2 พงศาวดาร 1

1
คำอธิษฐานของซาโลมอนเพื่อขอสติปัญญา
(1 พกษ. 3:3-15)
1ซาโลมอนโอรสของดาวิดได้สถาปนาราชอาณาจักร ของพระองค์ และพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพระองค์ทรงสถิตกับพระองค์ และทรงกระทำให้พระองค์ใหญ่โตอย่างยิ่ง
2ซาโลมอนตรัสกับอิสราเอลทั้งปวง กับนายพันและนายร้อย ทั้งกับผู้วินิจฉัยและกับเจ้านายทั้งปวงในอิสราเอลทั้งสิ้น ผู้เป็นหัวหน้าของบรรดาตระกูลของเขา 3และซาโลมอนกับชุมนุมชนทั้งปวงที่อยู่ กับพระองค์ได้ขึ้นไปที่ปูชนียสถานสูง ซึ่งอยู่ที่กิเบโอนเพราะเต็นท์นัดพบของพระเจ้า ซึ่งโมเสสผู้รับใช้ของพระเจ้าได้สร้างขึ้นใน ถิ่นทุรกันดารอยู่ที่นั่น 4(แต่ดาวิดได้ทรงนำหีบของพระเจ้ามาจาก คีริยาทเยอาริมถึงสถานที่ซึ่งดาวิดทรงเตรียมไว้ให้ เพราะพระองค์ได้ทรงตั้งเต็นท์ไว้ให้ในกรุงเยรูซาเล็ม)#2 ซมอ. 6:1-17; 1 พศด. 13:5-14; 15:25-16:1 5ยิ่งกว่านั้น แท่นบูชาทองสัมฤทธิ์#อพย. 38:1-7 ซึ่งเบซาเลลบุตรอุรีผู้เป็นบุตรเฮอร์ได้สร้าง ไว้นั้นก็อยู่ที่หน้าพลับพลาของพระเจ้า และซาโลมอนกับชุมนุมชนก็ได้แสวงหาพระเจ้า 6และซาโลมอนเสด็จไปที่นั่นยังแท่นบูชาทอง สัมฤทธิ์ต่อพระพักตร์พระเจ้า ซึ่งอยู่ที่เต็นท์นัดพบ และทรงถวายเครื่องเผาบูชาหนึ่งพันตัวบนแท่นนั้น
7ในคืนนั้น พระเจ้าทรงปรากฏแก่ซาโลมอน และตรัสกับพระองค์ว่า <<เจ้าอยากให้เราให้อะไรเจ้า ก็จงขอเถิด>> 8และซาโลมอนทูลพระเจ้าว่า <<พระองค์ได้ทรงสำแดงความรักมั่นคง และยิ่งใหญ่แก่ดาวิดเสด็จพ่อของข้าพระองค์ และทรงกระทำให้ข้าพระองค์เป็นกษัตริย์แทน 9ข้าแต่พระเจ้า ขอให้พระสัญญาของพระองค์ ที่มีต่อดาวิดเสด็จพ่อของข้าพระองค์เป็นจริง ณ บัดนี้ เพราะพระองค์ได้ทรงตั้งให้ข้าพระองค์เป็นกษัตริย์เหนือ ชนชาติที่มากอย่างผงคลีแห่งแผ่นดินโลก#ปฐก. 13:16; 28:14 10ขอทรงประทานสติปัญญาและความรู้แก่ข้าพระองค์ ที่จะเข้านอกออกในต่อหน้าชนชาตินี้ เพราะผู้ใดเล่าที่จะวินิจฉัยประชากรของพระองค์ได้ ซึ่งใหญ่โตนัก>> 11พระเจ้าตรัสตอบซาโลมอนว่า <<เพราะว่าสิ่งนี้อยู่ในจิตใจของเจ้า และเจ้ามิได้ขอทรัพย์สมบัติ ความมั่งคั่ง และเกียรติหรือชีวิตของคนเหล่านั้นผู้เกลียดชังเจ้า และทั้งมิได้ขอชีวิตยืนยาว แต่ได้ขอสติปัญญาและความรู้เพื่อตัวเจ้าเอง เพื่อเจ้าจะครอบครองประชากรของเรา ผู้ซึ่งเราได้ตั้งเจ้าให้เป็นพระราชาเหนือเขานั้น 12เราประสาทสติปัญญาและความรู้ให้แก่เจ้า เราจะให้ทรัพย์สมบัติ ความมั่งคั่ง และเกียรติแก่เจ้าด้วยอย่างที่ไม่มีพระราชา องค์ใดผู้อยู่ก่อนเจ้าได้มี และไม่มีผู้ใดภายหลังเจ้าจะมีเหมือน>> 13ซาโลมอนจึงเสด็จจากปูชนียสถานสูงที่กิเบโอน จากต่อหน้าเต็นท์นัดพบไปยังกรุงเยรูซาเล็ม และพระองค์ทรงครอบครองอยู่เหนืออิสราเอล
ซาโลมอนทรงค้าม้า และรถรบ
(1 พกษ. 10:26-29; 2 พศด. 9:25-28)
14ซาโลมอนทรงสะสมรถรบ และพลม้า พระองค์ทรงมีรถรบหนึ่งพันสี่ร้อยคัน และพลม้าหนึ่งหมื่นสองพันคน#1 พกษ. 4:26 ซึ่งพระองค์ทรงให้ประจำอยู่ที่หัวเมืองรถรบ และอยู่กับพระราชาในกรุงเยรูซาเล็ม 15และพระราชาทรงกระทำให้เงินและ ทองคำเป็นของสามัญในกรุงเยรูซาเล็ม เหมือนก้อนหิน#ฉธบ. 17:17 และทรงกระทำให้มีไม้สนสีดาร์มากมาย เหมือนไม้มะเดื่อแห่งถิ่นเนินเชเฟลาห์ 16ม้าอันเป็นสินค้าเข้าของซาโลมอนมาจาก อียิปต์#ฉธบ. 17:16เป็นฝูงๆ และบรรดาพ่อค้าของพระราชารับมาเป็นฝูงๆ ตามราคา 17เขาทั้งหลายนำรถรบเข้ามาจากอียิปต์คันหนึ่งเป็น เงินหกร้อยเชเขลเงิน และม้าตัวหนึ่งหนึ่งร้อยห้าสิบ ดังนั้นโดยทางพวกพ่อค้า เขาก็ส่งออกไปยังบรรดากษัตริย์ของคนฮิตไทต์ และบรรดากษัตริย์ของคนซีเรีย

ที่ได้เลือกล่าสุด:

2 พงศาวดาร 1: TH1971

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้