โยบ 17
17
1จิตวิญญาณของข้าได้แตกดับ วันเวลาของข้าก็จบลง
หลุมฝังศพพร้อมสำหรับข้าแล้ว
2แน่ละ คนมักเยาะเย้ยก็อยู่รอบข้านี่เอง
และตาของข้าก็จ้องอยู่ที่การยั่วเย้าของเขา
3<<โปรดทรงวางประกันไว้สำหรับข้าพระองค์กับพระองค์
ใครอยู่ที่นั่นที่จะให้ประกันสำหรับข้าพระองค์ได้
4เพราะพระองค์ทรงปิดใจของเขาทั้งหลายไว้จาก ความเข้าใจ
ฉะนั้นพระองค์จะไม่ทรงหนุนเขา
5ผู้ที่ปรักปรำเพื่อนของเขาเพื่อจะได้ส่วนแบ่ง
นัยน์ตาของลูกหลานของเขามัวมืดไป
6<<พระองค์ทรงกระทำให้ข้าเป็นขี้ปากของชนชาติทั้งหลาย
และเขาถ่มน้ำลายรดหน้าของข้า
7นัยน์ตาของข้าได้มืดมัวไปด้วยความโศกสลด
และอวัยวะทั้งสิ้นของข้าก็เหมือนกับเงา
8คนเที่ยงธรรมก็จะตกตะลึงด้วยเรื่องนี้
และคนไร้ผิดก็จะเร้าตัวขึ้นปรักปรำคนอธรรม
9คนชอบธรรมยังจะยึดมั่นอยู่กับทางของเขา
และผู้ที่มีมือสะอาดก็จะแข็งแรงยิ่งขึ้นๆ
10แต่ท่าน ท่านทุกคนมาอีกซี
ข้าจะไม่พบคนที่มีปัญญาในพวกท่าน
11วันของข้าก็ผ่านพ้นไป แผนงานของข้าก็แตกหัก
คือความคิดในใจของข้านั้น
12เขาเหล่านั้นทำกลางคืนให้เป็นกลางวัน
ความสว่างนั้นก็ใกล้เป็นความมืด
13ถ้าข้าจะมองแดนคนตายให้เป็นบ้านของข้า
ถ้าข้าจะกางที่นอนออกในความมืด
14ถ้าข้าพูดกับปากแดนคนตายว่า <เจ้าเป็นพ่อของข้า>
และพูดกับหนอนว่า <แม่ของข้า> และ <พี่สาวของข้า>
15แล้วก็ความหวังของข้าอยู่ที่ไหนเล่า
ส่วนความหวังของข้านั้นใครจะเห็นได้
16ความหวังนั้นจะลงไปที่ดาลประตูแดนคนตาย
เราจะลงไปด้วยกันในผงคลีดิน
ที่ได้เลือกล่าสุด:
โยบ 17: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้