สดุดี 107
107
บรรพ 5
(สดด. 107-150)
พระเจ้าทรงช่วยกู้ให้พ้นจากความยากลำบาก
1จงโมทนาขอบพระคุณพระเจ้า เพราะพระองค์ประเสริฐ
เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็น นิตย์#1 พศด. 16:24; 2 พศด. 5:13; 7:3; อสร. 3:11; สดด. 100:5; 106:1; 118:1; 136:1; ยรม. 33:11
2ให้ผู้ที่พระเจ้าทรงไถ่ไว้แล้วกล่าวดังนั้นเถิด
คือผู้ที่พระองค์ทรงไถ่ไว้จากมือของปรปักษ์
3และรวบรวมเข้ามาจากแผ่นดินทั้งหลาย
จากตะวันออก และจากตะวันตก
จากเหนือและจากใต้
4บ้างก็พเนจรอยู่ในป่าในที่แห้งแล้ง
หาไม่พบทางที่จะเข้านครซึ่งพอจะอาศัยได้
5หิวโหยและกระหาย
จิตใจของเขาก็อ่อนระอาไปในตัวเขา
6แล้วในความยากลำบากของเขา เมื่อเขาร้องทูลพระเจ้า
พระองค์ทรงช่วยกู้เขาจากความทุกข์ใจของเขา
7พระองค์ทรงนำเขาไปในทางตรง
จนเขามาถึงนครซึ่งพอจะอาศัยได้
8ให้เขาขอบพระคุณพระเจ้า เพราะความรักมั่นคงของพระองค์
เพราะการอัศจรรย์ของพระองค์ที่มีต่อบุตรของมนุษย์
9เพราะผู้ที่กระหาย พระองค์ทรงให้เขาอิ่ม
และผู้ที่หิว พระองค์ทรงให้เขาหนำใจด้วยของดี
10บ้างก็นั่งอยู่ในความมืดและเงามัจจุราช
ถูกขังอยู่ด้วยความทุกข์ยากและติดตรวน
11เพราะเขากบฏต่อพระวจนะของพระเจ้า
และหยามคำปรึกษาขององค์ผู้สูงสุด
12พระองค์ทรงกระทำจิตใจ ของเขาทั้งหลายให้ถ่อมลงด้วยงานหนัก
เขาล้มลงและไม่มีใครช่วย
13แล้วในความยากลำบากของเขา เมื่อเขาร้องทูลพระเจ้า
พระองค์ทรงให้เขารอดจากความทุกข์ใจของเขา
14พระองค์ทรงนำเขาออกมาจากความมืดและเงามัจจุราช
และทรงระเบิดพันธนะของเขาให้ขาดสะบั้น
15ให้เขาขอบพระคุณพระเจ้าเพราะความรักมั่นคง ของพระองค์
เพราะการอัศจรรย์ของพระองค์ที่มีต่อบุตรของมนุษย์
16เพราะพระองค์ทรงพังประตูทองสัมฤทธิ์
และทรงตัดซี่ลูกกรงเหล็กเสีย
17บ้างก็เป็นคนโง่ เพราะทางบาปของเขา
และเพราะความผิดบาปของเขา เขาต้องทนความทุกข์ยาก
18เขารังเกียจอาหารทุกชนิด
และเข้าไปใกล้ประตูความตาย
19แล้วในความยากลำบากของเขา เมื่อเขาร้องทูลพระเจ้า
พระองค์ทรงให้เขารอดจากความทุกข์ใจของเขา
20พระองค์ทรงใช้พระวจนะของพระองค์ไปรักษาเขา
และทรงช่วยกู้เขาจากหลุมของเขา
21ให้เขาขอบพระคุณพระเจ้าเพราะความรักมั่นคงของ พระองค์
เพราะการอัศจรรย์ของพระองค์ที่มีอยู่ต่อบุตรของมนุษย์
22และให้เขาถวายเครื่องสักการบูชาโมทนาพระคุณ
และเล่าราชกิจของพระองค์ด้วยร้องเพลงอย่างชื่นบาน
23บ้างก็ลงเรือไปในทะเล
ทำอาชีพอยู่บนน้ำกว้างใหญ่
24เขาได้เห็นพระราชกิจของพระเจ้า
คือการอัศจรรย์ในที่น้ำลึก
25เพราะพระองค์ทรงบัญชา และทรงให้เกิดลมพายุซึ่ง ให้คลื่นทะเลกำเริบ
26คนเหล่านั้นถูกซัดขึ้นไปสู่ท้องฟ้าและลงไปสู่ที่ลึก
ใจของเขาฝ่อไปในเหตุการร้ายของเขา
27เขาถลาและโซเซไปอย่างคนเมา
และสิ้นปัญญาลง
28แล้วในความยากลำบากของเขา เมื่อเขาร้องทูลพระเจ้า
พระองค์ทรงช่วยนำเขาออกจากความทุกข์ใจของเขา
29พระองค์ทรงกระทำให้พายุสงบลง
และคลื่นทะเลก็นิ่ง
30แล้วเขาก็ยินดีเพราะเขามีความเงียบ
และพระองค์ทรงนำเขามายังท่าที่เขาปรารถนา
31ให้เขาขอบพระคุณพระเจ้า เพราะความรักมั่นคง ของพระองค์
เพราะการอัศจรรย์ของพระองค์ที่มีต่อบุตรของมนุษย์
32ให้เขายอพระเกียรติพระองค์ในชุมนุมประชาชน
และสรรเสริญพระองค์ในที่ประชุมของผู้อาวุโส
33พระองค์ทรงเปลี่ยนแม่น้ำให้เป็นถิ่นทุรกันดาร
น้ำพุให้เป็นดินแห้งผาก
34แผ่นดินที่มีผลดกให้เป็นที่ร้างเปล่าและเค็ม
เพราะเหตุความโหดร้ายของชาวเมือง
35พระองค์ทรงเปลี่ยนถิ่นทุรกันดารให้เป็นสระน้ำ
แผ่นดินแห้งผากให้เป็นน้ำพุ
36และพระองค์ทรงให้คนหิวโหยอาศัยที่นั่น
และเขาสถาปนานครซึ่งพอจะอาศัยได้
37เขาหว่านนา และปลูกสวนองุ่น
และได้ผลดกมาก
38โดยพระพรของพระองค์เขาทั้งหลายทวีผลมากยิ่ง
และพระองค์มิได้ทรงให้วัวของเขาลดจำนวนลง
39เมื่อเขาถูกทำให้น้อยลงและถูกเหยียดให้ต่ำ
โดยการบีบบังคับกับความยากลำบากและความโศกเศร้า
40พระองค์ทรงเทความดูหมิ่นลงบนเจ้านาย
ทรงกระทำให้เขาพเนจรไปในที่ร้างเปล่าที่ไม่มีหนทาง
41แต่พระองค์ทรงยกคนขัดสนขึ้นจากความทุกข์ยาก
และกระทำให้ตระกูลของเขามากอย่างฝูงแพะแกะ
42คนเที่ยงธรรมเห็นและยินดี
และความโหดร้ายทั้งปวงก็ปิดปากของมัน
43ผู้ใดฉลาดก็ให้เขาฟังสิ่งเหล่านี้
ให้เขาพิจารณาถึงความรักมั่นคงของพระเจ้า
ที่ได้เลือกล่าสุด:
สดุดี 107: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้