ลูกา 7

7
ด้วย​ความ​เชื่อ​สูงส่ง
1เมื่อ​พระ​เยซู​ได้​กล่าว​ให้​ฝูง​ชน​ฟัง​จบ​แล้ว ก็​เข้า​ไป​ยัง​เมือง​คาเปอร์นาอุม 2มี​ผู้​รับใช้​ของ​นาย​ร้อย​โรมัน​คน​หนึ่ง​กำลัง​ป่วย​ใกล้​สิ้น​ลม นาย​เห็น​คุณค่า​ใน​ตัว​เขา​มาก 3นาย​ร้อย​ผู้​นี้​เคย​ได้ยิน​เรื่องราว​ของ​พระ​เยซู จึง​ให้​ผู้ใหญ่​บาง​คน​ของ​ชาว​ยิว​ไป​หา​พระ​องค์​เพื่อ​ขอ​ให้​มา​รักษา​ผู้​รับใช้​คน​นั้น 4เมื่อ​คน​เหล่า​นั้น​มา​พบ​พระ​เยซู ก็​อ้อนวอน​พระ​องค์​ว่า “นาย​ร้อย​ผู้​นี้​สมควร​จะ​ได้​รับ​ความ​ช่วยเหลือ​จาก​พระ​องค์ 5เพราะ​ว่า​เขา​รัก​ชาติ​ของ​เรา และ​ได้​สร้าง​ศาลา​ที่​ประชุม​ให้​พวก​เรา” 6พระ​เยซู​จึง​ไป​กับ​พวก​เขา เมื่อ​ใกล้​จะ​ถึง​บ้าน​แล้ว นาย​ร้อย​ก็​ได้​ขอ​ให้​เพื่อนๆ มา​บอก​พระ​เยซู​ว่า “พระ​องค์​ท่าน อย่า​ลำบาก​เลย เพราะ​ว่า​ไม่​สมควร​ให้​พระ​องค์​เข้า​มา​ใต้​หลังคา​บ้าน​ของ​ข้าพเจ้า 7ฉะนั้น​ข้าพเจ้า​มิ​บังควร​ที่​จะ​มา​พบ​พระ​องค์​เช่น​กัน เพียง​แต่​พระ​องค์​พูด ผู้​รับใช้​ก็​จะ​หาย​จาก​โรค 8สำหรับ​ตัว​ข้าพเจ้า​เอง​ก็​เป็น​คน​อยู่​ใต้​บังคับ​บัญชา มี​ทหาร​ใน​บังคับ​ด้วย ข้าพเจ้า​บอก​คน​นี้​ว่า ‘ไป’ เขา​ก็​ไป และ​คน​นั้น​ว่า ‘มา’ เขา​ก็​มา ข้าพเจ้า​บอก​ทาส​รับใช้​ว่า ‘จง​ทำ​สิ่ง​นี้’ เขา​ก็​ทำ”
9เมื่อ​พระ​เยซู​ได้ยิน​คำ​พูด​เช่น​นั้น​ก็​ประหลาด​ใจ และ​หัน​ไป​กล่าว​กับ​หมู่​คน​ที่​เดิน​ตาม​มา​ว่า “เรา​ขอบอก​ท่าน​ว่า เรา​ไม่​เคย​เห็น​ความ​เชื่อ​มาก​เท่า​นี้​แม้​แต่​ใน​ประเทศ​อิสราเอล” 10เมื่อ​คน​เหล่า​นั้น​กลับ​ไป​ก็​พบ​ว่า​ผู้​รับใช้​คน​นั้น​ได้​หาย​เป็น​ปกติ​แล้ว
ลูก​ชาย​ของ​หญิง​ม่าย​ฟื้น​จาก​ความ​ตาย
11ไม่​นาน​หลัง​จาก​นั้น​พระ​เยซู​ก็​ไป​ยัง​เมือง​นาอิน พวก​สาวก​ของ​พระ​องค์​และ​ผู้​คน​จำนวน​มาก​ติดตาม​ไป​ด้วย 12ขณะ​ที่​พระ​องค์​เข้า​ไป​ใกล้​ประตู​เมือง ก็​สวนทาง​กับ​ขบวน​แห่​ศพ​ซึ่ง​มี​คน​แห่​ร่วม​มา ผู้​ตาย​เป็น​ลูก​ชาย​คน​เดียว​ของ​หญิง​ม่าย 13เมื่อ​พระ​เยซู​เจ้า​เห็น​หญิง​ม่าย ก็​เกิด​ความ​สงสาร​จึง​กล่าว​ว่า “อย่า​ร้องไห้​เลย” 14พระ​องค์​เดิน​เข้า​ไป​ใกล้​แล้ว​เอื้อม​ไป​แตะ​ศพ พวก​หาม​ศพ​ก็​ยืน​นิ่ง​อยู่ พระ​องค์​กล่าว​ว่า “ชาย​หนุ่ม​เอ๋ย เรา​ขอบอก​เจ้า​ว่า จง​ลุก​ขึ้น​เถิด” 15คนตาย​ก็​ลุก​ขึ้น​นั่ง​และ​พูด​ได้ พระ​เยซู​จึง​มอบ​ชาย​หนุ่ม​คืน​ให้​แม่​ของ​เขา 16เขา​ทั้ง​หลาย​รู้สึก​กลัว​และ​สรรเสริญ​พระ​เจ้า พูด​กัน​ว่า “ผู้เผย​คำกล่าว​ของ​พระ​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​ได้​ปรากฏ​ท่าม​กลาง​เรา พระ​เจ้า​ได้​มา​ช่วย​ชน​ชาติ​ของ​พระ​องค์​แล้ว” 17เรื่องราว​ของ​พระ​เยซู​ได้​เลื่องลือ​ไป​ทั่ว​แคว้น​ยูเดีย​และ​เขต​ใกล้เคียง
คำ​ถาม​ของ​ยอห์น​ถึง​พระ​เยซู
18สาวก​ของ​ยอห์น​ได้​เล่า​เรื่อง​เหล่า​นี้​ให้​ยอห์น​ฟัง ท่าน​จึง​เรียก​สาวก 2 คน​มา 19และ​ส่ง​เขา​ทั้ง​สอง​ไป​ถาม​พระ​เยซู​เจ้า​ว่า “ท่าน​คือ​ผู้​ที่​จะ​มา​นั้น หรือ​ว่า​พวก​เรา​ควร​จะ​รอคอย​ผู้​อื่น​ต่อ​ไป” 20เมื่อ​สาวก​ทั้ง​สอง​มา​พบ​พระ​เยซู​ก็​พูด​ว่า “ยอห์น​ผู้​ให้​บัพติศมา​ให้​พวก​เรา​มา​ถาม​ท่าน​ว่า ‘ท่าน​คือ​ผู้​ที่​จะ​มา​นั้น หรือว่า​พวก​เรา​ควร​จะ​รอคอย​ผู้อื่น​ต่อ​ไป’” 21ขณะ​นั้น​พระ​เยซู​กำลัง​รักษา​ผู้​คน​จำนวน​มาก​ให้​หาย​จาก​โรคภัย​ไข้เจ็บ จาก​วิญญาณ​ร้าย​ต่างๆ และ​ให้​คน​ตา​บอด​มองเห็น 22พระ​องค์​ตอบ​ผู้​ส่ง​ข่าว​ทั้ง​สอง​ว่า “จง​กลับ​ไป​รายงาน​ยอห์น​ถึง​สิ่ง​ที่​เจ้า​เห็น​และ​ได้ยิน คน​ตาบอด​มองเห็น คน​ง่อย​เดิน​ได้ คน​โรค​เรื้อน​หายขาด คน​หูหนวก​ได้ยิน คน​ตาย​ฟื้น​คืน​ชีวิต และ​ข่าว​ประเสริฐ​ถูก​ประกาศ​ให้​กับ​คน​ยากไร้ 23ผู้​ใด​ที่​ยังคง​ความ​เชื่อ​ใน​เรา ผู้​นั้น​ย่อม​เป็นสุข”
24หลัง​จาก​ผู้​สื่อ​ข่าว​ของ​ยอห์น​จาก​ไป​แล้ว พระ​เยซู​เริ่ม​กล่าว​กับ​ฝูง​ชน​ถึง​ยอห์น​ว่า “พวก​ท่าน​ออก​ไป​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​เพื่อ​ดู​อะไร ต้นอ้อ​ที่​ถูก​ลม​พัด​หรือ 25ถ้า​ไม่​ใช่ แล้ว​ท่าน​ออก​ไป​เพื่อ​ดู​อะไร ไป​ดู​ชาย​ที่​สวม​เสื้อ​ผ้า​เนื้อนุ่ม​หรือ เปล่า​เลย ผู้​สวมใส่​เสื้อผ้า​ราคา​แพง​และ​เพลิดเพลิน​ใน​สิ่ง​หรูหรา​ย่อม​อยู่​ใน​วัง 26แต่​ท่าน​ออก​ไป​เพื่อ​ดู​อะไร​เล่า ไป​ดู​ผู้เผย​คำกล่าว​ของ​พระ​เจ้า​หรือ ใช่​แล้ว เรา​ขอบอก​ท่าน​ว่า เขา​เหนือ​กว่า​ผู้เผย​คำกล่าว​ของ​พระ​เจ้า​เสียอีก 27มี​คำ​ที่​กล่าว​ถึง​ผู้นี้​ไว้​ว่า
