อาโมส 6:1-14

อาโมส 6:1-14 TH1971

<<วิบัติแก่ผู้ที่เอกเขนกอยู่ในศิโยน และบรรดาผู้ที่รู้สึกตัวว่าปลอดภัยแล้วบนภูเขาสะมาเรีย คือผู้มีชื่อเสียงแห่งประชาชาติชั้นเอก ในบรรดาประชาชาติทั้งหลาย ผู้ซึ่งพงศ์พันธุ์อิสราเอลมาหานั่นน่ะ จงไปยังเมืองคาลเนห์ และดูเอาเถอะ จากที่นั่นก็ไปยังฮามัทเมืองใหญ่ แล้วลงไปยังเมืองกัทของชาวฟีลิสเตีย เมืองเหล่านั้นดีกว่า อาณาจักรเหล่านี้หรือ หรืออาณาเขตเมืองเหล่านั้น ใหญ่กว่าอาณาเขตเมือง ของเจ้าหรือ โอ เจ้าผู้ที่อยากผลัดวันสนองความร้ายให้เนิ่นไป แต่กลับนำเอาบัลลังก์แห่งความทารุณให้เข้ามาใกล้ <<วิบัติแก่ผู้ที่นอนบนเตียงงาช้าง และผู้ซึ่งเหยียดตัวอยู่บนเก้าอี้ยาว และกินลูกแกะที่ได้มาจากฝูงแกะ และลูกวัวจากท่ามกลางคอกวัว และร้องเพลงไร้สาระประสานเสียงพิณใหญ่ กระทำอย่างดาวิดในการประดิษฐ์เครื่องดนตรีขึ้นใหม่ ผู้ใช้ชามใส่เหล้าองุ่นดื่ม และชโลมตัวด้วยน้ำมันอย่างดี แต่มิได้เป็นทุกข์โศกในเรื่องความพินาศของโยเซฟ เพราะฉะนั้น เขาจึงต้องเป็นพวกแรกที่ตกไปเป็นเชลย และเสียงอึงคะนึงของพวกที่นอนเหยียดตัวก็หมดสิ้นไป>> พระเจ้าได้ทรงปฏิญาณเองว่า (พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า) <<เราสะอิดสะเอียนความเย่อหยิ่งของยาโคบ และเกลียดวังป้อมของเขา เราจะมอบเมืองนั้นและบรรดาสิ่งสารพัดที่อยู่ ในเมืองนั้นเสีย>> ถ้าในเรือนเดียวมีคนเหลืออยู่สิบคน เขาจะต้องตายหมด และเมื่อญาติของผู้ใด คือผู้ที่เผาเพื่อเขาจะยกศพขึ้น เพื่อจะนำกระดูกออกนอกเรือน และจะกล่าวกับคนที่อยู่ในห้องชั้นในที่สุดของเรือนนั้นว่า <<ยังมีใครอยู่กับเจ้าหรือ>> เขาจะตอบว่า <<ไม่มี>> และเขาจะกล่าวว่า <<จุ๊ จุ๊ อย่าให้เราออกพระนามของพระเจ้า>> เพราะดูเถิด พระเจ้าทรงบัญชาแล้ว เรือนใหญ่ก็จะถูกตีแตกเป็นชิ้นๆ และเรือนเล็กก็จะแตกเป็นจุณ ม้าวิ่งบนศิลาหรือ มีคนหนึ่งคนใดใช้โคไถทะเลหรือ แต่เจ้าทั้งหลายได้กลับความยุติธรรมให้ขมอย่างดีหมี และเปลี่ยนผลของความชอบธรรมให้ขมอย่างบอระเพ็ด เจ้าทั้งหลายผู้เปรมปรีดิ์อยู่ในโลเดบาร์ ผู้ซึ่งกล่าวว่า <<เราได้ยึดคารนาอิม มาเป็นของเรา ด้วยกำลังของเรามิใช่หรือ>> พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่า <<เพราะ ดูเถิด โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย เราจะยกประชาชาติหนึ่งให้ขึ้นต่อสู้เจ้า และเขาจะบีบบังคับเจ้าตั้งแต่ทางเข้าเมืองฮามัท ถึงลำธารอาราบาห์>>

อ่าน อาโมส 6