อิสยาห์ 38

38
เฮเซคียาห์ทรงประชวร
(2 พกษ. 20:1-11; 2 พศด. 32:24-26)
1ครั้งนั้น เฮเซคียาห์ทรงประชวรใกล้จะสิ้นพระชนม์ และผู้เผยพระวจนะอิสยาห์บุตรอามอสเข้ามาเฝ้าพระองค์ และทูลพระองค์ว่า <<พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า จงจัดการการบ้านการเมืองให้เรียบร้อย เจ้าจะต้องตาย เจ้าจะไม่ฟื้น>> 2แล้วเฮเซคียาห์ทรงหันพระพักตร์เข้าข้างฝา และอธิษฐานต่อพระเจ้าว่า 3<<ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงระลึกถึงว่า ข้าพระองค์ได้ดำเนินอยู่ต่อพระพักตร์พระองค์ด้วยความซื่อสัตย์และสิ้นสุดใจ และได้กระทำสิ่งที่ดีในสายพระเนตรของพระองค์>> และเฮเซคียาห์ทรงกันแสงมากยิ่ง 4แล้วพระวจนะของพระเจ้ามาถึงอิสยาห์ว่า 5<<จงไปบอกเฮเซคียาห์ว่า พระเยโฮวาห์พระเจ้าของดาวิดบรรพบุรุษของเจ้าตรัสดังนี้ว่า เราได้ยินคำอธิษฐานของเจ้าแล้ว เราได้เห็นน้ำตาของเจ้าแล้ว ดูเถิด เราจะเพิ่มชีวิตให้เจ้าสิบห้าปี 6เราจะช่วยกู้เจ้าและเมืองนี้จากมือของพระราชาอัสซีเรีย และป้องกันเมืองนี้ไว้
7นี่เป็นหมายสำคัญสำหรับฝ่าพระบาทจากพระเจ้า ที่พระเจ้าจะทรงกระทำสิ่งนี้ตามที่พระองค์ได้ทรงสัญญาไว้ 8ดูเถิด เราจะกระทำให้เงาที่ดวงอาทิตย์ทอดมาบนนาฬิกาแดดของอาหัสย้อนกลับมาสิบขั้น>> ดวงอาทิตย์ก็ได้ย้อนกลับบนนาฬิกาแดดสิบขั้น ตามขั้นที่ได้ตกไป
9บทประพันธ์ของเฮเซคียาห์พระราชาแห่งยูดาห์ หลังจากที่พระองค์ได้ทรงประชวร และทรงฟื้นจากการประชวรของพระองค์นั้น มีว่า
10ข้าพเจ้าว่า เมื่อชีวิตของข้าพเจ้ามาถึงกลางคน
ข้าพเจ้าจะต้องพรากไป
ข้าพเจ้าถูกมอบไว้ที่ประตูแดนคนตาย
ตลอดชีวิตบั้นปลายของข้าพเจ้า
11ข้าพเจ้าว่า ข้าพเจ้าจะไม่เห็นพระเจ้า
ในแผ่นดินของผู้มีชีวิต
ข้าพเจ้าจะมองไม่เห็นมนุษย์อีก
ที่ในหมู่ชาวแผ่นดินโลก
12ที่อยู่ของข้าพเจ้าถูกรื้อถอนออกไปจากข้าพเจ้า
อย่างกับเต็นท์ของผู้เลี้ยงแกะ
ข้าพเจ้าได้ม้วนชีวิตของข้าพเจ้าเหมือนอย่างคนทอผ้า
พระองค์ทรงตัดข้าพเจ้าออกจากหูก
พระองค์ทรงนำข้าพเจ้ามาถึงอวสานทั้งวันและคืน
13ข้าพเจ้าได้ถ่อมตัวลงจนรุ่งเช้า
พระองค์ทรงหักกระดูกทั้งสิ้นของข้าพเจ้าเหมือนอย่างสิงห์
พระองค์ทรงนำข้าพเจ้ามาถึงอวสานทั้งวันและคืน
14ข้าพเจ้าร้องอย่างนกนางแอ่นหรือนกกรอด
ข้าพเจ้าพิลาปอย่างนกพิราบ
ตาของข้าพเจ้าเหนื่อยอ่อนด้วยมองขึ้นข้างบน
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ถูกบีบบังคับ ขอพระองค์ทรงเป็นผู้ประกันของข้าพระองค์
15แต่ข้าพเจ้าจะพูดอะไรได้ เพราะพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าแล้ว
และพระองค์เองได้ทรงกระทำเช่นนั้น
ข้าพเจ้าก็ดำเนินไปด้วยความสงบเสงี่ยมตลอดชีวิตของข้าพเจ้า
เพราะความขมขื่นแห่งจิตใจของข้าพเจ้า
16ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า มนุษย์ดำรงชีพอยู่ได้ด้วยสิ่งเหล่านี้
และชีวิตแห่งวิญญาณของข้าพระองค์ก็อยู่ในสิ่งเหล่านี้
ขอทรงให้ข้าพระองค์หายดีและขอทรงทำให้ข้าพระองค์มีชีวิต
17นี่แน่ะ เพราะเห็นแก่สวัสดิภาพของข้าพระองค์
ข้าพระองค์จึงมีความขมขื่นมากยิ่ง
แต่พระองค์ทรงรักชีวิตของข้าพระองค์
ไม่ให้ตกหลุมแห่งความพินาศ
เพราะพระองค์ทรงเหวี่ยงบาปทั้งสิ้นของข้าพระองค์
ไว้เบื้องพระปฤษฎางค์ของพระองค์
18เพราะแดนคนตายโมทนาพระคุณพระองค์ไม่ได้
ความมรณาสรรเสริญพระองค์ไม่ได้
บรรดาคนที่ลงไปยังปากแดนคนตายนั้น
จะหวังในสัจธรรมของพระองค์ไม่ได้
19คนเป็น คนเป็น เขาโมทนาพระคุณพระองค์
อย่างที่ข้าพระองค์กระทำในวันนี้
บิดาได้สำแดง
ถึงสัจธรรมของพระองค์แก่ลูกของเขา
20พระเจ้าจะทรงช่วยข้าพเจ้าให้รอด
และข้าพเจ้าทั้งหลายจะเล่นเครื่องสายของข้าพเจ้า
ตลอดวันเวลาแห่งชีวิตของข้าพเจ้าทั้งหลาย
ที่พระนิเวศของพระเจ้า
21ฝ่ายอิสยาห์ได้กล่าวว่า <<ให้เขาเอาขนมมะเดื่อมาแผ่นหนึ่ง และแปะไว้ที่พระยอด เพื่อพระองค์จะฟื้น>> 22เฮเซคียาห์ได้ตรัสด้วยว่า <<อะไรจะเป็นหมายสำคัญว่า ข้าพเจ้าจะได้ขึ้นไปยังพระนิเวศของพระเจ้า>>

ที่ได้เลือกล่าสุด:

อิสยาห์ 38: TH1971

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้