‘ดู​เถิด เรา​จะ​ใช้​ผู้​ส่ง​ข่าว​ของ​เรา​ล่วงหน้า​เจ้า​ไป
เพื่อ​เตรียม​ทาง​ของ​เจ้า​ล่วงหน้า’#7:27 มาลาคี 3:1
28เรา​ขอบอก​ท่าน​ว่า ใน​บรรดา​ผู้​เกิด​จาก​ครรภ์​มารดา ไม่​มี​ผู้​ใด​ที่​จะ​ยิ่ง​ใหญ่​เหนือ​ยอห์น แต่​ว่า​ผู้​ที่​ต่ำต้อย​ที่สุด​ใน​อาณาจักร​ของ​พระ​เจ้า​กลับ​ยิ่ง​ใหญ่​กว่า​ยอห์น​เสียอีก” 29เมื่อ​ฝูง​ชน​ทั้ง​ปวง​หรือ​แม้​แต่​พวก​คน​เก็บ​ภาษี​ได้ยิน​คำกล่าว​ของ​พระ​เยซู ต่าง​ก็​รับ​ว่า​วิถี​ทาง​ของ​พระ​เจ้า​เป็น​ทาง​ที่​ถูกต้อง เพราะ​ว่า​เขา​เหล่า​นั้น​ได้​รับ​บัพติศมา​ของ​ยอห์น​แล้ว 30แต่​พวก​ฟาริสี​และ​ผู้​เชี่ยวชาญ​ฝ่าย​กฎ​บัญญัติ​ปฏิเสธ​ความ​ประสงค์​ของ​พระ​เจ้า​สำหรับ​พวก​เขา​เอง เพราะ​ว่า​พวก​เขา​ไม่​ได้​รับ​บัพติศมา​จาก​ยอห์น
31“เรา​เปรียบเทียบ​คน​ใน​ช่วง​กาล​เวลา​นี้​กับ​อะไร​ดี พวก​เขา​เป็น​อย่างไร 32พวก​เขา​เหมือน​กับ​เด็กๆ ที่​นั่ง​ใน​ย่าน​ตลาด​และ​ร้อง​ต่อ​กัน​และ​กัน​ว่า
‘พวก​เรา​เป่า​ขลุ่ย​ให้​เธอ
แต่​เธอ​กลับ​ไม่​เต้นรำ
เมื่อ​พวก​เรา​ได้​ร้องเพลง​เศร้า
เธอ​ก็​ไม่​ร้อง​ร่ำไห้’
33เมื่อ​ยอห์น​ผู้​ให้​บัพติศมา​ไม่​กิน​ขนมปัง​และ​ไม่​ดื่ม​เหล้า​องุ่น พวก​ท่าน​ก็​พูด​ว่า ‘เขา​มี​มาร​สิงอยู่’ 34บุตรมนุษย์​ได้​มา​แล้ว ทั้ง​กิน​และ​ดื่ม พวก​ท่าน​ก็​พูด​ว่า ‘ดู​เขา​ซิ เป็น​ทั้ง​คน​ตะกละ​และ​ขี้เมา เพื่อน​ของ​คน​เก็บ​ภาษี​และ​คน​บาป’ 35แต่​ทุก​คน​ที่​เชื่อ​ใน​พระ​เจ้า​รับ​ว่า​พระ​ปัญญา​เป็น​ทาง​ที่​ถูกต้อง”
น้ำมัน​หอม​ชโลม​เท้า
36ฟาริสี​คน​หนึ่ง​ได้​เชิญ​พระ​เยซู​ไป​รับประทาน​อาหาร​กับ​เขา เมื่อ​พระ​องค์​ไป​ถึง​บ้าน​เขา​แล้ว​ก็​เอนกาย​ลง​รับประทาน 37หญิง​คน​บาป​คน​หนึ่ง​ใน​เมือง​นั้น​รู้​ว่า​พระ​เยซู​กำลัง​รับประทาน​อาหาร​อยู่​ที่​บ้าน​ของ​ฟาริสี นาง​จึง​เอา​ผอบ​หิน​ซึ่ง​บรรจุ​ด้วย​น้ำมัน​หอม​มา 38ขณะ​ที่​นาง​ยืน​อยู่​เบื้อง​หลัง​พระ​องค์ พลาง​ร้องไห้​อยู่​ที่​แทบ​เท้า น้ำตา​ก็​ไหล​ลง​เปียก​เท้า​ของ​พระ​องค์ แล้ว​นาง​ใช้​ผม​ของ​ตน​เช็ด​เท้า ครั้น​แล้ว​ก็​จูบ​และ​เท​น้ำมัน​หอม​ชโลม​บน​เท้า​ของ​พระ​เยซู 