โฮเชยา 2
2
ความรักของพระเจ้าต่อชนชาติที่นอกพระทัยพระองค์
1จงเรียกน้องชายของเจ้าว่า <<อัมมี>> จงเรียกน้องสาวของเจ้าว่า#แปลว่า เธอได้รับความเมตตา<<รุหะมาห์>>
2จงว่ากล่าวมารดาของเจ้า จงว่ากล่าวเถิด
เพราะว่านางไม่ใช่ภรรยาของเรา
และเราไม่ใช่สามีของนาง
ให้เธอทิ้งการเล่นชู้เสียจากหน้าของเธอ
และทิ้งการล่วงประเวณีเสียจากระหว่างถันของนาง
3มิฉะนั้นเราจะเปลื้องผ้าของนางให้ล่อนจ้อน
กระทำให้เธอเหมือนวันที่เธอเกิดมา
กระทำให้เธอเหมือนถิ่นทุรกันดาร
และกระทำให้เธอเหมือนแผ่นดินที่แตกระแหง
และประหารเธอเสียด้วยความกระหาย
4เราจะไม่มีความสงสารต่อบุตรทั้งหลายของนาง
เพราะว่าเขาทั้งหลายเป็นลูกของการเล่นชู้
5เพราะว่ามารดาของเขาเล่นชู้
เธอผู้ที่ให้กำเนิดเขาทั้งหลายได้ประพฤติความอับอาย
เพราะนางกล่าวว่า <ฉันจะตามคนรักของฉันไป
ผู้ให้อาหารและน้ำแก่ฉัน
เขาให้ขนแกะและป่านแก่ฉัน ทั้งน้ำมันและของดื่ม>
6เพราะเหตุนี้ เราจะเอาหนามไก่ให้สะทางของนางไว้
เราจะสร้างกำแพงกั้นนางไว้
เพื่อมิให้นางหาทางของนางพบ
7นางจะไปตามบรรดาคนรักของนาง
แต่ก็จะตามไม่ทัน
นางจะเที่ยวเสาะหาเขาทั้งหลาย
แต่นางก็จะไม่พบเขา
แล้วนางจะว่า <ฉันจะไป
หาผัวคนแรกของฉัน
เพราะแต่ก่อนนั้นฐานะฉันยังดีกว่าเดี๋ยวนี้>
8แต่นางหาทราบไม่
ว่าเราเป็นผู้ให้
ข้าว เหล้าองุ่น และน้ำมัน
และได้ให้เงินและทองแก่นาง
ซึ่งเขาใช้สำหรับพระบาอัล
9เพราะฉะนั้นเราจะเรียกข้าวคืน
ตามกำหนดฤดูกาล
และเรียกเหล้าองุ่นคืนตามฤดู
และเราจะเรียกขนแกะและป่านของเรา
ซึ่งให้เพื่อใช้ปกปิดกายเปลือยเปล่าของนางนั้นคืนเสีย
10คราวนี้เราจะเผยความลามกของนาง
ต่อหน้าคนรักของนาง
และไม่มีใครช่วยให้นางพ้นมือเราได้
11เราจะให้ความร่าเริงของนางสิ้นสุดลง
ทั้งเทศกาลเลี้ยง เทศกาลขึ้นหนึ่งค่ำ วันสะบาโต
และบรรดาเทศกาลทั้งสิ้นของนาง
12เราจะให้เถาองุ่นและต้นมะเดื่อของนางร้างเปล่า
ที่นางคุยว่า
<นี่แหละเป็นสินจ้างของฉัน
ซึ่งคนรักของฉันให้ฉัน>
เราจะทำให้กลายเป็นป่า
และสัตว์ป่าทุ่งจะกินเสีย
13เราจะทำโทษนางเนื่องในวันเทศกาลเลี้ยงพระบาอัล
เมื่อนางเผาเครื่องหอมบูชาพระนั้น
แล้วก็แต่งกายของนางด้วยแหวนและทองรูปพรรณ
และติดตามบรรดาคนรักของนางไป
และลืมเราเสีย พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
14<<ดูเถิด เหตุนี้เราจะเกลี้ยกล่อมนาง
พานางเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร
และปลอบใจนาง
15เราจะให้นางมีสวนองุ่นที่นั่น
กระทำให้หุบเขาอาโคร์#ยชว. 7:24-26 เป็นประตูแห่งความหวัง
แล้วนางจะตอบอย่างสมัยเมื่อนางยังสาวอยู่
ดังในสมัยเมื่อนางออกมาจากแผ่นดินอียิปต์>>
16<<พระเจ้าตรัสว่า ในวันนั้นเจ้าจะเรียกเราว่า <สามีของฉัน> เจ้าจะไม่เรียกเราว่า <พระบาอัลของฉัน> อีกต่อไป 17เพราะว่าเราจะเอาชื่อพวกพระบาอัลออกเสีย จากปากของนาง นางจะไม่เรียกชื่อนี้อีกต่อไป 18ในครั้งนั้นเพื่อเขา เราจะกระทำพันธสัญญากับบรรดา สัตว์ป่าทุ่ง บรรดานกในอากาศ และบรรดาสัตว์เลื้อยคลานบนแผ่นดิน เราจะทำลายคันธนู ดาบและสงครามเสียจากแผ่นดิน และเราจะกระทำให้เขานอนลงอย่างปลอดภัย 19เราจะหมั้นเจ้าไว้สำหรับเราเป็นนิตย์ เออ เราจะหมั้นเจ้าไว้ด้วยความชอบธรรม ความยุติธรรม ความรักมั่นคงและความกรุณา 20เราจะหมั้นเจ้าไว้สำหรับเราด้วยความสัตย์ซื่อ และเจ้าจะรู้จักพระเจ้า
21พระเจ้าตรัสว่า <<ในวันนั้น
เราจะตอบฟ้าสวรรค์
และฟ้าสวรรค์จะตอบพิภพ
22และพิภพจะตอบข้าว เหล้าองุ่นและน้ำมัน
สิ่งเหล่านี้จะตอบยิสเรเอล#ดูหมายเหตุที่ บทที่ 1 ข้อ 4
23เราจะหว่านเขาไว้ในแผ่นดินสำหรับเรา
เราจะเมตตา#ดูหมายเหตุที่ บทที่ 1 ข้อ 6โลรุหะมาห์
และเราจะพูดกับ#ดูหมายเหตุที่ บทที่ 1 ข้อ 9โลอัมมี ว่า<เจ้าเป็นประชากรของเรา>#รม. 9:25; 1 ปต. 2:10
และเขาจะกล่าวว่า <พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์> >>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
โฮเชยา 2: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้