กันดารวิถี 21

21
ชาว​คานาอัน​พ่าย​แพ้
1เมื่อ​กษัตริย์​ชาว​คานาอัน​แห่ง​อาราด​ผู้​อาศัย​อยู่​ใน​เนเกบ​ทราบ​ว่า​อิสราเอล​กำลัง​ออก​เดิน​ทาง​มา​ทาง​อาธาริม จึง​เข้า​ต่อสู้​กับ​ชาว​อิสราเอล​และ​จับ​บาง​คน​ไว้​เป็น​เชลย 2ครั้น​แล้ว​อิสราเอล​ก็​สาบาน​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ว่า “ถ้า​พระ​องค์​มอบ​ชน​ชาติ​นี้​ไว้​ใน​มือ​ข้าพเจ้า​จริงๆ ข้าพเจ้า​จะ​ทำลาย​บ้าน​เมือง​ของ​พวก​เขา​จน​ราบคาบ” 3พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ฟัง​คำ​ขอ​ของ​อิสราเอล​และ​มอบ​ชาว​คานาอัน​ให้ อิสราเอล​จึง​ทำลาย​ประชาชน​และ​บ้าน​เมือง​จน​ราบคาบ และ​เรียก​ชื่อ​สถาน​ที่​นั้น​ว่า โฮร์มาห์#21:3 มี​ความ​หมาย​ว่า ทำลาย
งู​ทอง​สัมฤทธิ์
4เขา​ทั้ง​หลาย​ย้าย​จาก​ภูเขา​โฮร์​ไป​ทาง​ทะเล​แดง เพื่อ​อ้อม​ดินแดน​เอโดม แต่​ใน​ระหว่าง​ทาง​ประชาชน​สิ้น​ความ​อดทน 5พวก​เขา​จึง​ต่อว่า​พระ​เจ้า​และ​โมเสส​ว่า “ทำไม​ท่าน​จึง​พา​พวก​เรา​ออก​จาก​อียิปต์​เพื่อ​มา​ตาย​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร ไม่​มี​ทั้ง​อาหาร​และ​น้ำ และ​เรา​ก็​เกลียด​อาหาร​ที่​ไร้​ค่า​นี้” 6พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จึง​ส่ง​งู​พิษ​มา​ใน​หมู่​ประชาชน​และ​กัด​พวก​เขา ชาว​อิสราเอล​หลาย​คน​ถูก​งู​กัด​ตาย 7ประชาชน​มา​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “พวก​เรา​ได้​กระทำ​บาป​เพราะ​เรา​ต่อว่า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​และ​ท่าน ขอ​ท่าน​อธิษฐาน​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ให้​เอา​งู​ไป​จาก​พวก​เรา​เถิด” ดังนั้น​โมเสส​จึง​อธิษฐาน​ให้​ประชาชน 8พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า “จง​หล่อ​งู​พิษ​ตัว​หนึ่ง​และ​ติด​ไว้​บน​เสา เมื่อ​ผู้​ใด​ถูก​งู​กัด และ​มอง​ดู​งู​ที่​อยู่​บน​เสา เขา​ก็​จะ​มี​ชีวิต​อยู่” 9และ​โมเสส​หล่อ​งู​ทอง​สัมฤทธิ์​ขึ้น​มา​ตัว​หนึ่ง​และ​ติด​ไว้​ที่​เสา เมื่อ​ผู้​ใด​ถูก​งู​กัด เขา​ก็​จะ​มอง​ดู​งู​สัมฤทธิ์​ตัว​นั้น และ​จะ​ไม่​ตาย#21:9 ยอห์น 3:14
การ​เดิน​ทาง​ไป​โมอับ
