นาฮูม 3
3
1วิบัติแก่เมืองที่แปดเปื้อนไปด้วยโลหิต
เต็มด้วยการมุสาและของริบ
ทำการปล้นเขาอย่างไม่หยุดหย่อนเลยนะ
2เสียงขวับของแส้ และเสียงกระหึ่มของล้อ
ม้าควบ และรถรบห้อไป
3พลม้าเข้าประจัญบาน
ดาบแวบวาบและหอกแวววาว
คนถูกฆ่าเป็นก่ายกอง
ซากศพกองพะเนิน
ร่างคนตายไม่รู้จักจบสิ้น
เขาจะสะดุดร่างนั้น
4ทั้งนี้เพราะการแพศยาอย่างมาก
นับไม่ถ้วนของหญิงแพศยานั้น
ผู้มีเสน่ห์และเป็นจอมยั่วยวน
นางได้ขายประชาชาติเสียด้วยการแพศยาของนาง
และขายบรรดาตระกูลมนุษย์ ด้วยวิทยาคมของนาง
5พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า
ดูเถิด เราต่อสู้เจ้า
และจะยกกระโปรงของเจ้าคลุมหน้าเจ้า
เราจะให้บรรดาประชาชาติมองดูความเปลือยเปล่าของเจ้า
และให้ราชอาณาจักรทั้งหลายมองดูความอับอายของเจ้า
6เราจะโยนของโสโครกใส่เจ้า
และเหยียดหยามเจ้า
และจะประจานเจ้า
7ทุกคนที่แลเห็นเจ้าจะหดหนีไปจากเจ้าและกล่าวว่า
นีนะเวห์เป็นเมืองร้างเสียแล้ว ใครเล่าจะสงสารเธอ
จะไปหาใครที่ไหนมาเล้าโลมเธอได้เล่า
8เจ้าวิเศษกว่าเมืองเธเบส
ซึ่งตั้งอยู่ริมแม่น้ำไนล์หรือ
ซึ่งมีน้ำรอบนคร
มีทะเลเป็นที่กำบัง
มีห้วงน้ำเป็นกำแพงเมือง
9เอธิโอเปียเป็นกำลังของเมืองนี้
ทั้งอียิปต์ และก็ไม่จำกัดเสียด้วย
พูตและลิเบียเป็นผู้ช่วยเมืองนั้น
10ถึงกระนั้นเมืองนั้นก็ยังถูกกวาดไป
เธอตกไปเป็นเชลย
ลูกเด็กเล็กแดงของเธอก็ถูกเหวี่ยงลงแหลกเป็นชิ้นๆ
ที่หัวถนนทุกสาย
เขาจับฉลากแบ่งผู้มีเกียรติของเมืองนั้น
และคนใหญ่คนโตทั้งสิ้นของเมืองนั้นก็ถูกล่ามโซ่
11เจ้าจะมึนเมาไปด้วย
เจ้าจะงงงวยไป
เจ้าจะแสวงหา
ที่ลี้ภัยจากศัตรู
12ป้อมปราการทั้งสิ้นของเจ้าจะเป็นเหมือนต้นมะเดื่อ
มีผลมะเดื่อสุกรุ่นแรก
ถ้าถูกเขย่าเข้า
ก็จะตกลงไปในปากของผู้กิน
13ดูเถิด กองทัพของเจ้า
ก็เหมือนผู้หญิงอยู่ท่ามกลางเจ้า
ประตูเมืองแห่งแผ่นดินของเจ้า
ก็เปิดกว้างให้แก่ศัตรูของเจ้า
ไฟได้ไหม้ดาลประตูของเจ้าหมดแล้ว
14จงขนน้ำขึ้นไว้เพราะจะถูกล้อม
จงเสริมกำลังป้อมปราการของเจ้า
จงลงไปในบ่อดินเปียก
ย่ำปูนสอให้เข้ากันดี
และไปเอาพิมพ์อิฐมา
15ไฟก็จะคลอกเจ้าที่นั่น
ดาบก็จะฟันเจ้า
มันจะกินเจ้าเสียอย่างตั๊กแตนวัยกระโดด
จงเพิ่มพวกเจ้าให้มากอย่างตั๊กแตนวัยกระโดด
จงเพิ่มให้มากเหมือนตั๊กแตนวัยบิน
16เจ้าเพิ่มพวกพ่อค้า
ให้มากกว่าดวงดาวในท้องฟ้า
ตั๊กแตนวัยกระโดดนั้นลอกคราบแล้วก็บินไปเสีย
17เจ้านายของเจ้าก็เหมือนตั๊กแตนวัยบิน
พวกสัสดีของเจ้าก็เหมือนฝูงตั๊กแตนว้าว่อน
เกาะอยู่ที่รั้ว
ในวันอากาศเย็น
พอดวงอาทิตย์ขึ้น มันก็บินไปหมด
ไม่มีใครทราบว่ามันไปที่ไหน
18โอ กษัตริย์แห่งอัสซีเรียเอ๋ย
ผู้เลี้ยงแกะของเจ้าหลับเสียแล้ว
เจ้านายของเจ้าก็เคลิ้มหลับไป
ชนชาติของเจ้ากระจัดกระจายอยู่บนภูเขา
ไม่มีผู้ใดรวบรวมเอามาได้
19ความเจ็บปวดของเจ้าไม่มีบรรเทา
บาดแผลของเจ้าก็สาหัส
ทุกคนผู้ได้ยินข่าวของเจ้า
เขาก็ตบมือเยาะเจ้า
มีใครเล่าที่ไม่ได้รับภัยอันร้ายเนืองนิตย์ของเจ้า
ที่ได้เลือกล่าสุด:
นาฮูม 3: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้