ปฐมกาล 27:1-29

เมื่ออิสอัคแก่ตามัว ท่านก็เรียกเอซาวบุตรคนโตของท่านมา และกล่าวแก่เขาว่า <<ลูกเอ๋ย>> เขาตอบว่า <<ขอรับ>> ท่านว่า <<ดูเถิด พ่อแก่แล้ว พ่อไม่รู้วันตายของพ่อ เจ้าจงเอาอาวุธของเจ้า คือแล่งธนูและคันธนูออกไปที่ท้องทุ่ง หาเนื้อมาให้พ่อ จัดเตรียมอาหารอร่อยมาให้พ่อ อย่างที่พ่อชอบนั้น และนำมาให้พ่อกิน เพื่อจะได้อวยพรแก่เจ้าก่อนพ่อตาย>> เมื่ออิสอัคพูดกับเอซาวบุตรชายนั้น นางเรเบคาห์แอบฟังอยู่ เมื่อเอซาวออกไปท้องทุ่งเพื่อหาเนื้อมา เรเบคาห์จึงพูดกับยาโคบบุตรของนางว่า <<แม่ได้ยินพ่อของเจ้าพูดกับเอซาวพี่ชายของเจ้าว่า <จงนำเนื้อมาให้พ่อและจัดอาหารอร่อยให้พ่อกิน และเราจะอวยพรเจ้าต่อพระพักตร์พระเจ้าก่อนพ่อตาย> เพราะฉะนั้น ลูกเอ๋ยจงฟังคำของแม่ตามที่แม่สั่งเจ้า ไปที่ฝูงแพะแกะ นำลูกแพะดีๆสองตัวมาให้แม่ แม่จะเอามันปรุงอาหารอร่อยให้พ่อเจ้า อย่างที่ท่านชอบ และเจ้าจะต้องนำไปให้พ่อเจ้ารับประทานเพื่อว่าท่าน จะอวยพรเจ้าก่อนท่านสิ้นชีวิต>> ยาโคบพูดกับเรเบคาห์มารดาของตนว่า <<ดูเถิด เอซาวพี่ของฉันเป็นคนมีขนดก และฉันเป็นคนเกลี้ยงเกลา พ่อของฉันคงจะคลำตัวฉัน และเห็นว่าฉันหลอกลวงท่าน แล้วนำการสาปแช่งมาเหนือฉันเอง หาใช่นำพรมาไม่>> มารดาพูดกับเขาว่า <<ลูกเอ๋ย ขอให้การสาปแช่งของเจ้าตกอยู่กับแม่เถิด เชื่อฟังคำของแม่เท่านั้น ไปเอาลูกแพะมาให้แม่เถิด>> เขาจึงไปจับเอามาให้มารดา มารดาของเขาได้จัดอาหารอร่อยอย่างที่พ่อของเขาชอบนั้น แล้วเรเบคาห์นำเสื้ออย่างดีที่สุดของเอซาวบุตรชาย คนโตของนาง ซึ่งอยู่กับนางในเรือนมาสวมให้ยาโคบบุตรคนเล็กของนาง เอาหนังแพะหุ้มมือและคอที่เกลี้ยงเกลาของเขา แล้วนางก็มอบอาหารอร่อยและขนมปัง ซึ่งนางจัดทำนั้นให้ยาโคบบุตรชายของนางถือไป เขาจึงเข้าไปหาบิดาและพูดว่า <<พ่อครับ>> และท่านว่า <<พ่ออยู่นี่ ลูกเอ๋ย เจ้าคือใคร>> ยาโคบตอบบิดาของตนว่า <<ลูกเป็นเอซาวบุตรหัวปีของพ่อ ลูกทำตามที่พ่อสั่งลูกแล้ว เชิญลุกขึ้นนั่งรับประทานเนื้อที่ลูกหามาเถิด เพื่อพ่อจะได้อวยพรแก่ลูก>> แต่อิสอัคพูดกับบุตรชายของตนว่า <<ลูกเอ๋ย เจ้าทำอย่างไรจึงพบมันเร็วนัก>> เขาตอบว่า <<เพราะว่าพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพ่อทรงบันดาลให้ลูก>> แล้วอิสอัคจึงพูดกับยาโคบว่า <<ลูกเอ๋ย มาใกล้ๆ พ่อจะได้คลำดูเจ้า เพื่อจะได้รู้ว่าเจ้าเป็นเอซาวบุตรชายของพ่อแน่หรือไม่>> ยาโคบจึงเข้าไปใกล้อิสอัคบิดา อิสอัคคลำตัวเขาแล้วพูดว่า <<เสียงก็เป็นเสียงของยาโคบ แต่มือเป็นมือของเอซาว>> ท่านก็จับผิดไม่ได้ เพราะมือของเขามีขนดกเหมือนมือเอซาวพี่ชายของเขา ท่านจึงอวยพรแก่เขา ท่านถามว่า <<เจ้าเป็นเอซาวบุตรชายของพ่อจริงหรือ>> เขาตอบว่า <<ใช่ครับ>> ท่านจึงว่า <<นำแกงมาให้พ่อ พ่อจะได้กินเนื้อที่บุตรชายของพ่อหามา แล้วอวยพรเจ้า>> ยาโคบจึงนำมันมาให้ท่าน ท่านก็รับประทาน ยาโคบนำเหล้าองุ่นมาให้ท่านและท่านก็ดื่ม แล้วอิสอัคบิดาของเขาจึงพูดกับเขาว่า <<ลูกเอ๋ยเข้ามาใกล้และจุบพ่อ>> เขาจึงเข้ามาใกล้และจุบท่าน และท่านก็ดมกลิ่นที่เสื้อของเขา และอวยพรเขาว่า <<ดูซิ กลิ่นลูกชายข้า เหมือนกลิ่นท้องทุ่งซึ่งพระเจ้าทรงอวยพระพร ขอพระเจ้าทรงประทานน้ำค้างจากฟ้าแก่เจ้า และประทานความอุดมสมบูรณ์ของแผ่นดิน ทั้งพืชและเหล้าองุ่นใหม่มากมายแก่เจ้า ขอให้ชนชาติทั้งหลายรับใช้เจ้า ขอให้ประชาชาติกราบไหว้เจ้า ขอให้เป็นเจ้านายเหนือพี่น้อง และบุตรชายมารดาของเจ้ากราบไหว้เจ้า ผู้ใดแช่งสาปเจ้าก็ขอให้ผู้นั้นถูก สาป และผู้ใดอวยพรเจ้าก็ขอให้ผู้นั้นได้รับพร>>