อิสยาห์ 16
16
1เขาได้ส่งลูกแกะไปยังผู้ปกครองแผ่นดิน
จากเส-ลาตามทางถิ่นทุรกันดาร
ไปยังภูเขาแห่งธิดาของศิโยน
2เหมือนนกที่กำลังบินหนี
อย่างลูกนกที่พลัดรัง
ธิดาของโมอับเป็นอย่างนั้น
ตรงท่าลุยข้ามแม่น้ำอารโนน
3<<จงให้คำปรึกษา
จงอำนวยความยุติธรรม
จงทำร่มเงาของท่านเหมือนกลางคืน
ณ เวลาเที่ยงวัน
จงช่วยซ่อนผู้ถูกขับไล่
อย่าได้หักหลังผู้ลี้ภัย
4ให้ผู้ถูกขับไล่ของโมอับอาศัยอยู่ท่ามกลางท่าน
จงเป็นที่กำบังภัยแก่เขาให้พ้นจากผู้ทำลาย
เมื่อไม่มีผู้บีบบังคับแล้ว
และการทำลายได้หยุดยั้งแล้ว
และเมื่อผู้เหยียบย่ำไว้
ได้หายตัวไปจากแผ่นดินแล้ว
5พระที่นั่งก็ได้รับการสถาปนาด้วยความรักมั่นคง
บนนั้นจะมีผู้หนึ่งนั่งอยู่ด้วยความซื่อสัตย์สุจริต
ในเต็นท์ของดาวิด
คือท่านผู้พิพากษาและแสวงความยุติธรรม
และรวดเร็วในการกระทำความชอบธรรม>>
6เราได้ยินถึงความเย่อหยิ่งของโมอับ
ว่าเขาหยิ่งเสียจริงๆ
ถึงความจองหองของเขา ความเย่อหยิ่งของเขา และความทะลึ่งของเขา
การโอ้อวดของเขาเป็นการเท็จ
7เพราะฉะนั้น โมอับจะคร่ำครวญเพื่อโมอับ ทุกคนจะคร่ำครวญ
เจ้าทั้งหลายจะโอดครวญ ด้วยทุกข์เทวษ
เนื่องด้วยขนมองุ่นแห้งของเมืองคีร์หะเรเชท
8เพราะทุ่งนาแห่งเมืองเฮชโบนอ่อนระทวย
ทั้งเถาองุ่นของสิบมาห์
เจ้านายทั้งหลายแห่งบรรดาประชาชาติ
ได้ตีกิ่งของมันลง
ซึ่งไปถึงเมืองยาอะเศร
และเจิ่นไปถึงถิ่นทุรกันดาร
หน่อของมันก็แตกกว้างออกไป
และผ่านข้ามทะเลไป
9เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงร้องไห้กับคนร้องไห้ของเมืองยาเซอร์
เนื่องด้วยเถาองุ่นของสิบมาห์
เฮชโบน และเอเลอาเลห์เอ๋ย
ข้าพเจ้าจะราดเจ้าด้วยน้ำตาของข้าพเจ้า
เพราะเสียงโห่ร้องของสงครามได้มาถึง
ผลฤดูร้อนของเจ้าและถึงข้าวที่เกี่ยวเก็บของเจ้าแล้ว
10เขาเอาความชื่นบาน และความยินดีไปเสีย
จากที่สวนผลไม้
เขาไม่ร้องเพลงกันตามสวนองุ่น
ไม่มีใครโห่ร้อง
ตามบ่อย่ำองุ่นไม่มีคนย่ำให้เหล้าองุ่นออก
เสียงเห่ย่ำองุ่นเงียบเสียแล้ว
11ฉะนั้น จิตของข้าพเจ้าจึงร่ำไห้เหมือนพิณเขาคู่เพื่อโมอับ
และใจของข้าพเจ้าร่ำไห้เพื่อคีร์เฮเรส
12และเมื่อโมอับไปเฝ้า เมื่อเขาเหน็ดเหนื่อยอยู่ที่ปูชนียสถานสูงนั้น และเมื่อเขาเข้ามาในสถานศักดิ์สิทธิ์ของเขาเพื่อจะอธิษฐาน เขาก็จะไม่ได้รับผล
13นี่เป็นพระวจนะซึ่งพระเจ้าตรัสเกี่ยวกับโมอับในอดีต 14แต่บัดนี้ พระเจ้าตรัสว่า <<ภายในสามปี#คือ ช่วงเวลาที่กำหนดแน่อย่างลูกจ้างจะทำงานให้พอดีกับเวลาที่กำหนดไว้ ไม่เกินเลยตามปีจ้างลูกจ้าง ศักดิ์ศรีของโมอับจะถูกเหยียดหยาม แม้มวลชนมหึมาของเขาทั้งสิ้นก็ดี และคนที่เหลืออยู่นั้นก็จะน้อยและกะปลกกะเปลี้ย>>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
อิสยาห์ 16: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้