เอเสเคียล 6
6
คำเผยพระวจนะกล่าวโทษบรรดาภูเขาของอิสราเอล
1พระวจนะของพระเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 2<<บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงมุ่งหน้าของเจ้าตรงที่ภูเขาทั้งหลายของอิสราเอล และจงเผยพระวจนะกล่าวโทษภูเขานั้น 3และกล่าวว่า ภูเขาทั้งหลายของอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระวจนะของพระเจ้า พระเจ้าตรัสดังนี้แก่ภูเขาทั้งหลายและแก่เนินเขา และห้วยและหุบเขาทั้งหลายว่า ดูเถิด เราจะนำดาบมาเหนือเจ้า และเราจะทำลายปูชนียสถานสูงของเจ้าเสีย 4แท่นบูชาของเจ้าจะร้างเปล่า และแท่นบูชาเครื่องหอมของเจ้าจะพังทลาย และคนที่ถูกฆ่าบนเจ้านั้น เราจะเหวี่ยงลงต่อหน้ารูปเคารพของเจ้า 5และเราจะวางศพคนอิสราเอลไว้หน้ารูปเคารพของเขา และเราจะกระจายกระดูกของเจ้ารอบแท่นบูชาของเจ้า 6เจ้าอาศัยอยู่ที่ไหนๆ เมืองของเจ้าจะร้างและปูชนียสถานสูงของเจ้าจะพังทลาย ดังนั้นแหละแท่นบูชาของเจ้าจะร้างและถูกทำลาย รูปเคารพของเจ้าจะหักและถูกทำลาย แท่นบูชาเครื่องหอมของเจ้าจะถูกตัดลง และการงานของเจ้าจะถูกกวาดทิ้งเสียสิ้น 7และคนที่ถูกฆ่าจะล้มลงท่ามกลางเจ้า และเจ้าจะทราบว่าเราคือพระเจ้า
8<<แต่เราจะให้เจ้าเหลืออยู่บ้างเป็นบางคน เมื่อเจ้ามีบางคนท่ามกลางประชาชาติที่หนีพ้นดาบไป และเมื่อเจ้ากระจายไปอยู่ในประเทศต่างๆ 9แล้วคนในพวกเจ้าที่หนีไปได้นั้นจะ ระลึกถึงเราท่ามกลางประชาชาติ ซึ่งเขาถูกกวาดไปเป็นเชลยนั้น เมื่อเราทำลายใจแพศยาซึ่งได้พรากจากเราไปนั้นแล้ว และทำลายตาที่มองดูรูปเคารพอย่างใจแพศยานั้นเสีย และเขาจะเกลียดตัวเองเนื่องด้วยความชั่วซึ่งเขาได้กระทำ และสิ่งลามกทั้งสิ้นของเขาด้วย 10เขาจะทราบว่าเราคือพระเจ้า เรามิได้พูดพล่อยๆว่า เราจะกระทำการร้ายนี้แก่เขา>>
11พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า <<จงตบมือและกระทืบเท้าของเจ้า และกล่าวว่าอนิจจาเอ๋ย เพราะความชั่วลามกแห่งพงศ์พันธุ์อิสราเอลทีเดียวหนอ เหตุว่าเขาทั้งหลายจะล้มลงด้วยดาบ ด้วยความอดอยากและด้วยโรคระบาด 12ผู้ที่อยู่ห่างไกลออกไปจะตายด้วยโรคระบาด ผู้ที่อยู่ใกล้ก็จะล้มตายด้วยดาบและผู้ที่เหลือ อยู่ยังไม่ตายจะตายด้วยความอดอยาก เราจะให้ความเกรี้ยวกราดของเรามี เหนือเขาจนกว่าจะมอดลงเช่นนี้แหละ 13และเจ้าจะทราบว่าเราคือพระเจ้า เมื่อคนที่ถูกฆ่านอนอยู่ท่ามกลางรูปเคารพ ของเขารอบแท่นบูชาของเขา บนเนินเขาสูงทุกแห่ง บนยอดเขาทั้งสิ้น ที่ใต้ต้นไม้เขียวทุกต้น และใต้ต้นก่อหลวงใบดกทุกต้นไม่ว่าที่ใดๆ ที่เขาถวายกลิ่นที่พึงใจแก่รูปเคารพทั้งสิ้นของเขา 14และเราจะยื่นมือของเราออกต่อสู้เขา และกระทำให้แผ่นดินนั้นร้างเปล่าและทิ้งร้าง ตลอดที่อาศัยทั้งสิ้นของเขา คือตั้งแต่ถิ่นทุรกันดารถึงดิบลา แล้วเขาจึงจะรู้ว่า เราคือพระเจ้า>>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
เอเสเคียล 6: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้