2 พงศ์กษัตริย์ 4
4
น้ำมันของหญิงม่าย
1ภรรยาของคนหนึ่งในพวกผู้เผยพระวจนะร้องต่อเอลีชาว่า <<ผู้รับใช้ของท่าน คือสามีของดิฉันสิ้นชีวิตเสียแล้ว และท่านก็ทราบอยู่แล้วว่าผู้รับใช้ของท่านเกรงกลัวพระเจ้า แต่เจ้าหนี้ได้มา เพื่อนำเอาบุตรสองคนของดิฉันไปเป็นทาสของเขา>> 2และเอลีชาตอบนางว่า <<บอกฉันมาซิว่า จะให้ฉันทำอะไรให้ เจ้ามีอะไรอยู่ในบ้านบ้าง>> และนางตอบว่า <<สาวใช้ของท่านไม่มีอะไรในบ้านนอกจากน้ำมันหนึ่งไห>> 3แล้วท่านกล่าวว่า <<จงออกไปนอกบ้าน ขอยืมภาชนะจากเพื่อนบ้านทุกคนของเจ้ามา เป็นภาชนะเปล่า อย่าให้น้อย 4แล้วจงเข้าไปในเรือน ปิดประตูขังตัวเจ้าและลูกชายของเจ้าไว้ และจงเทน้ำมันใส่ภาชนะทั้งหมด เมื่อลูกหนึ่งๆเต็มแล้วก็ตั้งไว้ต่างหาก>> 5นางก็ลาไป และปิดประตูขังนางและบุตรของนางไว้ บุตรส่งภาชนะมาให้ และนางก็เทน้ำมัน 6และอยู่มาเมื่อภาชนะเต็มหมดแล้วนางจึงบอกบุตรว่า <<เอาภาชนะมาให้แม่อีกลูกหนึ่ง>> และเขาตอบนางว่า <<ไม่มีอีกแล้ว>> แล้วน้ำมันก็หยุดไหล 7นางก็ไปเรียนให้คนของพระเจ้าทราบและท่านบอกว่า <<ไปซี ขายน้ำมันเสียเอาเงินชำระหนี้ของเจ้า ที่เหลือนอกนั้นเจ้าและบุตรของเจ้า จงใช้เลี้ยงชีวิต>>
เอลีชาและหญิงชาวชูเนม
8วันหนึ่งเอลีชาเดินต่อไปถึงเมืองชูเนม เป็นที่ที่หญิงมั่งมีคนหนึ่งอาศัยอยู่ และนางได้ชวนท่านให้รับประทานอาหาร ฉะนั้นเมื่อท่านผ่านทางนั้นไปเมื่อไร ท่านก็แวะเข้าไปรับประทานอาหาร 9และนางได้บอกสามีของนางว่า <<ดูเถิด ดิฉันเห็นว่าชายคนนี้เป็นคนบริสุทธิ์ของพระเจ้า เดินผ่านบ้านเราอยู่เนืองๆ 10ขอให้เราทำห้องเล็กไว้บนหลังคาสำหรับท่าน วางเตียง โต๊ะ เก้าอี้ และตะเกียงไว้ให้ท่าน เพื่อว่าเมื่อท่านมาหาเรา ท่านจะได้เข้าไปพักในห้องนั้น>>
11วันหนึ่งท่านก็มาที่นั่น และแวะเข้าไปในห้องนั้น พักอยู่ที่นั่น 12ท่านจึงบอกเกหะซีคนใช้ของท่านว่า <<ไปเรียกหญิงชาวชูเนมคนนี้มา>> เมื่อเขาเรียกนาง นางก็มายืนอยู่ต่อหน้าท่าน 13ท่านจึงบอกแก่เกหะซีว่า <<จงบอกนางว่า ดูซิ เธอลำบากมากมายอย่างนี้เพื่อเรา จะ ให้เราทำอะไรให้เธอบ้าง มีอะไรจะให้ทูลพระราชาเผื่อเธอหรือ หรือให้พูดอะไรกับผู้บัญชาการกองทัพ>> นางตอบว่า <<ดิฉันอยู่ในหมู่พวกพี่น้องของดิฉันค่ะ>> 14และท่านกล่าวว่า <<ถ้าอย่างนั้นจะให้ทำอะไรเพื่อนาง>> เกหะซีตอบว่า <<แท้จริงนางไม่มีบุตรและสามีของนางก็แก่แล้ว>> 