กิจการของอัครทูต 27:35-44

เมื่อ​ท่าน​กล่าว​ดังนั้น​แล้ว​ก็​หยิบ​ขนมปัง​มา​ขอบ​คุณ​พระ​เจ้า​ต่อ​หน้า​พวก​เขา แล้ว​ท่าน​ก็​บิ​รับ​ประทาน ทุก​คน​ก็​มี​กำลัง​ใจ​ดี​ขึ้น​และ​เริ่ม​รับ​ประทาน​กัน รวม​พวก​เรา​ทั้ง​หมด​ที่​อยู่​ใน​เรือ​ได้ 276 คน เมื่อ​เขา​เหล่า​นั้น​ได้​รับ​ประทาน​อิ่ม​แล้ว จึง​โยน​ข้าว​สาลี​ทิ้ง​ลง​ทะเล​เพื่อ​ให้​เรือ​เบา​ขึ้น พอ​ฟ้า​สาง​พวก​เขา​ก็​เห็น​พื้น​ดิน​แต่​ไม่​รู้​ว่า​เป็น​ที่​ใด เพราะ​เป็น​อ่าว​ที่​มี​ชายหาด​ซึ่ง​เขา​ตัดสินใจ​กัน​ว่า จะ​ให้​เรือ​เกย​ตื้น​ที่​นั่น​ถ้า​เป็น​ไป​ได้ แล้ว​เขา​จึง​ตัด​สาย​สมอ​ทิ้ง​ลง​ทะเล​เสีย และ​ใน​ขณะ​เดียว​กัน​ก็​ได้​แก้​เชือก​ที่​มัด​หาง​เสือ​ออก แล้ว​ก็​ชัก​ใบ​หัว​เรือ​ขึ้น​ให้​กิน​ลม​แล่น​ตรง​เข้า​ชาย​ฝั่ง แต่​เรือ​ติด​สันดอน​ทราย​เกย​ค้าง​อยู่ และ​หัว​เรือ​ติด​แน่น​ขยับ​ไม่​ได้ ท้าย​เรือ​ก็​หัก​ออก​เป็น​เสี่ยงๆ เพราะ​คลื่น​กระทบ​อย่าง​แรง พวก​ทหาร​วาง​แผน​ที่​จะ​ฆ่า​นักโทษ​ทั้ง​หมด​เพื่อ​กัน​ไม่​ให้​ว่าย​น้ำ​หนี​ไป แต่​นาย​ร้อย​อยาก​ไว้​ชีวิต​เปาโล จึง​ห้าม​ไม่​ให้​เขา​ทำ​ตาม​แผน​นั้น เขา​สั่ง​ให้​พวก​ที่​ว่าย​น้ำ​เป็น กระโดด​น้ำ​ว่าย​เข้า​ฝั่ง​ไป​ก่อน คน​ที่​เหลือ​บ้าง​ก็​เกาะ​กระดาน บ้าง​ก็​เกาะ​ท่อน​ไม้​ที่​หัก​ออก​จาก​เรือ ทุก​คน​จึง​ได้​ถึง​ฝั่ง​และ​มี​ชีวิต​รอด​ทั้ง​หมด