สดุดี 19:1-6

ฟ้า​สวรรค์​กล่าว​ถึง​ความ​ยิ่ง​ใหญ่​ของ​พระ​เจ้า และ​แผ่น​ฟ้า​ป่าว​ประกาศ​ถึง​สรรพ​สิ่ง​ที่​พระ​องค์​สร้าง วัน​แล้ว​วัน​เล่า​สรรพ​สิ่ง​เหล่า​นั้น​กล่าว​ให้​รู้​กัน คืน​แล้ว​คืน​เล่า​ก็​แสดง​ให้​เห็น​เป็น​ความ​รู้ ไม่​มี​หน​ใด​ที่​มี​ภาษา​และ​การ​พูดจา แล้ว​จะ​ไม่​ได้ยิน​เสียง​ของ​สรรพ​สิ่ง​เหล่า​นั้น เสียง​ของ​สิ่ง​เหล่า​นั้น​ได้​กระจาย​ออก​ไป​ทั่ว​แหล่ง​หล้า และ​คำ​ประกาศ​ได้​แผ่​กระจาย​ไป​จน​สุด​ขอบ​โลก พระ​องค์​ตั้ง​กระโจม​ให้​ดวง​อาทิตย์​บน​ฟ้า ซึ่ง​เป็น​เสมือน​เจ้า​บ่าว​กำลัง​ออก​มา​จาก​พลับพลา ดั่ง​ผู้​มี​พละ​กำลัง​มหาศาล​วิ่ง​ไป​ตาม​ที่​กำหนด​ไว้​ด้วย​ความ​ยินดี และ​ขึ้น​จาก​มุม​หนึ่ง​ของ​ฟ้า​สวรรค์ และ​โคจร​ไป​สู่​อีก​ฟาก​หนึ่ง โดย​ไม่​มี​ส่วน​ใด​หลบ​เร้น​จาก​ความ​ร้อน​ได้