โยบ 21
21
โยบกล่าวยืนยันความเจริญของคนอธรรม
1แล้วโยบตอบว่า
2<<ขอฟังถ้อยคำของข้าอย่างระมัดระวัง
และให้คำนี้ปลอบใจท่าน
3ขออดทนหน่อยและข้าจะพูด
และเมื่อข้าพูดแล้ว ก็เยาะต่อไปเถอะ
4ส่วนข้านี้ จะต่อว่ามนุษย์หรือ
ทำไมข้าจึงไม่ควรหุนหัน
5มองดูข้าซี และจงตกตะลึงเถิด
และท่านจงเอามือปิดปากของท่าน
6เมื่อข้าระลึกถึงเรื่องที่ข้าจะพูดนี้ ข้าก็ตระหนกตกใจ
และความสั่นสะท้านก็จับเนื้อของข้า
7ทำไมคนอธรรมจึงมีชีวิตอยู่
เออ จนถึงแก่ และเจริญมีกำลังมากขึ้น
8ลูกหลานของเขาก็ตั้งมั่นคงอยู่ต่อหน้าเขา
และเชื้อสายของเขาก็อยู่ต่อหน้าต่อตาเขา
9เรือนของเขาทั้งหลายก็ปลอดภัยอยู่เย็นเป็นสุข
และไม้เรียวของพระเจ้าก็ไม่อยู่บนเขา
10วัวผู้ของเขาเกิดพันธุ์ไม่มีขาด
วัวเมียของเขาตกลูก และไม่มีแท้ง
11เขาส่งเด็กๆออกไปอยู่อย่างฝูงแพะแกะ
และลูกหลานเล็กของเขาก็เต้นรำ
12เขาร้องเพลงประสานเสียงรำมะนาและพิณเขาคู่
และเปรมปรีดิ์ตามเสียงปี่
13ตลอดวันเวลาของเขา เขาก็เจริญ
และเขาลงไปที่แดนคนตายในพริบตาเดียว
14เขาทูลพระเจ้าว่า <ขอจากเราไปเสีย
เพราะเราไม่ปรารถนาความรู้ในทางของท่าน
15องค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์คืออะไร ที่เราจะต้องปรนนิบัติเขา
ถ้าเราอธิษฐานต่อเขา เราจะได้ประโยชน์อะไร>
16ดูเถิด ความจำเริญของเขาทั้งหลายไม่อยู่ ในกำมือของเขาหรือ
คำปรึกษาของคนอธรรมอยู่ห่างไกลจากข้า
17<<ตะเกียงของคนอธรรมดับบ่อยเท่าใด
ความยากลำบากมาเหนือเขาบ่อยเท่าใด
พระเจ้าทรงแจกจ่ายความเจ็บปวดด้วยพระพิโรธบ่อยเท่าใด
18เขาเป็นเหมือนฟางข้าวหน้าลม
และเป็นเหมือนแกลบที่พายุพัดไปบ่อยเท่าใด
19ท่านว่า <พระเจ้าทรงสะสมความบาปชั่วของเขาไว้ให้ลูกหลานของเขา>
ขอพระองค์ทรงตอบแทนแก่เขาทั้งหลายเอง
เพื่อเขาทั้งหลายจะได้ทราบ
20ขอให้นัยน์ตาของเขาเห็นความพินาศของเขา
และให้เขาดื่มพระพิโรธขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
21เพราะเขาสนใจอะไรในเรื่องวงศ์วานที่ตามเขามา
เมื่อจำนวนเดือนของเขาถูกตัดขาดเสียแล้ว
22มีผู้ใดจะสอนพระเจ้าได้หรือ
เมื่อพระองค์ทรงพิพากษาเทวชีพ
23คนหนึ่งตายเมื่อยังแข็งแรงเต็มที่
สบายและปลอดภัยทั้งสิ้น
24ถังกายของเขาเต็มด้วยน้ำนม
และมันกระดูกของเขาก็ชุ่ม
25อีกคนหนึ่งตายด้วยใจขมขื่น
ไม่เคยได้ชิมของดี
26เขาทั้งสองนอนลงในผงคลีดินเหมือนกัน
และตัวหนอนก็คลุมเขาทั้งสองไว้
27<<ดูเถิด ข้ารู้ความคิดของท่าน
และอุบายของท่านที่จะทำผิดต่อข้า
28เพราะท่านว่า <วังของเจ้านายอยู่ที่ไหน
เต็นท์ซึ่งคนอธรรมอาศัยนั้นอยู่ที่ไหน>
29ท่านมิได้ถามนักท่องเที่ยว
และท่านไม่ได้รับสักขีพยานของเขาหรือ
30ว่าในคราวที่เกิดภัยพิบัตินั้นคนอธรรมมักรอดได้
และเขาได้รับการช่วยเหลือให้พ้นในวันแห่งพระพิโรธ
31ใครแจ้งวิธีการของเขาให้เขาฟัง
และผู้ใดสนองเขาในสิ่งที่เขาได้กระทำ
32และเมื่อคนหามเขาไปยังหลุมศพ
ก็มียามเฝ้าที่อุโมงค์
33สำหรับเขาก้อนดินที่หุบเขาก็เบาสบาย
คนทั้งปวงก็ตามเขาไป
และคนที่ไปข้างหน้าก็นับไม่ถ้วน
34แล้วทำไมท่านจะมาเล้าโลมใจข้าด้วยสิ่งว่างเปล่า
คำตอบของท่านไม่มีอะไรเหลือแล้ว นอกจากหลอกลวง>>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
โยบ 21: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้