วิวรณ์ 18:5-19

วิวรณ์ 18:5-19 NTV

ด้วย​ว่า​บาป​ต่างๆ ของ​นาง​กอง​สูง​ถึง​ฟ้า​สวรรค์ และ​พระ​เจ้า​ไม่​ลืม​การ​กระทำ​ชั่ว​ของ​นาง จง​สนอง​ตอบ​นาง​อย่าง​ที่​นาง​ได้​กระทำ จง​จ่าย​คืน​ให้​นาง​เป็น 2 เท่า​ของ​ที่​นาง​ได้​กระทำ​ไว้ ใน​ถ้วย​ที่​นาง​ได้​ผสม​ไว้​แล้ว​นั้น ก็​จง​ผสม​ให้​นาง​มาก​เป็น 2 เท่า​ให้​นาง​ไป จง​ให้​ความ​ทรมาน​และ​ความ​ระทม​ทุกข์​แก่​นาง มาก​เท่า​กับ​ความ​ยิ่ง​ใหญ่​และ​ความ​ใคร่​ฝ่าย​กิเลส​ที่​นาง​บำเรอ​ตน​เอง นาง​โอ้อวด​ใน​ใจ​ว่า ‘เรา​นั่ง​อย่าง​เช่น​ราชินี เรา​ไม่​ใช่​แม่ม่าย และ​เรา​จะ​ไม่​มี​วัน​ระทม​ทุกข์’ ด้วย​เหตุ​นี้ ภัย​พิบัติ​ของ​นาง​จะ​เกิด​ขึ้น​ภาย​ใน​วัน​เดียว​คือ โรค​ระบาด การ​ร้อง​คร่ำครวญ และ​ความ​อดอยาก นาง​จะ​ถูก​ไฟ​เผา​ไหม้ ด้วย​ว่า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า องค์​พระ​เจ้า​มี​มหิทธานุภาพ และ​เป็น​ผู้​พิพากษา​นาง” เมื่อ​บรรดา​กษัตริย์​ของ​แผ่นดิน​โลก​ที่​ได้​ผิด​ประเวณี และ​บำเรอ​ความ​ใคร่​ฝ่าย​กิเลส​กับ​นาง​ได้​เห็น​ควัน​ไฟ​ที่​ไหม้​นาง ก็​จะ​ร้องไห้​และ​คร่ำครวญ กษัตริย์​เหล่า​นั้น​จะ​ยืน​อยู่​ห่างๆ เพราะ​ตกใจ​กลัว​กับ​ความ​ทรมาน​ที่​นาง​ได้​รับ​และ​พูด​ว่า “ความ​วิบัติ ความ​วิบัติ เมือง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​เอ๋ย บาบิโลน เมือง​ที่​แข็ง​แกร่ง เจ้า​ถูก​พิพากษา​ภาย​ใน​ชั่วโมง​เดียว” พวก​พ่อ​ค้า​ของ​แผ่นดิน​โลก​จะ​ร้องไห้​และ​คร่ำครวญ​ถึง​นาง เพราะ​ไม่​มี​ใคร​ซื้อ​สินค้า​ของ​เขา​อีก​ต่อ​ไป​แล้ว สินค้า​จำ​พวก​ทองคำ เงิน เพชร​นิล​จินดา ไข่มุก ผ้า​ป่าน​เนื้อ​ดี ผ้า​สีม่วง ผ้า​ไหม ผ้า​สีแดง​สด ไม้​เนื้อ​หอม​ทุก​ชนิด เครื่อง​งา เครื่อง​ไม้​ราคา​แพง เครื่อง​ทอง​สัมฤทธิ์ เครื่อง​เหล็ก และ​เครื่อง​หิน​อ่อน อบเชย เครื่อง​เทศ เครื่อง​หอม มดยอบ กำยาน เหล้า​องุ่น น้ำมัน​มะกอก แป้ง​สาลี​ชั้น​เยี่ยม ข้าว​สาลี โค แกะ ม้า รถ​ม้า ทาส และ​ชีวิต​มนุษย์ “สิ่ง​ล้ำค่า​ทุก​ชนิด​ที่​เจ้า​อยาก​ได้ ก็​หาย​ไป​หมด​แล้ว ทุก​สิ่ง​ที่​มี​ไว้​บำเรอ​อย่าง​ฟุ่มเฟือย​และ​หรูหรา ก็​สูญ​สลาย​ไป​จาก​เจ้า และ​มนุษย์​จะ​หา​ไม่​พบ​อีก​เลย” พวก​พ่อ​ค้า​ที่​ขาย​สิ่ง​เหล่า​นี้ และ​ร่ำรวย​ได้​เพราะ​นาง ก็​จะ​ยืน​อยู่​ห่างๆ เพราะ​ตกใจ​กลัว​กับ​การ​ทรมาน​ที่​นาง​ได้​รับ เขา​จะ​ร้องไห้​และ​คร่ำครวญ และ​ร่ำร้อง​ว่า “ความ​วิบัติ ความ​วิบัติ เมือง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​เอ๋ย เจ้า​นุ่ง​ห่ม​ด้วย​ผ้า​ป่าน​เนื้อ​ดี ผ้า​สีม่วง ผ้า​สีแดง​สด อีก​ทั้ง​แพรวพราว​ด้วย​ทองคำ เพชร​นิล​จินดา และ​ไข่มุก ภาย​ใน​ชั่วโมง​เดียว ความ​มั่งมี​มหาศาล​ก็​ถูก​ทำลาย​เสีย​สิ้น” นาย​เรือ​ทุก​คน ผู้​โดยสาร ลูกเรือ​ทุก​คน และ​ทุก​คน​ที่​มี​อาชีพ​เกี่ยวข้อง​กับ​ทะเล​ก็​จะ​ยืน​อยู่​ห่างๆ เมื่อ​เขา​เหล่า​นั้น​เห็น​ควัน​ไฟ​ที่​ไหม้​นาง เขา​ก็​จะ​ร้อง​ขึ้น​ว่า “เคย​มี​เมือง​ใด​ที่​เหมือน​กับ​เมือง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​นี้​ไหม” พวก​เขา​จะ​ปา​ฝุ่น​ผง​ลง​บน​หัว​ของ​เขา​พลาง​ร้องไห้​และ​ร้อง​คร่ำครวญ พร้อม​กับ​ส่งเสียง​ร้อง​ว่า “ความ​วิบัติ ความ​วิบัติ เมือง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​เอ๋ย เมือง​ซึ่ง​ทุก​คน​ที่​มี​เรือ​เดิน​ทะเล​ได้​ร่ำรวย​ขึ้น ก็​เพราะ​ความ​มั่งมี​ของ​นาง แต่​ภาย​ใน​ชั่วโมง​เดียว​นาง​ก็​ถูก​ทำลาย​เสีย​สิ้น