อิสยาห์ 1:1-31

อิสยาห์ 1:1-31 NTV

ภาพ​นิมิต​ซึ่ง​อิสยาห์​บุตร​อามอส​เห็น เป็น​ภาพ​เกี่ยว​กับ​ยูดาห์​และ​เยรูซาเล็ม​ใน​รัชสมัย​ของ​บรรดา​กษัตริย์​แห่ง​ยูดาห์​คือ อุสซียาห์ โยธาม อาหัส และ​เฮเซคียาห์ โอ ฟ้า​สวรรค์ โปรด​ฟัง โอ แผ่นดิน​โลก โปรด​เงี่ยหู เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​กล่าว​ดังนี้​ว่า “เรา​ได้​เลี้ยง​ดู​ลูกๆ จน​เติบโต​ขึ้น แต่​พวก​เขา​กลับ​ขัดขืน​เรา โค​รู้จัก​เจ้า​ของ และ​ลา​รู้จัก​ราง​หญ้า​ของ​นาย แต่​อิสราเอล​ไม่​รู้จัก ชน​ชาติ​ของ​เรา​ไม่​เข้าใจ” วิบัติ ประชา​ชาติ​ที่​ชั่วโฉด ชน​ชาติ​ที่​สุม​ความ​ชั่ว​ไว้​มาก เชื้อสาย​ของ​บรรดา​ผู้​ทำ​ความ​ชั่ว ลูกๆ ไร้​ศีลธรรม พวก​เขา​ได้​ทอดทิ้ง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พวก​เขา​ได้​ดูหมิ่น​องค์​ผู้​บริสุทธิ์​ของ​อิสราเอล พวก​เขา​หัน​หลัง​ให้​พระ​องค์ ทำไม​พวก​ท่าน​จึง​จะ​ถูก​เหยียบ​ลง​อีก ทำไม​ท่าน​จะ​ขัดขืน​ต่อ​ไป​อีก หัว​ทั้ง​หัว​ก็​บาดเจ็บ และ​ใจ​ทั้ง​ใจ​ก็​เป็น​ทุกข์ ตั้งแต่​ฝ่า​เท้า​จน​ถึง​ศีรษะ ไม่​มี​ส่วน​ไหน​เป็น​ปกติ มี​แต่​รอย​ฟกช้ำ เป็น​แผล และ​บาดเจ็บ ไม่​ได้​รับ​การ​รักษา​ให้​สะอาด ไม่​มี​การ​พัน​แผล หรือ​ทา​น้ำมัน​ให้​บรรเทา แผ่นดิน​ของ​ท่าน​ถูก​ทิ้ง​ร้าง เมือง​ต่างๆ ถูก​ไฟ​เผา ชน​ต่าง​ชาติ​แย่ง​ชิง​แผ่นดิน​ของ​ท่าน​ไป​ต่อ​หน้า​ต่อ​ตา มัน​กลาย​เป็น​ที่​รกร้าง เหมือน​ถูก​ล้ม​ล้าง​โดย​ชน​ต่าง​ชาติ ธิดา​แห่ง​ศิโยน​ถูก​ทิ้ง​ไว้ เหมือน​เพิง​ใน​สวน​องุ่น เหมือน​กระท่อม​ใน​ไร่​แตงกวา เหมือน​เมือง​ที่​ถูก​ล้อม ถ้า​หาก​ว่า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา ไม่​ได้​ให้​มี​ผู้​รอด​ชีวิต​เหลือ​ไว้​เพื่อ​พวก​เรา พวก​เรา​คง​กลาย​เป็น​เหมือน​เมือง​โสโดม และ​เป็น​อย่าง​เมือง​โกโมราห์ บรรดา​ผู้​ปกครอง​เมือง​โสโดม​เอ๋ย จง​ฟัง​คำ​กล่าว​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ประชาชน​ของ​เมือง​โกโมราห์​เอ๋ย จง​เงี่ยหู​ฟัง​คำ​สั่งสอน​ของ​พระ​เจ้า​ของ​เรา พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ดังนี้ “ทำไม​พวก​เจ้า​จึง​มอบ​เครื่อง​สักการะ​ให้​แก่​เรา​มากมาย เรา​มัก​ได้​รับ​แกะ​ตัว​ผู้​เป็น​สัตว์​ที่​เผา​เป็น​ของ​ถวาย และ​ไขมัน​กระทิง เรา​ไม่​ชื่นชอบ​เลือด​โค​หนุ่ม เลือด​แกะ หรือ​เลือด​แพะ เมื่อ​เจ้า​มา​แสดง​ตัว ณ เบื้อง​หน้า​เรา ใคร​ขอ​ให้​พวก​เจ้า​มา ย่ำ​เหยียบ​บริเวณ​วิหาร​ของ​เรา อย่า​นำ​เครื่อง​สักการะ​ซึ่ง​ไม่​มี​ความหมาย​มา​ถวาย​อีก เครื่อง​หอม​เป็น​สิ่ง​น่า​รังเกียจ​สำหรับ​เรา รวม​ทั้ง​เทศกาล​ข้าง​ขึ้น วัน​สะบาโต และ​การ​เรียก​ประชุม​ใน​เทศกาล​ต่างๆ เรา​ทน​ต่อ​การ​ประชุม​เทศกาล​ที่​เกี่ยว​โยง​กับ​ความ​ชั่วร้าย​ไม่​ได้ จิต​วิญญาณ​ของ​เรา​เกลียด​ชัง​เทศกาล​ข้าง​ขึ้น​และ​เทศกาล​ที่​เจ้า​กำหนด​ไว้ มัน​กลาย​เป็น​ภาระ​ต่อ​เรา เรา​เอือม​ระอา​ที่​จะ​ต้อง​ทน​กับ​มัน เมื่อ​เจ้า​ยื่น​มือ​ของ​เจ้า​ออก​มา เรา​จะ​หลบ​สายตา​ไป​จาก​เจ้า แม้ว่า​เจ้า​จะ​อธิษฐาน​มากมาย เรา​ก็​จะ​ไม่​ฟัง มือ​ของ​เจ้า​โชก​เลือด พวก​เจ้า​จง​ชำระ​ตัว ทำ​ตัว​ให้​สะอาด จง​เอา​ความ​ชั่ว​ไป​ให้​พ้น​สายตา​ของ​เรา จง​หยุด​ทำ​ชั่ว จง​เรียน​รู้​การ​ทำ​ดี แสวงหา​ความ​เป็นธรรม แก้ไข​การ​บีบบังคับ รักษา​สิทธิ​ของ​เด็ก​กำพร้า ช่วย​สู้​ความ​ให้​กับ​หญิง​ม่าย” พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ดังนี้​ว่า “มา​เถิด เรา​มา​พูด​ด้วย​เหตุผล​กัน แม้ว่า​บาป​ของ​พวก​เจ้า​เป็น​เหมือน​สี​แดง​สด มัน​จะ​กลับ​ขาว​ราว​กับ​หิมะ แม้ว่า​มัน​แดง​ดั่ง​เลือด​นก แต่​มัน​จะ​เป็น​ดั่ง​ขน​แกะ ถ้า​พวก​เจ้า​เต็มใจ​และ​เชื่อฟัง เจ้า​จะ​ได้​รับประทาน​สิ่ง​ดีๆ ของ​แผ่นดิน แต่​ถ้า​พวก​เจ้า​ปฏิเสธ​และ​ขัดขืน เจ้า​ก็​จะ​ถูก​กำจัด​ด้วย​คม​ดาบ เพราะ​คำ​พูด​ได้​ออก​จาก​ปาก​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​แล้ว” เมือง​ที่​ภักดี​กลาย​เป็น เมือง​แพศยา​ได้​อย่างไร นาง​เคย​เปี่ยม​ด้วย​ความ​เป็นธรรม ความ​ชอบธรรม​อยู่​ใน​ตัว​นาง แต่​บัดนี้​กลับ​กลาย​เป็น​ฆาตกร เงิน​ของ​พวก​ท่าน​กลาย​เป็น​ขี้​เงิน น้ำ​องุ่น​ดี​ที่​สุด​ก็​มี​น้ำ​ปะปน​อยู่ บรรดา​ผู้​นำ​ของ​พวก​ท่าน​ก็​เป็น​พวก​ขัดขืน คบค้า​กับ​โจร ทุก​คน​รัก​สินบน และ​รับ​ของ​กำนัล ไม่​รักษา​สิทธิ​ของ​เด็ก​กำพร้า และ​หญิง​ม่าย​ไม่​ได้​รับ​ความ​ช่วยเหลือ ฉะนั้น พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่ องค์​ผู้​กอปร​ด้วย​อานุภาพ​ของ​อิสราเอล​ประกาศ​ว่า “เอาล่ะ พวก​ศัตรู​ของ​เรา​จะ​ไม่​ก่อ​ความ​ยุ่งยาก​ให้​กับ​เรา​อีก และ​เรา​เอง​จะ​ลง​โทษ​เหล่า​ปรปักษ์ เรา​จะ​หัน​มา​กล่าว​โทษ​พวก​เจ้า และ​จะ​กำจัด​ขี้​แร่​ออก​จาก​เจ้า​ราว​กับ​ใช้​น้ำ​ด่าง และ​เอา​สิ่ง​เจือปน​ใน​ตัว​เจ้า​ออก​ให้​หมด และ​เรา​จะ​คืน​บรรดา​ผู้​ตัดสิน​ความ​ของ​เจ้า​กลับ​มา​ดังเดิม เรา​จะ​คืน​ที่​ปรึกษา​ของ​เจ้า​เหมือน​สมัย​แรก​เริ่ม ต่อ​จาก​นั้น​เจ้า​จะ​ถูก​เรียก​ว่า เมือง​ที่​มี​ความ​ชอบธรรม เมือง​ที่​ภักดี” ศิโยน​จะ​ได้​รับ​การ​ไถ่​อย่าง​เป็นธรรม และ​บรรดา​ผู้​ที่​กลับใจ​ใน​เมือง​นั้น​จะ​ได้​รับ​การ​ไถ่​ด้วย​ความ​ชอบธรรม แต่​พวก​คน​ล่วง​ละเมิด​และ​คน​บาป​จะ​ย่อยยับ และ​พวก​ที่​ทอดทิ้ง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​พินาศ “เจ้า​จะ​อับอาย​เรื่อง​ต้น​โอ๊ก ซึ่ง​เจ้า​เคย​ชื่นชอบ และ​เจ้า​จะ​อดสู​เรื่อง​สวน ซึ่ง​เจ้า​ได้​เลือก เพราะ​เจ้า​จะ​เป็น​อย่าง​ต้น​โอ๊ก ที่​ใบ​เหี่ยว​เฉา และ​เป็น​อย่าง​สวน​ไร้​น้ำ และ​คน​แข็งแรง​จะ​กลาย​เป็น​เชื้อ​ไฟ และ​ผล​งาน​ของ​เขา​จะ​กลาย​เป็น​ประกาย​ไฟ ทั้ง​สอง​จะ​มอด​ไหม้​ไป​ด้วย​กัน โดย​ไม่​มี​ใคร​ดับ​ได้”