สดุดี 40:1-13

ข้าพเจ้าได้เพียรรอคอยพระเจ้า พระองค์ทรงเอนพระองค์ลงฟังคำร้องทูลของข้าพเจ้า พระองค์ทรงฉุดข้าพเจ้าขึ้นมาจากหลุมอันน่าสลด ออกมาจากเลนตม แล้ววางเท้าของข้าพเจ้าลงบนศิลา กระทำให้ย่างเท้าของข้าพเจ้ามั่นคง พระองค์ทรงบรรจุเพลงใหม่ในปากข้าพเจ้า เป็นบทเพลงสรรเสริญพระเจ้าของเรา คนเป็นอันมากจะเห็นและเกรงกลัว และวางใจในพระเจ้า คนใดที่วางใจในพระเจ้าก็เป็นสุข ผู้มิได้หันไปหาคนจองหอง หรือไปหาบรรดาผู้ที่หลงเจิ่นไปตามความเท็จ ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ พระองค์ได้ทรงทวี พระราชกิจอันอัศจรรย์ของพระองค์และพระดำริของพระองค์แก่ข้าพระองค์ ไม่มีผู้ใดเทียบเทียมพระองค์ ถ้าข้าพระองค์จะประกาศและบอกกล่าวแล้ว ก็มีมากมายเหลือที่จะนับ เครื่องสัตวบูชาและเครื่องบูชาพระองค์ไม่ทรงประสงค์ พระองค์ทรงเบิกหูของข้าพระองค์ เครื่องเผาบูชาและเครื่องบูชาไถ่บาป พระองค์มิได้ทรงเรียกร้อง แล้วข้าพระองค์ทูลว่า <<ข้าพระองค์มาแล้ว พระเจ้าข้า ในหนังสือม้วนก็มีเขียนเรื่องข้าพระองค์ ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ปีติยินดีที่กระทำตามน้ำพระทัยพระองค์ พระธรรมของพระองค์อยู่ในจิตใจของ ข้าพระองค์>> ข้าพระองค์ได้บอกข่าวเรื่องการช่วยกู้ ที่ในชุมนุมชนใหญ่ ข้าแต่พระเจ้า ตามที่พระองค์ทรงทราบแล้ว ข้าพระองค์มิได้ยับยั้งริมฝีปากของข้าพระองค์ไว้เลย ข้าพระองค์มิได้งำการอันชอบธรรมของพระองค์ไว้แต่ในจิตใจของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ได้พูดถึงความสัตย์ซื่อและความรอดของพระองค์ ข้าพระองค์มิได้ปิดบังความรักมั่นคงและความสัตย์ซื่อของพระองค์ ไว้จากชุมนุมชนใหญ่โตนั้น ข้าแต่พระเจ้า ขอพระองค์อย่าทรงยึดเหนี่ยว พระกรุณาคุณของพระองค์จากข้าพระองค์ ขอให้ความรักมั่นคงและความสัตย์ซื่อของพระองค์ สงวนข้าพระองค์ไว้เป็นนิตย์ เพราะความชั่วได้ล้อมข้าพระองค์ไว้อย่างนับไม่ถ้วน ความบาปผิดของข้าพระองค์ตามทันข้าพระองค์ จนข้าพระองค์มองอะไรไม่เห็น มันมากกว่าเส้นผมบนศีรษะข้าพระองค์ จิตใจของข้าพระองค์ก็ฝ่อไป ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงพอพระทัยที่จะช่วยกู้ข้าพระองค์ ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเร่งมาสงเคราะห์ข้าพระองค์เถิด