ผู้วินิจฉัย 14
14
แซมสันและหญิงชาวทิมนาห์
1แซมสันได้ลงไปยังเมืองทิมนาห์ และได้เห็นผู้หญิงคนฟีลิสเตียคนหนึ่งที่เมืองทิมนาห์ 2แล้วเขาจึงขึ้นมาบอกบิดามารดาของเขาว่า <<ฉันเห็นผู้หญิงคนฟีลิสเตียคนหนึ่งที่เมืองทิมนาห์ ไปขอเขาให้เป็นเมียฉันที>> 3แต่บิดาและมารดาของเขากล่าวแก่เขาว่า <<จะหาเมียในบรรดาญาติพี่น้องของเจ้า หรือในท่ามกลางชนชาติของเราไม่ได้หรือ เจ้าจึงจะไปรับหญิงจากคนฟีลิสเตียที่ไม่ เข้าสุหนัตมาเป็นเมียของเจ้า>> แต่แซมสันกล่าวแก่บิดาว่า <<ไปขอหญิงนั้นให้ฉันที เพราะเธอเป็นที่พอใจฉันมาก>>
4บิดามารดาของเขาไม่ทราบว่า เรื่องนี้เป็นมาจากพระเจ้า เพราะพระองค์ทรงหาช่องโอกาสที่จะต่อสู้พวกฟีลิสเตีย ครั้งนั้นพวกฟีลิสเตียมีอำนาจเหนืออิสราเอล
5ฝ่ายแซมสันก็ลงไปที่เมืองทิมนาห์กับบิดามารดาของตน แซมสันมาถึงสวนองุ่นของทิมนาห์ ดูเถิด มีสิงห์หนุ่มตัวหนึ่งคำรามเข้าใส่เขา 6พระวิญญาณของพระเจ้าก็ทรงสถิตกับแซมสันอย่างมาก ท่านจึงฉีกสิงห์ออกอย่างคนฉีกลูกแพะ ทั้งที่ไม่มีอะไรในมือ แต่ท่านมิได้บอกให้บิดาหรือมารดาของ ท่านทราบว่าท่านได้ทำอะไรไป 7แซมสันก็ลงไปพูดจากับหญิงคนนั้น เธอเป็นที่พอใจแก่แซมสันมาก 8ต่อมาภายหลังแซมสันก็กลับไปเพื่อรับเธอมา เขาก็แวะไปดูซากสิงห์ และดูเถิด มีผึ้งฝูงหนึ่งทำรังอยู่ในซากสิงห์นั้น มีน้ำผึ้งด้วย 9แซมสันก็ยื่นมือกวาดเอารวงผึ้งมา เดินรับประทานไปพลาง จนมาถึงบิดามารดา ท่านจึงแบ่งให้บิดามารดารับประทานด้วย แต่ท่านมิได้บอกว่า น้ำผึ้งนั้นมาจากซากสิงห์
10ฝ่ายบิดาของท่านก็ลงไปหาหญิงคนนั้น และแซมสันจัดการเลี้ยงที่นั่น ดังที่คนหนุ่มๆ เขากระทำกัน 11และเมื่อประชาชนเห็นท่านแล้ว จึงนำเพื่อนสามสิบคนให้มาอยู่ด้วย 12แซมสันกล่าวแก่เขาว่า <<ให้ข้าพเจ้าทายปริศนาท่านสักข้อหนึ่งเถิด ถ้าทายได้ก่อนจบการเลี้ยงเจ็ดวันนี้ เราจะให้เสื้อป่านสามสิบชุด และเสื้อเที่ยวงานสามสิบชุดด้วย 13ถ้าท่านทั้งหลายทายไม่ได้ ท่านต้องให้เสื้อป่านสามสิบชุด กับเสื้อเที่ยวงานสามสิบชุดแก่ข้าพเจ้า>> เขาก็ตอบท่านว่า <<ทายมาเถิด เราจะฟัง>> 14ฝ่ายแซมสันจึงกล่าวแก่เขาว่า
<<มีของกินได้ ออกมาจากตัวผู้กินเขา
มีของหวานออกมาจากตัวที่แข็งแรง>>
ในสามวันเขาก็ยังแก้ปริศนานี้ไม่ได้
15พอถึงวันที่เจ็ดเขาจึงไปอ้อนวอนภรรยาของแซมสันว่า <<จงลวงสามีของเจ้าให้แก้ปริศนานี้ให้เราฟัง มิฉะนั้นเราจะเอาไฟเผาเจ้ากับบ้านครอบครัวบิดาของเจ้าเสีย เจ้าเชิญเรามาหวังจะทำให้เรายากจนหรือ>> 16ภรรยาของแซมสันไปร้องไห้กับแซมสันว่า <<เธอเกลียดฉัน เธอไม่รักฉัน เธอทายปริศนาแก่ชาวเมืองของฉัน และเธอก็ไม่แก้ปริศนาให้ฉันฟัง>> แซมสันจึงบอกว่า <<ดูเถิด พ่อแม่ของฉัน ฉันยังไม่บอกเลย จะบอกเธออย่างไรได้>> 17เธอร้องไห้กับแซมสันตลอดเจ็ดวันซึ่งเป็นวันเลี้ยงกันนั้น ในวันที่เจ็ดแซมสันก็ต้องแก้ปริศนาให้เธอฟัง เพราะเธอกวนท่านมากนัก และนางก็บอกแก้ปริศนาให้ชาวบ้านของนาง 18พอวันที่เจ็ดก่อนดวงอาทิตย์ตกชาวเมืองจึงบอกแซมสันว่า
<<มีอะไรหวานกว่าน้ำผึ้ง
มีอะไรแข็งแรงกว่าสิงห์>>
แซมสันจึงบอกเขาว่า
<<ถ้าเจ้าไม่เอาแม่โคของเราช่วยไถ
เจ้าคงจะแก้ปริศนาของเราไม่ได้>>
19และพระวิญญาณของพระเจ้าก็ทรงสถิตกับแซมสันอย่างมาก ท่านจึงลงไปที่อัชเคโลน ฆ่าชาวเมืองนั้นเสียสามสิบคน ริบเอาข้าวของ และมอบเสื้อเที่ยวงานให้ผู้ที่แก้ปริศนา แล้วให้กลับไปบ้านของบิดาด้วยความโกรธอย่างมาก 20ส่วนภรรยาของแซมสันนั้น พ่อตาก็ยกให้แก่เพื่อน ซึ่งเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวนั้นเสีย
ที่ได้เลือกล่าสุด:
ผู้วินิจฉัย 14: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้