10ชาว​อิสราเอล​ออก​เดิน​ทาง​และ​ไป​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ที่​โอโบท 11จาก​โอโบท​พวก​เขา​ออก​เดิน​ทาง​ไป และ​ไป​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ที่​อิเยอาบาริม​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​ที่​อยู่​ตรง​ข้าม​โมอับ​ทาง​ทิศ​ตะวัน​ออก 12ต่อ​จาก​นั้น​พวก​เขา​ออก​เดิน​ทาง​ไป และ​ไป​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ที่​ลุ่ม​น้ำ​เศเรด 13จาก​นั้น​พวก​เขา​ได้​ออก​เดิน​ทาง​ต่อ​ไป และ​ไป​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ที่​อีก​ฟาก​ของ​อาร์โนน​ซึ่ง​อยู่​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​ที่​ยื่น​ออก​มา​จาก​ชายแดน​ของ​ชาว​อาโมร์ เพราะ​อาร์โนน​เป็น​ชายแดน​โมอับ​ที่​อยู่​ระหว่าง​โมอับ​กับ​ชาว​อาโมร์ 14ดังนั้น​จึง​ปรากฏ​ข้อความ​ใน​หนังสือ​สงคราม​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ว่า
“วาเฮบ​ใน​สุฟาห์ ใน​หุบเขา​อาร์โนน
15และ​เนิน​ใน​หุบเขา​ที่​ยื่น​ล้ำ​เข้า​ไป​ใน​เมือง​อาร์
และ​พาด​ยาว​ไป​จรด​ชายแดน​โมอับ”
16และ​จาก​นั้น​พวก​เขา​ก็​ไป​ยัง​เบเออร์​ซึ่ง​เป็น​บ่อ​น้ำ​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า “จง​รวบ​รวม​ประชาชน​ให้​อยู่​รวม​กัน​ไว้ แล้ว​เรา​จะ​ให้​น้ำ​แก่​พวก​เขา” 17แล้ว​อิสราเอล​ก็​ได้​ร้อง​เพลง​นี้
“บ่อ​น้ำ​เอ๋ย จง​มี​น้ำพุ​ขึ้น
จง​ร้อง​เพลง​ใน​เรื่อง​นี้
18เรื่อง​บ่อ​น้ำ​ที่​บรรดา​เจ้า​นาย​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ขุด​ขึ้น
ที่​บรรดา​ผู้​นำ​ของ​ประชาชน​เจาะ
ด้วย​คทา​และ​ไม้เท้า​ของ​พวก​เขา”
และ​พวก​เขา​ออก​เดิน​ทาง​จาก​ถิ่น​ทุรกันดาร​ไป​ยัง​มัทธานาห์ 19จาก​มัทธานาห์​ไป​ยัง​นาหะลีเอล และ​จาก​นาหะลีเอล​ก็​ไป​สู่​บาโมท 20และ​จาก​บาโมท​ไป​ยัง​หุบเขา​ที่​ตั้ง​อยู่​ใน​อาณา​เขต​โมอับ​ที่​มี​ยอด​เขา​ปิสกาห์​ตั้ง​ตระหง่าน​อยู่​เหนือ​ที่​ร้าง​อัน​แร้นแค้น
สิโหน​และ​โอก​พ่าย​แพ้
21แล้ว​อิสราเอล​ได้​ให้​พวก​ผู้​ส่ง​ข่าว​บอก​สิโหน​กษัตริย์​ของ​ชาว​อาโมร์​ว่า 22“ให้​เรา​ผ่าน​เข้า​ไป​ใน​ดินแดน​ของ​ท่าน​เถิด เรา​จะ​ไม่​เลี้ยว​ไป​ทาง​ไร่​นา​หรือ​สวน​องุ่น เรา​จะ​ไม่​ดื่ม​น้ำ​จาก​บ่อ เรา​จะ​มุ่ง​หน้า​ไป​ตาม​ถนน​หลวง​จน​กว่า​จะ​ผ่าน​เข้า​ไป​ใน​พรมแดน​ของ​ท่าน” 23แต่​สิโหน​ไม่​ยอม​ให้​อิสราเอล​ผ่าน​เข้า​ไป​ใน​พรมแดน​ของ​ท่าน และ​รวบ​รวม​คน​ออก​ไป​สู้​รบ​กับ​อิสราเอล​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร เมื่อ​ถึง​ยาฮาส​ก็​ได้​ต่อสู้​กับ​อิสราเอล 