เยเรมีย์ 13
13
บทเรียนจากผ้าคาดเอวที่เปื่อย
1พระเจ้าตรัสแก่ข้าพเจ้าดังนี้ว่า <<จงไปซื้อผ้าป่านคาดเอวมาผืนหนึ่ง คาดเอวของเจ้าไว้และอย่าจุ่มน้ำ>> 2ข้าพเจ้าจึงซื้อผ้าคาดเอวผืนหนึ่งตามพระวจนะของพระเจ้า และคาดเอวของข้าพเจ้าไว้ 3และพระวจนะของพระเจ้ามาถึงข้าพเจ้าครั้งที่สองว่า 4<<จงเอาผ้าคาดเอวซึ่งเจ้าได้ซื้อมา ซึ่งอยู่ที่เอวของเจ้า และจงลุกขึ้นไปยังแม่น้ำยูเฟรติส แล้วซ่อนผ้านั้นไว้ในซอกหินแห่งหนึ่ง>> 5ข้าพเจ้าก็ไปและซ่อนผ้านั้นไว้ข้างแม่น้ำยูเฟรติส ดังที่พระเจ้าทรงบัญชาข้าพเจ้า 6ต่อมาอีกหลายวันพระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า <<จงลุกขึ้นไปยังแม่น้ำยูเฟรติส และเอาผ้าคาดเอวซึ่งเราได้สั่งเจ้า ให้ซ่อนไว้ที่นั่นนั้นมาเสียจากที่นั่น>> 7แล้วข้าพเจ้าก็ไปที่แม่น้ำยูเฟรติส และขุดเอาผ้าคาดเอวมาจากที่ซึ่งข้าพเจ้าได้ซ่อนไว้ ดูเถิด ผ้าคาดเอวนั้นเสียหมดจะใช้การสิ่งใดก็ไม่ได้
8แล้วพระวจนะของพระเจ้าก็มายังข้าพเจ้าว่า 9<<พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เราก็จะทำลายความทะนงใจของยูดาห์ และความทะนงใจใหญ่ยิ่งของเยรูซาเล็มเสียอย่างนั้นแหละ 10คือชนชาติที่ชั่วร้ายนี้ ผู้ปฏิเสธไม่ฟังถ้อยคำของเรา ผู้ที่ดื้อกระทำตามใจของตนเอง และได้ติดสอยห้อยตามพระอื่น เพื่อจะปรนนิบัติและนมัสการพระเหล่านั้น จะเป็นเหมือนผ้าคาดเอวนี้ซึ่งจะใช้การสิ่งใดก็ไม่ได้ 11เพราะผ้าคาดเอวติดอยู่ที่เอวของมนุษย์ฉันใด เราก็ได้กระทำให้ประชาชนทั้งสิ้นของอิสราเอล และประชาชนทั้งสิ้นของยูดาห์ติดอยู่กับเราฉันนั้น พระเจ้าตรัสดังนี้ เพื่อเขาทั้งหลายจะเป็นประชากร ชื่อเสียงที่สรรเสริญ และที่ภูมิใจแก่เรา แต่เขาทั้งหลายก็ไม่ฟัง
บทเรียนจากไหเหล้าที่เต็ม
12<<ฉะนั้น เจ้าจงกล่าวถ้อยคำนี้แก่เขาทั้งหลาย พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า <เหล้าองุ่นจะเต็มไหทุกลูก> และเขาทั้งหลายจะพูดกับเจ้าว่า <เราไม่รู้หรือว่าเหล้าองุ่นจะต้องเต็มไหทุกลูก> 13แล้วเจ้าจงพูดกับเขาทั้งหลายว่า <พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราจะให้ชาวแผ่นดินนี้ทั้งสิ้นเต็มไปด้วยความมึนเมา คือกษัตริย์ทั้งหลายของผู้ประทับบนบัลลังก์ของดาวิด พวกปุโรหิต พวกผู้เผยพระวจนะ และชาวกรุงเยรูซาเล็มทั้งสิ้น 14และพระเจ้าตรัสว่า เราจะเหวี่ยงเขาทั้งหลายให้ชนกันและกัน พวกพ่อก็ชนพวกลูก เราจะไม่สงสารหรือไม่ไว้ชีวิต หรือมีความเมตตาที่เราจะไม่ทำลายเขา> >>
