2 ซามูเอล 5:1-25

และบรรดาเผ่าคนอิสราเอลก็มาหาดาวิดที่ เมืองเฮโบรนทูลว่า <<ดูเถิด ข้าพระบาททั้งหลายเป็นกระดูกและเนื้อของฝ่าพระบาท ในอดีตเมื่อซาอูลเป็นพระราชาปกครองเหนือเหล่าข้าพระบาท ฝ่าพระบาททรงเป็นผู้นำอิสราเอลออกไปและเข้ามา และพระเจ้าตรัสแก่ฝ่าพระบาทว่า <เจ้าจะเป็นผู้ปกครองอิสราเอล ประชากรของเราอย่างผู้เลี้ยงแกะ และเจ้าจะเป็นเจ้าเหนือคนอิสราเอล> >> ดังนั้นพวกผู้ใหญ่ของคนอิสราเอลก็มาเฝ้าพระราชา ที่เมืองเฮโบรน และพระราชาดาวิดทรงกระทำพันธสัญญากับเขา ทั้งหลายที่เมืองเฮโบรนต่อพระพักตร์พระเจ้า และเขาทั้งหลายก็เจิมตั้งดาวิดให้เป็นพระราชา เหนืออิสราเอล ดาวิดมีพระชนมายุสามสิบพรรษาเมื่อเริ่มการปกครองและพระองค์ทรงปกครองอยู่สี่สิบปี ทรงปกครองเหนือยูดาห์ที่เฮโบรนเจ็ดปีหกเดือน และที่กรุงเยรูซาเล็มทรงปกครองเหนืออิสราเอล และยูดาห์อีกสามสิบสามปี พระราชาและคนของพระองค์ได้ยกทัพไปยังเยรูซาเล็ม รบกับคนเยบุส ชาวแผ่นดินนั้นผู้ที่กล่าวกับดาวิดว่า <<แกยกเข้ามาที่นี่ไม่ได้ดอก คนตาบอดและคนง่อยก็จะป้องกันไว้ได้>> ด้วยคิดว่า <<ดาวิดคงเข้ามาที่นี่ไม่ได้>> แต่อย่างไรก็ตาม ดาวิดทรงยึดที่กำบังเข้มแข็งชื่อศิโยนได้คือเมืองของดาวิด ในวันนั้นดาวิดตรัสว่า <<ผู้ใดจะโจมตีคนเยบุส ก็ให้ผู้นั้นขึ้นไปตามทางน้ำไหลไปสู้คนง่อย และคนตาบอดผู้ซึ่งจิตใจของดาวิดเกลียดชัง>> เพราะฉะนั้นเขาจึงว่ากันว่า <<อย่าให้คนตาบอดและคนง่อยเข้ามาในพระนิเวศ>> ดาวิดก็ทรงประทับอยู่ในที่กำบังเข้มแข็ง และเรียกที่นั้นว่าเมืองของดาวิด และดาวิดทรงสร้างเมืองรอบตั้งแต่มิลโลเข้าไปข้างใน และดาวิดทรงเจริญยิ่งๆขึ้นไป เพราะว่าพระเจ้าจอมโยธาทรงสถิตกับพระองค์ ฮีรามกษัตริย์เมืองไทระได้ส่งผู้สื่อสารมาหาดาวิดและ ได้ส่งไม้สนสีดาร์ พวกช่างไม้ และพวกช่างก่อมาสร้างพระราชวังของดาวิด และดาวิดทรงทราบว่า พระเจ้าทรงสถาปนาพระองค์ให้เป็นพระราชาเหนืออิสราเอล และพระองค์ได้ทรงยกย่องราชอาณาจักรของพระองค์ด้วย เห็นแก่อิสราเอลประชากรของพระองค์ ภายหลังที่พระองค์เสด็จจากเฮโบรน ดาวิดทรงได้นางสนมและมเหสีจากเยรูซาเล็มเพิ่มขึ้นอีก และบังเกิดราชโอรสและราชธิดาอีก ต่อไปนี้เป็นชื่อของผู้ที่บังเกิด กับพระองค์ในเยรูซาเล็มคือ ชัมมุอา โชบับ นาธัน ซาโลมอน อิบฮาร์ เอลีชูอา เนเฟก ยาเฟีย เอลีชามา เอลียาดา และเอลีเฟเลท เมื่อคนฟีลิสเตียได้ยินข่าวว่าดาวิดได้รับการเจิมเป็น พระราชาเหนืออิสราเอล คนฟีลิสเตียทั้งปวงก็ขึ้นไปแสวงหาดาวิด แต่ดาวิดทรงทราบข่าวนั้น จึงลงไปยังที่กำบังเข้มแข็ง ฝ่ายคนฟีลิสเตียยกขึ้นมาและขยายแนวออกที่หุบเขาเรฟาอิม และดาวิดทรงทูลถามพระเจ้าว่า <<ควรที่ข้าพระองค์จะยกขึ้นไปสู้รบกับคนฟีลิสเตียหรือ พระองค์จะทรงมอบเขาไว้ในมือข้าพระองค์หรือไม่>> และพระเจ้าทรงตอบดาวิดว่า <<จงขึ้นไปเถิด เพราะเราจะมอบคนฟีลิสเตียไว้ในมือของเจ้าเป็นแน่>> ดาวิดเสด็จมายังบาอัลเปราซิม และดาวิดทรงชนะคนฟีลิสเตียที่นั่น พระองค์ตรัสว่า <<พระเจ้าทรงทะลวงข้าศึกของข้าพเจ้าดังกระแสน้ำที่พุ่งใส่>> เพราะฉะนั้นจึงเรียกชื่อตำบลนั้นว่า บาอัลเปราซิม และคนฟีลิสเตียได้ทิ้งรูปเคารพที่นั่น ดาวิดกับข้าราชการของพระองค์ก็ขนเอาไปเสีย คนฟีลิสเตียยกขึ้นมาอีกและขยายแนวอยู่ใน หุบเขาเรฟาอิม และเมื่อดาวิดทูลถามพระเจ้าพระองค์ตรัสว่า <<เจ้าอย่าขึ้น จงอ้อมไปข้างหลังของเขา และโจมตีเขาตรงข้ามกับหมู่ต้นโพธิ์ และเมื่อเจ้าได้ยินเสียงกระบวนทัพเดินอยู่ที่ ยอดหมู่ต้นโพธิ์เจ้าจงรีบรุกไป เพราะพระเจ้าเสด็จไปข้างหน้าเพื่อจะโจมตี กองทัพของคนฟีลิสเตีย>> และดาวิดทรงกระทำตามที่พระเจ้าทรงบัญชาไว้ และได้โจมตีคนฟีลิสเตียจากเกบาถึงเกเซอร์