โยบ 15
15
เอลีฟัสว่ากล่าวโยบ
1แล้วเอลีฟัสชาวเทมานตอบว่า
2<<ควรที่คนมีปัญญาจะตอบด้วยความรู้ลมๆแล้งๆหรือ
และบรรจุลมตะวันออกให้เต็มตัว
3ควรที่เขาจะโต้แย้งกันในการพูดอันไร้ประโยชน์
หรือด้วยถ้อยคำซึ่งไม่ได้ผลหรือ
4แต่ท่านกำลังขจัดความยำเกรงพระเจ้าเสีย
และขัดขวางการภาวนาต่อพระพักตร์พระเจ้า
5เพราะความบาปชั่วของท่านสอนปากของท่าน
และท่านเลือกเอาลิ้นของคนฉลาดแกมโกง
6ปากของท่านกล่าวโทษท่านเอง ไม่ใช่ข้าพเจ้า
และริมฝีปากของท่านปรักปรำท่านเอง
7<<ท่านเป็นมนุษย์คนแรกที่เกิดมาหรือ
หรือท่านคลอดมาก่อนเนินเขาหรือ
8ท่านได้ฟังในหมู่ชาวสวรรค์คนสนิทของพระเจ้าหรือ
และท่านจำกัดสติปัญญาไว้ เฉพาะตัวท่านหรือ
9ท่านทราบอะไรที่พวกเราไม่ทราบบ้าง
ท่านเข้าใจอะไรที่ไม่กระจ่างแก่เราเล่า
10ในพวกเรามีคนผมหงอกและคนสูงอายุ
แก่ยิ่งกว่าบิดาของท่าน
11ท่านเห็นคำเล้าโลมของพระเจ้าเป็นของเล็กน้อยไปหรือ
คือถ้อยคำที่พูดกับท่านอย่างสุภาพนั้น
12เหตุไฉนท่านจึงปล่อยตัวไปตามใจ
ทำไมตาของท่านจึงลุกเป็นไฟ
13คือที่ท่านหันจิตใจของท่านต่อสู้พระเจ้า
และให้ถ้อยคำอย่างนี้ออกจากปากของท่าน
14มนุษย์เป็นอะไรเล่า เขาจึงจะสะอาดได้
หรือเขาผู้เกิดมาโดยผู้หญิงเป็นอะไร เขาจึงชอบธรรมได้
15ดูเถิด พระเจ้ามิได้ทรงวางใจในเทพเจ้าของพระองค์
เออ ในสายพระเนตรของพระองค์ ฟ้าสวรรค์ก็ไม่สะอาด
16ผู้ที่น่าเกลียดน่าชังและเสื่อมทราม
ผู้ดื่มความผิดบาปเหมือนดื่มน้ำ
จะสะอาดน้อยยิ่งกว่านั้นเท่าใด
17<<ฟังข้าซิ ข้าจะแสดงแก่ท่าน
สิ่งใดที่ข้าได้เห็น ข้าจะกล่าว
18(สิ่งที่คนมีปัญญาได้บอกกันมา
ตั้งแต่บรรพบุรุษของเขาและมิได้ปิดบังไว้
19ผู้ที่ได้รับพระราชทานแผ่นดินแต่พวกเดียว
และไม่มีคนต่างด้าวผ่านไปท่ามกลางเขาทั้งหลาย)
20คนอธรรมทนทุกข์ทรมานตลอดอายุของเขา
ตลอดปีทั้งปวงที่ได้กำหนดไว้สำหรับผู้บีบบังคับ
21เสียงที่น่าคร้ามกลัวอยู่ในหูของเขา
ผู้ทำลายจะมาเหนือเขาในยามมั่งคั่ง
22เขาไม่เชื่อว่าเขาจะกลับออกมาจากความมืด
เขาจะต้องตายด้วยดาบ
23เขาพเนจรไปเพื่อหาอาหาร กล่าวว่า <อยู่ที่ไหนนะ>
เขาทราบอยู่ว่า วันแห่งความมืดอยู่แค่เอื้อม
24ความทุกข์ใจและความแสนระทมทำให้เขาคร้ามกลัว
มันชนะเขาเหมือนอย่างพระราชาเตรียมพร้อมแล้วสำหรับการศึก
25เพราะเขาได้เหยียดมือของเขาออกสู้พระเจ้า
และตั้งตัวท้าทายองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
26เขาวิ่งเข้าใส่พระองค์อย่างดื้อดึง
พร้อมกับโล่ปุ่มหนา
27เพราะว่าเขาได้คลุมหน้าของเขาด้วยความอ้วนของเขาแล้ว
และรวบรวมไขมันมาไว้ที่บั้นเอวของเขา
28และได้อาศัยอยู่ในหัวเมืองร้างเปล่า
ในเรือนซึ่งมนุษย์ไม่ควรจะอยู่
ซึ่งทรงกำหนดไว้ให้เป็นกองปรักหักพัง
29เขาจะไม่มั่งมี และทรัพย์สมบัติของเขาจะไม่ทนทาน
และข้าวของของเขาจะไม่เพิ่มพูนในแผ่นดิน
30เขาจะหนีจากความมืดไม่พ้น
เปลวเพลิงจะทำให้หน่อของเขาแห้งไป
และโดยลมพระโอษฐ์เขาจะต้องจากไปเสีย
31อย่าให้เขาวางใจในความอนิจจังลวงตัวเขาเอง
เพราะความอนิจจังเป็นสิ่งตอบแทนเขา
32จะชำระให้เขาเต็มก่อนเวลาของเขา
และกิ่งของเขาจะไม่เขียว
33เขาจะเป็นประดุจเถาองุ่นที่ลูกองุ่นดิบหล่น
และเป็นดังต้นมะกอกเทศที่ดอกบานร่วง
34เพราะว่าพวกอธรรมนั้นเป็นหมัน
และไฟเผาผลาญเต็นท์แห่งสินบน
35เขาทั้งหลายตั้งท้องความชั่วและคลอดความร้ายออกมา
และจิตใจของเขาทั้งหลายตระเตรียมการล่อลวง>>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
โยบ 15: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้