กันดารวิถี 13
13
ส่งผู้สอดแนมสิบสองคนไปคานาอัน
(ฉธบ. 1:19-33)
1พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 2<<จงส่งคนไปสอดแนมดูที่แผ่นดินคานาอัน ที่เราให้แก่คนอิสราเอลนั้น จงส่งคนจากเผ่าของบรรพบุรุษเผ่าละคน ให้ทุกคนเป็นหัวหน้าในเผ่านั้น>> 3โมเสสจึงใช้เขาไปจากถิ่น ทุรกันดารปารานตามพระดำรัสของพระเจ้า ทุกคนเป็นหัวหน้าในคนอิสราเอล 4ต่อไปนี้เป็นชื่อของคนเหล่านั้น ชัมมุวาบุตรศักเกอร์เป็นเผ่ารูเบน 5ชาฟัทบุตรโฮรีเป็นเผ่าสิเมโอน 6คาเลบบุตรเยฟุนเนห์เป็นเผ่ายูดาห์ 7อิกาลบุตรโยเซฟเป็นเผ่าอิสสาคาร์ 8โฮเชยาบุตรนูนเป็นเผ่าเอฟราอิม 9ปัลทีบุตรราฟูเป็นเผ่าเบนยามิน 10กัดเดียลบุตรโสดีเป็นเผ่าเศบูลุน 11เผ่าพันธุ์โยเซฟคือเผ่ามนัสเสห์มีกัดดีบุตรสุสี 12อัมมีเอลบุตรเกมัลลีเป็นเผ่าดาน 13เสธูร์บุตรมีคาเอลเป็นเผ่าอาเชอร์ 14นาบีบุตรโวฟสีเป็นเผ่านัฟทาลี 15เกอูเอลบุตรมาคีเป็นเผ่ากาด 16ชื่อเหล่านี้เป็นชื่อคนที่โมเสสใช้ไปสอดแนมที่แผ่นดินนั้น และโมเสสเรียกชื่อโฮเชยาบุตรนูนว่าโยชูวา
17โมเสสใช้เขาทั้งหลายไปสอดแนมที่แผ่นดินคานาอัน และสั่งเขาทั้งหลายว่า จงเข้าไปที่เนเกบ#แปลว่า ที่ใต้ หรือแดน (ทางทิศ) ใต้ข้างโน้นและขึ้นไปที่เขตเทือกเขา 18ตรวจดูแผ่นดินนั้นว่าเป็นอย่างไร และว่าคนที่อยู่ในแผ่นดินนั้นมีกำลังแข็งแรงหรืออ่อนแอ มีคนน้อยหรือมาก 19ดูว่าแผ่นดินที่เขาอยู่จะดีหรือเลว บ้านเมืองที่เขาอยู่เป็นค่ายหรือเป็นเมืองที่มีกำแพงเข้มแข็ง 20ดูว่าแผ่นดินอุดมหรือจืด มีป่าไม้หรือเปล่า ท่านทั้งหลายจงมีใจกล้าหาญ และนำผลไม้ที่เมืองนั้นกลับมาบ้างด้วย>> เวลานั้นเป็นฤดูผลองุ่นสุกรุ่นแรก
21คนเหล่านั้นจึงขึ้นไปสอดแนมแผ่นดิน ตั้งแต่ถิ่นทุรกันดารศิน จนถึงเรโหบ ที่ทางเข้าเมืองฮามัท 22เขาขึ้นไปถึงเนเกบ ถึงเมืองเฮโบรน และอาหิมาน เชชัย และทัลมัย คือคนอานาคอยู่ที่นั่น (เมืองเฮโบรนนี้เขาสร้างมาก่อนเมืองโศอันในอียิปต์ได้เจ็ดปี) 23เขาทั้งหลายมาถึงห้วยเอชโคล์ ที่นั่นเขาตัดองุ่นกิ่งหนึ่งมีองุ่นพวงหนึ่ง สองคนใช้ไม้คานหามมาเขาเก็บผลทับทิมและมะเดื่อมาบ้าง 24เขาเรียกที่นั่นว่าห้วยเอชโคล์#แปลว่า พวงผล เพราะพวงผลองุ่นซึ่งคนอิสราเอลได้ตัดมาจากที่นั่น
25ล่วงมาสี่สิบวันเขาทั้งหลายก็กลับมาจากการ ไปสอดแนมที่แผ่นดินนั้น 26เขาทั้งหลายกลับมาถึงโมเสสและอาโรน และมาถึงชุมนุมชนอิสราเอล ในถิ่นทุรกันดารปารานที่คาเดช เขาเล่าเรื่องให้ท่านทั้งสอง และบรรดาคนอิสราเอลฟัง และให้ดูผลไม้แห่งแผ่นดินนั้น 27เขาทั้งหลายเล่าให้โมเสสฟังว่า <<ข้าพเจ้าทั้งหลายได้ไปถึงแผ่นดิน ซึ่งท่านใช้ไป มีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์ที่นั่นจริง และนี่เป็นผลไม้ของเมืองนั้น 28แต่คนที่อยู่ในเมืองนั้นมีกำลังมาก และเมืองของเขาก็ใหญ่โตมีกำแพงล้อมรอบ นอกจากนั้นข้าพเจ้าทั้งหลายยังเห็นคนอานาคที่นั่นด้วย 29คนอามาเลขอยู่ในแผ่นดินเนเกบ คนฮิตไทต์ คนเยบุส และคนอาโมไรต์อยู่บนภูเขา คนคานาอันอาศัยอยู่ที่ริมทะเล และตามฝั่งแม่น้ำจอร์แดน>>
30แต่คาเลบได้ให้คนทั้งปวงเงียบต่อหน้าโมเสสกล่าวว่า <<ให้เราขึ้นไปทันทีและยึดเมืองนั้น เพราะพวกเรามีกำลัง สามารถที่จะเอาชัยชนะได้>> 31ฝ่ายคนทั้งปวงที่ขึ้นไปสอดแนมด้วยกันกล่าวว่า <<เราไม่สามารถสู้คนเหล่านั้นได้ เพราะเขามีกำลังมากกว่าเรา>> 32และเขาได้กล่าวร้ายเรื่องแผ่นดิน ที่เขาได้ไปสอดแนมมา เล่าให้คนอิสราเอลฟังว่า <<แผ่นดินที่เราได้ไปสืบดูตลอดแล้วนั้น เป็นแผ่นดินที่กินคนซึ่งอยู่ในนั้น ชาวเมืองที่เราเห็นเป็นคนรูปร่างใหญ่โต 33ที่นั่นเราเห็นคนเนฟิล#ดูหมายเหตุใน ปฐมกาล 6:4#ปฐก. 6:4 (คนอานาคผู้มาจากคนเนฟิล) ในสายตาของเรา เราเหมือนเป็นตั๊กแตนโมในสายตาของเขาก็เหมือนกัน>>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
กันดารวิถี 13: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