15ท่านจึงบอกว่า <<ไปเรียกเธอมา>> และเมื่อเขาไปเรียกนาง นางก็มายืนอยู่ที่ประตู 16ท่านกล่าวว่า <<ในฤดูนี้เมื่อครบกำหนดอุ้มท้อง เจ้าจะได้อุ้มบุตรชายคนหนึ่ง>> และนางตอบว่า <<ข้าแต่คนแห่งพระเจ้า เจ้านายของดิฉัน หามิได้อย่ามุสาแก่สาวใช้ของท่านเลย>> 17แต่หญิงคนนั้นก็ตั้งครรภ์และคลอดบุตรชายคนหนึ่ง ในฤดูนั้นเมื่อครบกำหนดจริงตามที่เอลีชาบอกแก่นางไว้
18เมื่อเด็กนั้นโตขึ้น วันหนึ่งเขาออกไปหาบิดาของเขาในหมู่คนเกี่ยวข้าว 19เขาบอกบิดาของเขาว่า <<โอยหัวของฉัน หัวของฉัน>> บิดาจึงสั่งคนใช้ของเขาว่า <<อุ้มเขาไปหาแม่ไป๊>> 20และเมื่อเขาอุ้มมาให้มารดาของเด็ก เด็กนั้นก็นั่งอยู่บนตักมารดาจนเที่ยงวัน แล้วก็สิ้นชีวิต 21นางจึงอุ้มขึ้นไปวางไว้บนที่นอนของคนแห่งพระเจ้า และปิดประตูเสีย แล้วไปข้างนอก 22นางก็ไปเรียกสามีของนางกล่าวว่า <<ขอส่งคนใช้คนหนึ่งกับลาตัวหนึ่งมาให้ฉัน เพื่อฉันจะได้รีบไปหาคนแห่งพระเจ้า และกลับมาอีก>> 23และเขาถามว่า <<จะไปหาท่านทำไมใน วันนี้ไม่ใช่วันขึ้นค่ำหรือวันสะบาโต>> นางตอบว่า <<ก็ดีอยู่แล้ว>> 24นางก็ผูกอานลาและสั่งคนใช้ของนางว่า <<จงเร่งลาไปเร็วๆ อย่าให้ฝีเท้าหย่อนลงได้นอกจากฉันสั่ง>> 25แล้วนางก็ออกเดิน และมาถึงคนแห่งพระเจ้าที่ภูเขาคารเมล
เมื่อคนแห่งพระเจ้าเห็นนางมา ท่านก็พูดกับเกหะซีคนใช้ของท่านว่า <<ดูแน่ะ หญิงชาวชูเนมมาข้างโน้น 26จงวิ่งไปรับนางทันที และกล่าวแก่นางว่า นางสบายดีหรือ สามีสบายดีหรือ เด็กสบายดีหรือ>> และนางได้ตอบว่า <<สบายดีค่ะ>> 27และเมื่อนางมายังภูเขาถึงคนแห่ง พระเจ้าแล้วนางก็เข้าไปกอดเท้าของท่าน เกหะซีจึงเข้ามาจะจับนางออกไป แต่คนแห่งพระเจ้าว่า <<ปล่อยเขาเถอะ เพราะนางมีใจทุกข์หนักและพระเจ้าทรงซ่อนเรื่องนี้จากฉัน หาได้ตรัสสำแดงแก่ฉันไม่>> 28แล้วนางจึงเรียนว่า <<ดิฉันขอบุตรจากเจ้านายของดิฉันหรือคะ ดิฉันไม่ได้เรียนหรือว่า อย่าลวงดิฉันเลย>> 29ท่านจึงสั่งเกหะซีว่า <<คาดเอวของเจ้าเข้า และถือไม้เท้าของเรา และไปเถอะ ถ้าเจ้าพบใคร อย่าสวัสดีกับเขา และถ้าใครสวัสดีกับเจ้าก็อย่าตอบ และจงวางไม้เท้าของเราบนหน้าของเด็กนั้น>> 30แล้วมารดาของเด็กนั้นเรียนว่า <<พระเจ้าทรงพระชนม์อยู่และตัวท่านเองมีชีวิตอยู่แน่ฉันใด ดิฉันจะไม่พรากจากท่านไป>> ดังนั้นท่านจึงลุกขึ้นตามนางไป 31เกหะซีได้ล่วงหน้าไปก่อน และวางไม้เท้าบนหน้าของเด็กนั้น แต่ไม่มีเสียงหรืออาการเป็น เขาจึงกลับมาพบท่านและเรียนท่านว่า <<เด็กนั้นยังไม่ตื่น>>