24อิสราเอล​ใช้​ดาบ​กำจัด​พวก​เขา และ​ยึด​ดินแดน​จาก​อาร์โนน​จน​ถึง​ยับบอก ไกล​ออก​ไป​จน​ถึง​เขต​แดน​ของ​ชาว​อัมโมน​เพราะ​ที่​ชายแดน​มี​การ​คุ้มกัน​อย่าง​แข็ง​แกร่ง 25อิสราเอล​ยึด​เมือง​เหล่า​นั้น​ไว้​ได้ อิสราเอล​ได้​ตั้ง​หลัก​แหล่ง​อยู่​ใน​ทุก​เมือง​ที่​เป็น​ของ​ชาว​อาโมร์ รวม​ถึง​เมือง​เฮชโบน​และ​ทุก​หมู่บ้าน​โดย​รอบ 26เฮชโบน​เป็น​เมือง​ของ​สิโหน​กษัตริย์​ของ​ชาว​อาโมร์​ผู้​ที่​เคย​ต่อสู้​กับ​กษัตริย์​ท่าน​ก่อน​แห่ง​โมอับ​และ​ได้​ยึด​ดินแดน​ทั้ง​หมด​ไป​จน​ถึง​อาร์โนน​ไป​จาก​ท่าน
27ฉะนั้น​บรรดา​นัก​ขับ​โคลง​กลอน​จึง​กล่าว​ไว้​ว่า
“มา​ที่​เฮชโบน​เถิด มา​สร้าง​เมือง​ขึ้น​ใหม่
ให้​เมือง​ของ​สิโหน​ได้​รับ​การ​ฟื้นฟู
28ด้วย​ว่า มี​ไฟ​ลุก​จาก​เฮชโบน
เปลว​ไฟ​จาก​เมือง​ของ​สิโหน
เผา​ผลาญ​เมือง​อาร์​ของ​โมอับ
พลเมือง​ของ​ที่​สูง​แห่ง​อาร์โนน
29วิบัติ​จง​เกิด​แก่​เจ้า โมอับ
ประชาชน​ของ​เทพเจ้า​เคโมช​เอ๋ย เจ้า​ต้อง​พินาศ​ไป
เทพเจ้า​เคโมช​ได้​ทำ​ให้​บรรดา​บุตร​ชาย​ของ​ตน​เป็น​ผู้​ลี้ภัย
และ​บุตร​หญิง​ของ​ตน​เป็น​นักโทษ
ของ​สิโหน​กษัตริย์​ของ​ชาว​อาโมร์
30พวก​เรา​ได้​โค่น​พวก​เขา​เหล่า​นั้น​ลง​แล้ว
เฮชโบน​พินาศ​จน​ถึง​ดีโบน
เรา​ล้ม​ล้าง​พวก​เขา​ถึง​โนฟาห์
ซึ่ง​ขยาย​กว้าง​ไป​จน​ถึง​เมเดบา”
31ฉะนั้น อิสราเอล​จึง​ได้​ตั้ง​รกราก​อยู่​ใน​แผ่นดิน​ของ​ชาว​อาโมร์ 32เมื่อ​โมเสส​ให้​พวก​สอดแนม​ไป​ยัง​เมือง​ยาเซอร์ และ​ชาว​อิสราเอล​ยึด​นิคม​โดย​รอบ​ไว้​และ​ขับไล่​ชาว​อาโมร์​ซึ่ง​อาศัย​อยู่​ที่​นั่น​ออก​ไป 33จาก​นั้น​พวก​เขา​เลี้ยว​ขึ้น​ไป​ตาม​ทาง​ที่​จะ​ไป​สู่​แคว้น​บาชาน และ​โอก​กษัตริย์​แห่ง​บาชาน​และ​กอง​ทหาร​ของ​ท่าน​ทั้ง​หมด​เข้า​ปะทะ​ใน​สงคราม​กับ​พวก​เขา​ที่​เอเดรอี 34แต่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า “อย่า​ไป​กลัว​เขา​เลย เพราะ​เรา​ได้​มอบ​เขา​ไว้​ใน​มือ​ของ​เจ้า​แล้ว รวม​ทั้ง​ผู้​คน​และ​ดิน​แดน​ของ​เขา​ด้วย เจ้า​จง​กระทำ​ต่อ​เขา​เช่น​เดียว​กับ​ที่​เจ้า​กระทำ​ต่อ​สิโหน​กษัตริย์​ของ​ชาว​อาโมร์​ผู้​อาศัย​อยู่​ใน​เฮชโบน” 35ดังนั้น​เขา​ทั้ง​หลาย​จึง​ฆ่า​โอก​และ​บรรดา​บุตร​ของ​ท่าน​และ​ประชาชน​ทั้ง​ปวง ไม่​มี​ใคร​รอด​ชีวิต​มา​ได้ แล้ว​เขา​ทั้ง​หลาย​ก็​เข้า​ยึด​ดินแดน​นั้น​ไว้

ที่ได้เลือกล่าสุด:

กันดารวิถี 21: NTV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้