อิสยาห์ 8:1-22

แล้วพระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า <<จงเอาแผ่นใหญ่สำหรับเขียนมาแผ่นหนึ่ง และจงเขียนอักษรง่ายๆลงว่า <มาเฮอร์ชาลาลหัชบัส> >> และข้าพเจ้าได้พยานที่เชื่อถือได้ คือ อุรีอาห์ปุโรหิตและเศคาริยาห์บุตรของเยเบเรคียาห์ให้เป็นพยานเพื่อข้าพเจ้า และข้าพเจ้าได้เข้าไปหาหญิงผู้เผยพระวจนะและเธอก็ตั้งครรภ์และคลอดบุตรชายคนหนึ่ง และพระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า <<จงเรียกชื่อบุตรนั้นว่า มาเฮอร์ชาลาลหัชบัส เพราะก่อนที่เด็กจะร้องเรียก <<พ่อ แม่>> ได้ทรัพย์สมบัติของดามัสกัสและของที่ริบได้จากสะมาเรียจะถูกขนเอาไปต่อพระพักตร์พระราชาอัสซีเรีย>> แล้วพระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าอีกว่า <<เพราะว่าชนชาตินี้ได้ปฏิเสธน้ำแห่งชิโลอาห์ซึ่งไหลเอื่อยๆ และปีติยินดีต่อเรซีนและโอรสของเรมาลิยาห์ เพราะฉะนั้น ดูเถิด องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงนำน้ำแห่งแม่น้ำยูเฟรติสมาสู้เขาทั้งหลาย ที่มีกำลังและมากหลายคือพระราชาแห่งอัสซีเรียและพระสิริของพระองค์ และน้ำนั้นจะไหลล้นห้วยทั้งสิ้นของมัน และท่วมฝั่งทั้งสิ้นของมัน และจะกวาดต่อไปเข้าในยูดาห์ และจะไหลท่วมและผ่านไปแม้จนถึงคอ และปีกอันแผ่กว้างของมันจะเต็มแผ่นดินของท่านนะ ท่านอิมมานูเอล>> ชนชาติทั้งหลายเอ๋ย จงรู้และจงคร้ามกลัว บรรดาประเทศไกลๆทั้งหมดเจ้าเอ๋ย จงเงี่ยหู จงคาดเอวเจ้าไว้และจงคร้ามกลัว จงคาดเอวเจ้าไว้และจงคร้ามกลัว จงปรึกษากันเถิด แต่ก็จะไร้ผล จงพูดกันเถิด แต่ก็จะไม่สำเร็จผล เพราะว่าพระเจ้าทรงสถิตกับเรา เพราะว่าพระเจ้าตรัสดังต่อไปนี้กับข้าพเจ้า พร้อมด้วยพระหัตถ์อันเข้มแข็ง และทรงตักเตือนข้าพเจ้ามิให้ดำเนินในทางของชนชาตินี้ พระองค์ตรัสว่า <<สิ่งที่ชนชาตินี้เรียกว่า การร่วมคิดกบฏ เจ้าอย่าเรียกว่าการร่วมคิดกบฏเสียหมด อย่ากลัวสิ่งที่เขากลัวหรืออย่าครั่นคร้าม แต่พระเจ้าจอมโยธานั้นแหละ เจ้าต้องว่าพระองค์ศักดิ์สิทธิ์ จงให้พระองค์ทรงเป็นผู้ที่เจ้ายำเกรง จงให้พระองค์ทรงเป็นผู้ที่เจ้าครั่นคร้าม แล้วพระองค์จะเป็นสถานศักดิ์สิทธิ์ แต่เป็นหินกระทบเท้า และเป็นศิลาอันเป็นที่สะดุดของเชื้อสายทั้งคู่ของอิสราเอล เป็นกับและเป็นบ่วงดักชาวเยรูซาเล็ม และคนเป็นอันมากจะสะดุดหินนั้น เขาทั้งหลายจะล้มลงและแตกหัก เขาจะติดบ่วงและถูกจับไป>> จงมัดถ้อยคำพยานเก็บไว้เสีย และจงตีตราพระโอวาทไว้ในหมู่พวกสาวกของข้าพเจ้าเสีย ข้าพเจ้าจะรอคอยพระเจ้า ผู้ทรงซ่อนพระพักตร์ของพระองค์จากเชื้อสายของยาโคบ และข้าพเจ้าจะหวังใจอยู่ที่พระองค์ ดูเถิด ข้าพเจ้าและบุตรผู้ซึ่งพระเจ้าทรงประทานแก่ข้าพเจ้าเป็นหมายสำคัญและเป็นลางในอิสราเอลจากพระเจ้าจอมโยธา ผู้ทรงประทับบนภูเขาศิโยน และเมื่อเขาทั้งหลายกล่าวแก่พวกท่านว่า <<จงปรึกษากับคนทรงและพ่อมดแม่มดผู้ร้องเสียงจ้อกแจ้กและเสียงพึมพำ>> ไม่ควรที่ประชาชนจะปรึกษากับพระเจ้าของเขาหรือ ควรเขาจะไปปรึกษาคนตายเพื่อคนเป็นหรือ ไปค้นพระโอวาทและถ้อยคำพยาน ดูเถิด แน่นอนทีเดียวคนที่ไปพูดเช่นนี้ก็เป็นคนที่ไม่มีรุ่งอรุณเสียเลย เขาทั้งหลายจะผ่านแผ่นดินไปด้วยความระทมใจอันยิ่งใหญ่และด้วยความหิว และเมื่อเขาหิวเขาจะเกรี้ยวกราดและแช่งด่าพระราชาของเขาและพระเจ้าของเขา และแม้เขาจะแหงนหน้าขึ้นข้างบน หรือจะมองดูที่แผ่นดินโลก แต่ดูเถิด ความทุกข์ใจและความมืด ความกลุ้มแห่งความแสนระทม และเขาจะถูกผลักไสเข้าไปในความมืดทึบ