สดุดี 44
44
การช่วยกู้ที่แล้วมา และความทุกข์ยากปัจจุบัน
ถึงหัวหน้านักร้อง มัสคิลบทหนึ่งของคณะโคราห์
1ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ยินกับหูของตน
บรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายเล่าให้ฟัง
ถึงกิจการซึ่งพระองค์ทรงกระทำในสมัยของเขา
ในสมัยโบราณกาลนั้น
2พระองค์ทรงขับไล่บรรดาประชาชาติ ออกไปด้วยพระหัตถ์ของพระองค์เอง
แต่พระองค์ทรงปลูกบรรพบุรุษทั้งหลายไว้
พระองค์ทรงให้ชาติทั้งหลายทุกข์ใจ
แต่ทรงปล่อยบรรพบุรุษทั้งหลายเป็นอิสระ
3เพราะเขาทั้งหลายไม่ได้แผ่นดินนั้นด้วยดาบของเขาเอง
มิใช่แขนของเขาที่มีชัย
แต่โดยพระหัตถ์ขวา และพระกรของพระองค์
และโดยความสว่างแห่งพระพักตร์พระองค์
เพราะพระองค์ทรงปีติยินดีในเขาทั้งหลายเหล่านั้น
4ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระราชาของข้าพระองค์
ขอพระองค์ทรงสถาปนาชัยชนะไว้ให้ยาโคบ
5ข้าพระองค์ทั้งหลายดันศัตรูออกไปโดยพระองค์
ข้าพระองค์ทั้งหลายเหยียบคนที่ต่อสู้ข้าพระองค์ลงด้วยพระนามของพระองค์
6เพราะข้าพระองค์ไม่วางใจในคันธนูของข้าพระองค์
และดาบของข้าพระองค์ช่วยข้าพระองค์ไม่ได้
7แต่พระองค์ได้ทรงช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้รอดจากศัตรู
และทรงให้ผู้เกลียดข้าพระองค์ได้ความอาย
8ข้าพระองค์ทั้งหลายอวดถึงพระเจ้าได้เรื่อยไป
และข้าพระองค์ทั้งหลายจะถวายโมทนาขอบพระคุณ พระนามของพระองค์เป็นนิตย์
9แต่พระองค์ยังทรงทอดทิ้งข้าพระองค์ทั้งหลายเสีย และให้ข้าพระองค์ได้ความอัปยศ
และมิได้เสด็จออกไปกับกองทัพของข้าพระองค์ทั้งหลาย
10พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายถอยกลับ จากคู่อริ
และคนที่เกลียดข้าพระองค์ทั้งหลายก็ได้ของริบไป
11พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายเป็น ดังแกะที่จะเอาไปกิน
และทรงกระจายข้าพระองค์ทั้งหลายให้ไปอยู่ ท่ามกลางบรรดาประชาชาติ
12พระองค์ทรงขายประชากรของพระองค์อย่างให้เปล่า
ตามราคาไม่ทรงได้อะไรเพิ่มเลย
13พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์เป็นขี้ปากของเพื่อนบ้าน
เป็นที่เยาะเย้ยและดูหมิ่นแก่ผู้ที่อยู่รอบข้าพระองค์
14พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์เป็นขี้ปากท่ามกลางบรรดาประชาชาติ
เป็นที่หัวเราะท่ามกลางชาติทั้งหลาย
15ความอัปยศอดสูอยู่ตรงหน้าข้าพระองค์วันยังค่ำ
และความอับอายคลุมหน้าข้าพระองค์
16เนื่องด้วยคำของคนเยาะเย้ย และคนด่าทอ
เนื่องด้วยศัตรูและผู้แก้แค้น
17สิ่งทั้งปวงนี้เกิดแก่ข้าพระองค์ทั้งหลาย
แม้ว่าข้าพระองค์ไม่ลืมพระองค์
หรือทุจริตต่อพันธสัญญาของพระองค์
18จิตใจของข้าพระองค์ทั้งหลายก็มิได้หันกลับ
ย่างเท้าของข้าพระองค์ทั้งหลายก็มิได้พรากจาก พระมรรคาของพระองค์
19พระองค์ยังทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายแหลกลาญ ในที่ของหมาป่า
และคลุมข้าพระองค์ทั้งหลายไว้ด้วยเงามัจจุราช
20ถ้าเราได้ลืมพระนามพระเจ้าของเรา
หรือพนมมือของเราให้แก่พระอื่น
21พระเจ้าจะไม่ทรงทราบเรื่องนี้หรือ
เพราะพระองค์ทรงทราบความลึกลับของจิตใจ
22เพราะเห็นแก่พระองค์ ข้าพระองค์ทั้งหลายถูกฆ่าวันยังค่ำ
และนับว่าเป็นแกะสำหรับเอาไปฆ่า#รม. 8:36
23องค์พระผู้เป็นเจ้าเจ้าข้า ขอทรงตื่นเถิด
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ไฉนพระองค์บรรทมอยู่
ขอทรงตื่นเถิดพระเจ้าข้า ขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เสียตลอดกาล
24ไฉนพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์ของพระองค์เสีย
ไฉนพระองค์ทรงลืมการที่ข้าพระองค์ทั้งหลาย ทุกข์ยากและถูกบีบบังคับเสีย
25เพราะจิตวิญญาณข้าพระองค์ทั้งหลายโน้มถึงผงคลี
ร่างกายของข้าพระองค์ทั้งหลายเกาะติดดิน
26ลุกขึ้นเถิดพระเจ้าข้า ขอเสด็จมาช่วยข้าพระองค์ทั้งหลาย
ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์เพื่อเห็นแก่ ความรักมั่นคงของพระองค์
ที่ได้เลือกล่าสุด:
สดุดี 44: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้