32เมื่อเอลีชาเข้ามาในเรือน ท่านเห็นเด็กนอนตายอยู่บนเตียงของท่าน 33ท่านจึงเข้าไปข้างในปิดประตู ให้ทั้งสองอยู่ข้างในและได้อธิษฐานต่อพระเจ้า 34แล้วท่านขึ้นไปนอนทับเด็ก ให้ปากทับปาก ตาทับตา และมือทับมือ และเมื่อท่านเหยียดตัวของท่านบนเขา เนื้อของเด็กนั้นก็อุ่นขึ้นมา 35แล้วท่านก็ลุกขึ้นอีกเดินไปเดินมาในเรือนนั้นครั้งหนึ่ง แล้วขึ้นไปเหยียดตัวของท่านบนเขา เด็กนั้นก็จามเจ็ดครั้ง และเด็กนั้นก็ลืมตาของตน 36แล้วท่านก็เรียกเกหะซีมาสั่งว่า <<ไปเรียกหญิงชาวชูเนมคนนี้มา>> เขาจึงไปเรียกนาง และเมื่อนางมาถึงท่านแล้ว ท่านว่า <<จงอุ้มบุตรของเจ้าขึ้นเถิด>> 37นางจึงเข้ามาซบหน้าลงที่เท้าของท่านกราบลงถึงดิน แล้วนางก็อุ้มเด็กของนางขึ้นออกไปข้างนอก
การอัศจรรย์ของเอลีชา ซึ่งกระทำเพื่อบรรดาผู้เผยพระวจนะ
38เอลีชามาถึงกิลกาลอีก เมื่อแผ่นดินเกิดกันดารอาหาร และเมื่อพวกผู้เผยพระวจนะนั่งอยู่ต่อหน้าท่าน ท่านก็บอกกับคนใช้ของท่านว่า <<จงตั้งหม้อลูกใหญ่และต้มข้าวให้แก่พวกผู้เผยพระวจนะ>> 39คนหนึ่งในพรรคออกไปเก็บผักที่ในทุ่งนา และพบไม้เถาป่าเถาหนึ่ง เขาเก็บได้น้ำเต้าป่าจนเต็มตัก กลับมาหั่นใส่ในหม้อข้าวต้มโดยไม่ทราบว่าเป็นผลอะไร 40เขาก็เทออกให้คนเหล่านั้นรับประทาน ขณะที่เขากำลังรับประทานข้าวต้มอยู่นั้น เขาร้องขึ้นว่า <<ข้าแต่คนแห่งพระเจ้า มีความตายอยู่ในหม้อนี้>> และเขาก็รับประทานกันไม่ได้ 41ท่านก็ว่า <<จงเอาแป้งมา>> ท่านก็ใส่แป้งลงในหม้อ และบอกว่า <<จงเทออกให้คนเหล่านั้นรับประทาน>> และไม่มีอันตรายอยู่ในหม้อนั้น
42มีชายคนหนึ่งมาจากบ้านบาอัลชาลิชาห์ นำของมาให้คนแห่งพระเจ้ามีขนมปังเป็นผลแรกคือ ขนมบารลียี่สิบก้อน และรวงข้าวใหม่ใส่กระสอบของเขามาและเอลีชาว่า <<จงให้แก่คนเหล่านั้นรับประทาน>> 43แต่คนใช้คนนี้ตอบว่า <<ข้าพเจ้าจะตั้งอาหารเท่านี้ ให้คนหนึ่งร้อยรับประทานได้อย่างไร>> ท่านจึงสั่งซ้ำว่า <<จงให้คนเหล่านั้นรับประทานเถิด เพราะพระเจ้าตรัสสั่งดังนี้ว่า <เขาทั้งหลายจะได้รับประทานและยังเหลืออีก> >> 44เขาจึงตั้งอาหารไว้ต่อหน้าเขาทั้งหลาย เขาทั้งหลายก็รับประทาน และยังเหลืออยู่จริงตามพระวจนะของพระเจ้า
ที่ได้เลือกล่าสุด:
2 พงศ์กษัตริย์ 4: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
