สุภาษิต 26:11-28

สุภาษิต 26:11-28 NTV

สุนัข​ที่​กลับ​ไป​กิน​สิ่ง​ที่​มัน​สำรอก​ออก​เช่น​ไร คน​โง่​ที่​ทำ​สิ่ง​โง่ๆ ซ้ำ​แล้ว​ซ้ำ​เล่า​ก็​เช่น​นั้น เจ้า​เห็น​คน​ที่​คิด​ว่า​เขา​ฉลาด​ใน​สายตา​ของ​ตน​เอง​ไหม คน​โง่​ก็​ยัง​มี​ความ​หวัง​มาก​กว่า​เขา​เสีย​อีก คน​เกียจคร้าน​พูด​ว่า “มี​สิงโต​อยู่​ที่​ถนน สิงโต​อยู่​ที่​ลาน​ชุมนุม” ประตู​ติด​กับ​บาน​พับ​ซึ่ง​ตี​กลับ​ไป​กลับ​มา​เป็น​เช่น​ไร คน​เกียจคร้าน​ที่​อยู่​กับ​เตียง​นอน​ก็​เป็น​เช่น​นั้น คน​ขี้เกียจ​แช่​มือ​ไว้​ใน​จาน​ของ​ตน เขา​ขี้เกียจ​เหลือ​เกิน แม้แต่​จะ​ยก​มือ​ป้อน​ตัว​เอง​ยัง​ไม่​ยอม​ทำ ใน​สายตา​ของ​คน​เกียจคร้าน​จะ​เห็น​ว่า​ตน​มี​ความ​ฉลาด​มาก​เกิน​กว่า ความ​ฉลาด​ของ​คน​เจ็ด​คน​ที่​สามารถ​โต้ตอบ​อย่าง​เฉลียว​ฉลาด​ได้ ผู้​ใด​ยุ่ง​กับ​การ​ทะเลาะ​วิวาท​ที่​ไม่​เกี่ยว​กับ​ตน ผู้​นั้น​เปรียบ​เสมือน​คน​ดึง​หู​สุนัข​ที่​เดิน​ผ่าน​มา คน​ไม่​มี​สติ​ยั้ง​คิด​ที่​ยิง​ลูก​ธนู​เพลิง หรือ​ลูก​ธนู​มี​พิษ​ที่​ทำให้​ถึง​แก่​ชีวิต เปรียบ​ได้​กับ คน​หลอก​ลวง​เพื่อน​บ้าน และ​พูด​ว่า “เรา​เพียง​ล้อ​เล่น​เท่า​นั้น” หาก​ว่า​ไม่​มี​ฟืน ไฟ​ก็​ดับ และ​ที่​ใด​ไม่​มี​คน​ซุบซิบ การ​ทะเลาะ​วิวาท​ก็​ยุติ​ลง ถ่าน​คุ​เป็น​เพลิง และ​ฟืน​ลุก​เป็น​ไฟ​ได้​อย่าง​ไร คน​ช่าง​ต่อล้อ​ต่อเถียง ก็​ก่อ​ให้​เกิด​การ​ทะเลาะ​วิวาท​ได้​อย่าง​นั้น คำ​พูด​ของ​คน​ซุบซิบ​นินทา​เป็น​เช่น​อาหาร​โอชา และ​ไหล​ลง​สู่​ส่วน​ลึก​สุด​ของ​ร่างกาย น้ำยา​เคลือบ​เครื่อง​ดิน​เผา​เป็น​เช่น​ไร ริม​ฝีปาก​รื่น​หู​แต่​ใจ​ชั่วร้าย​ก็​เป็น​เช่น​นั้น ผู้​ที่​มี​ใจ​เกลียด​ชัง​ใช้​คำ​พูด​ปิด​บัง​ความ​รู้สึก​ของ​ตน แต่​ใจ​ของ​เขา​สะสม​ความ​หลอก​ลวง แม้​การ​พูด​ของ​เขา​จะ​แสดง​ความ​กรุณา​ก็​อย่า​เชื่อ เพราะ​ใจ​ของ​เขา​มี​แต่​สิ่ง​ที่​น่า​รังเกียจ​ทั้ง​เจ็ด​สิ่ง ความ​เกลียด​ชัง​ของ​เขา​อาจ​จะ​ถูก​ปิด​บัง​ด้วย​ความ​หลอก​ลวง แต่​ความ​เลวร้าย​ของ​เขา​จะ​ถูก​เปิดโปง​ให้​เป็น​ที่​รู้​โดย​ทั่ว​หน้า​กัน ถ้า​ใคร​ขุด​หลุม​พราง คน​นั้น​ก็​จะ​ตก​ลง​ไป​เอง ถ้า​ใคร​กลิ้ง​ก้อน​หิน มัน​ก็​จะ​กลิ้ง​กลับ​ไป​ทับ​เขา​เอง​เช่น​กัน ลิ้น​ที่​โป้ปด​เกลียด​ชัง​ผู้​ที่​มัน​ทำ​ร้าย และ​ปาก​ที่​ยกยอ​ปอปั้น​ทำให้​พินาศ​ได้