ว่าจะต้องเป็นเชลยเพราะยูดาห์ไม่สำนึกตัว
15จงฟังและเงี่ยหูฟัง อย่ายโสไปเลย
เพราะพระเจ้าทรงลั่นพระวาจาแล้ว
16จงถวายพระสิริแด่พระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้าทั้งหลาย
ก่อนที่พระองค์จะทรงนำความมืดมา
ก่อนที่เท้าของเจ้าจะสะดุด
บนภูเขาที่มีแสงโพล้เพล้
และขณะเมื่อเจ้าทั้งหลายมองหาความสว่าง
พระองค์ทรงกลับให้เป็นความมืดคลุ้ม
และทรงกระทำให้เป็นความมืดทึบ
17แต่ถ้าเจ้าทั้งหลายไม่ฟัง
จิตใจของข้าพเจ้าก็จะร้องไห้ลับๆ เพราะความทะนงใจของเจ้า
ตาของข้าพเจ้าจะร้องไห้มากนักและมีน้ำตาอาบหน้า
เพราะฝูงแกะของข้าพเจ้าถูกต้อนเอาไปเป็นเชลย
18จงกล่าวแก่พระราชาและพระราชินีว่า
<<ขอทรงประทับ ณ ที่ต่ำ
เพราะว่ามงกุฎสวยงามของพระองค์
ได้หล่นมาจากพระเศียรของพระองค์แล้ว>>
19หัวเมืองแห่งเนเกบก็ถูกปิด
ซึ่งไม่มีใครจะเปิดได้
ยูดาห์ทั้งสิ้นก็ถูกกวาดไปเป็นเชลยแล้ว
ถูกกวาดไปเป็นเชลยหมดทีเดียว
20<<จงเงยหน้าของเจ้าขึ้นดู
เขาเหล่านั้นที่มาจากทิศเหนือ
ฝูงแกะที่ได้มอบไว้ให้แก่เจ้านั้นอยู่ที่ไหน
คือฝูงแกะที่งดงามของเจ้านั่นน่ะ
21เจ้าจะว่าอย่างไรเมื่อเขาตั้งคนเหล่านั้น
ผู้ซึ่งตัวเจ้าเองได้สอนให้เป็นมิตรกับเจ้า
ไว้เป็นประมุขของเจ้า
ความเจ็บปวดจะไม่เข้ามาครอบงำเจ้า
อย่างความเจ็บปวดของผู้หญิงที่กำลังคลอดบุตรหรือ
22และถ้าเจ้าว่าในใจของเจ้าว่า
<ทำไมสิ่งเหล่านี้จึงเกิดกับข้า>
ก็เพราะบาปชั่วที่มากมายใหญ่โตของเจ้า
เสื้อของเจ้าจึงต้องถูกถลกขึ้น
และเจ้าจึงถูกข่มขืน
23คนเอธิโอเปียเปลี่ยนวรรณของตนเองได้หรือ
หรือเสือดาวเปลี่ยนลายของมัน
ถ้าได้แล้วเจ้าทั้งหลายผู้ที่เคยต่อการกระทำความชั่ว
จะมากระทำความดีก็ได้
24เราจะกระจายเขาทั้งหลายไปเหมือนแกลบ
ที่ถูกลมจากถิ่นทุรกันดาร
25นี่เป็นส่วนของเจ้า
เป็นส่วนที่เราได้ตวงออกให้แก่เจ้า พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
เพราะเจ้าได้ลืมเราเสีย
และไว้วางใจในการมุสา
26ฉะนั้น เราเองจะถลกเสื้อคลุมของเจ้ามาปกหน้าเจ้า
คือให้เห็นความอับอายขายหน้าของเจ้า
27เราได้เห็นการที่น่าสะอิดสะเอียนของเจ้า
การล่วงประเวณีของเจ้าและการครวญหาการเล่นชู้อย่างแก่ราคะของเจ้า
บนเนินเขาทั้งหลายที่ในทุ่งนา
โอ เยรูซาเล็มเอ๋ย วิบัติแก่เจ้าอีกนานสักเท่าใด เจ้าจึงจะยอมกระทำให้เจ้าสะอาดได้>>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
เยเรมีย์ 13: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้