โยบ 4:10-21

เสียงคำรามของสิงห์ และเสียงของสิงห์ดุร้าย ฟันของสิงห์หนุ่มก็หักเสียแล้ว สิงห์แข็งแรงพินาศเพราะขาดเหยื่อ และลูกของแม่สิงห์ก็กระจัดกระจายไป <<มีคำหนึ่งมาถึงข้าอย่างเงียบๆ หูของข้าได้ยินเสียงกระซิบคำนั้น ท่ามกลางความคิดจากนิมิตกลางคืน เมื่อคนหลับสนิท ความครั่นคร้ามมาเหนือข้าและตัวสั่น ซึ่งกระทำให้กระดูกทั้งสิ้นของข้าสั่นสะเทือน มีลมพัดผ่านหน้าของข้า ขนที่เนื้อของข้าลุกชัน สิ่งนั้นนิ่งอยู่ แต่ข้าพิเคราะห์รูปร่างของสิ่งนั้นไม่ได้ มีสัณฐานอย่างหนึ่งข้างหน้าตาของข้า เงียบอยู่ แล้วข้าได้ยินเสียงหนึ่งว่า <คนเราจะชอบธรรมจำเพาะพระพักตร์พระเจ้าได้หรือ มนุษย์จะบริสุทธิ์ต่อหน้าผู้สร้างเขาได้หรือ ดูเถิด แม้ผู้รับใช้ของพระองค์ พระองค์ก็ไม่ทรงวางพระทัย และทูตสวรรค์ของพระองค์ พระองค์ทรงกล่าวโทษที่เขาโง่ ผู้ที่อาศัยในเรือนดินจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด รากฐานของเขาอยู่ในผงคลีดิน ผู้ถูกขยี้เหมือนอย่างแมลงเม่า เขาถูกทำลายระหว่างเวลาเช้าและเย็น เขาพินาศไปเป็นนิตย์โดยไม่มีผู้ใดสนใจ ถ้าสายโยงเต็นท์ของเขาถูกถอดเสียภายในเขา เขาจะไม่ตายหรือ และด้วยปราศจากปัญญา>