39เมื่อ​ฟาริสี​ผู้​เป็น​เจ้าบ้าน​เห็น​ดังนั้น​ก็​รำพึง​กับ​ตน​เอง​ว่า “ถ้า​ชาย​คน​นี้​เป็น​ผู้เผย​คำกล่าว​ของ​พระ​เจ้า​แล้ว เขา​จะ​รู้​ว่า​หญิง​ผู้​กำลัง​จับต้อง​ตัว​เขา​เป็น​คน​บาป” 40พระ​เยซู​ตอบ​เขา​ว่า “ซีโมน เรา​มี​อะไร​บาง​สิ่ง​จะ​บอก​ท่าน” ซีโมน​พูด​ว่า “เชิญ​บอก​ข้าพเจ้า​เถิด​อาจารย์”
41“มี​ชาย​ลูกหนี้ 2 คน คน​หนึ่ง​เป็น​หนี้ 500 เหรียญ​เดนาริอัน#7:41 1 เดนาริอัน เป็น​เงิน​มี​ค่า​ประมาณ​ค่าแรง​ทำงาน 1 วัน และ​อีก​คน​เป็น​หนี้ 50 42ทั้ง​สอง​ไม่​มี​เงิน​จ่าย​คืน​เจ้าหนี้ เจ้าหนี้​ก็​ยก​หนี้​ให้​แก่​เขา​ทั้ง​สอง แล้ว​คนใด​จะ​รัก​เจ้าหนี้​มาก​กว่า​กัน” 43ซีโมน​ตอบ​ว่า “คง​จะ​เป็น​คน​ที่​ได้​รับ​การ​ยก​หนี้​จำนวน​มาก​กว่า” พระ​เยซู​กล่าว​ว่า “ท่าน​ได้​ตัดสิน​ถูกต้อง​แล้ว” 44แล้ว​พระ​องค์​หัน​ไป​ทาง​หญิง​คน​นั้น​พลาง​กล่าว​กับ​ซีโมน​ว่า “ท่าน​เห็น​หญิง​คน​นี้​ไหม เรา​เข้า​มา​ใน​บ้าน​ของ​ท่าน และ​ท่าน​ไม่​ได้​ให้​น้ำ​ล้าง​เท้า​เรา แต่​นาง​ล้าง​เท้า​เรา​ด้วย​น้ำตา เช็ด​ด้วย​ผม​ของ​นาง 45ท่าน​ไม่​ได้​จูบ​แก้ม​เรา#7:45 จูบ​แก้ม เป็น​ธรรมเนียม​การ​ทักทาย​ซึ่ง​เปรียบเทียบ​ได้​กับ​การ​ไหว้​ของ​คน​ไทย แต่​ใน​บาง​ครั้ง​จูบ​มือ​แทน หญิง​คน​นี้​ยัง​ไม่​ได้​หยุด​จูบ​เท้า​เรา​นับ​ตั้งแต่​เวลา​ที่​เรา​ได้​เข้า​มา 46ท่าน​ไม่​ได้​ใส่​น้ำมัน​บน​ผม​เรา แต่​นาง​เท​น้ำมัน​หอม​ลง​บน​เท้า​เรา#7:46 การ​ต้อนรับ​ปกติ​แล้ว​มัก​ล้าง​เท้า​ด้วย​น้ำ จูบ​แก้ม​และ​หยด​น้ำมัน​บน​ศีรษะ 47ฉะนั้น​เรา​ขอ​ประกาศ​ว่า​บาป​ต่างๆ ของ​นาง​ได้​รับ​การ​ยกโทษ​แล้ว เพราะ​ว่า​นาง​มี​ความ​รัก​มาก​มาย และ​คน​ที่​ได้​รับ​การ​ยกโทษ​เพียง​เล็กน้อย​ก็​มี​ความ​รัก​น้อย” 48แล้ว​พระ​เยซู​กล่าว​กับ​นาง​ว่า “บาป​ของ​เจ้า​ได้​รับ​การ​ยกโทษ​แล้ว” 49แขก​ผู้​ร่วม​งาน​อื่นๆ ก็​เริ่ม​คุย​กัน​ว่า “คน​นี้​เป็น​ใคร แม้​แต่​บาป​ก็​ยกโทษ​ให้​ได้” 50พระ​เยซู​กล่าว​กับ​หญิง​คน​นั้น​ว่า “ความ​เชื่อ​ของ​เจ้า​ได้​ทำ​ให้​เจ้า​รอด​พ้น​แล้ว จง​ไป​อย่าง​สันติสุข​เถิด”

ที่ได้เลือกล่าสุด:

ลูกา 7: NTV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้