โรม 7
7
1ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย, ท่านไม่รู้หรือ (ด้วยเราพูดกับคนที่รู้จักพระบัญญัติแล้ว) ว่าพระบัญญัตินั้นมีอำนาจเหนือมนุษย์ฉะเพาะในเวลาที่ยังมีชีวิตอยู่? 2เพราะว่าผู้หญิงที่สามียังมีชีวิตอยู่นั้นต้องอยู่ในกฎประเพณีสามีภรรยา แต่ถ้าสามีตายแล้ว, ผู้หญิงนั้นจึงพ้นจากกฎนั้น. 3เหตุฉะนั้นเมื่อสามียังมีชีวิตอยู่, ถ้าผู้หญิงนั้นไปหลบนอนกับชายอื่น, เขาก็ได้ชื่อว่าเป็นหญิงล่วงประเวณี. แต่ว่าถ้าสามีตายแล้ว, เขาก็พ้นจากกฎประเพณีสามีภรรยานั้น แม้เขาไปแต่งงานกับชายอื่นก็หาผิดประเวณีไม่
เราได้ประพฤติใหม่ตามลักษณะพระวิญญาณ
4เช่นนั้นแหละ, พี่น้องทั้งหลาย, ท่านทั้งหลายได้ตายแก่พระบัญญัติโดยพระกายของพระคริสต์ เพื่อท่านทั้งหลายจะได้เข้าอยู่กับผู้อื่น, คือพระองค์นั้นที่ทรงเป็นขึ้นมาจากความตายแล้ว, เพื่อเราทั้งหลายจะได้เกิดผลถวายพระเจ้า. 5เพราะว่าเมื่อเราทั้งหลายมีชีวิตอยู่ตามเนื้อหนัง, ตัณหาชั่วซึ่งปรากฏโดยพระบัญญัติได้กระทำให้ส่วนอาการกายของเราเกิดผลถึงแก่ความตาย. 6แต่บัดนี้เราได้พ้นจากพระบัญญัติ, คือได้ตายแก่พระบัญญัติที่ได้บังคับเราเมื่อก่อน, เพื่อเราทั้งหลายจะได้ประพฤติใหม่ตามลักษณะพระวิญญาณ, มิใช่ตามตัวอกษรในพระบัญญัติเก่า
7ถ้าอย่างนั้นแล้วเราจะว่าอย่างไร? พระบัญญัตินั้นเป็นสิ่งที่ผิดหรือ จะเป็นอย่างนั้นก็หามิได้ แต่ว่าข้าพเจ้าคงมิได้รู้ว่าอะไรเป็นความผิดเว้นแต่พระบัญญัติบ่งไว้, เพราะว่าถ้าพระบัญญัตินั้นมิได้ห้ามว่า <<อย่าโลภ>>, ข้าพเจ้าคงมิได้รู้ว่าความโลภเป็นความผิด. 8แต่ว่าความผิดได้เอาพระบัญญัติเป็นช่องจะกระทำให้ตัณหาชั่วทุกอย่างบังเกิดขึ้นในตัวข้าพเจ้า เพราะว่าถ้าไม่มีพระบัญญัติ, ความผิดก็ตายเสียแล้ว. 9เมื่อก่อนนั้นข้าพเจ้าได้ดำรงชีวิตอยู่ปราศจากพระบัญญัติ แต่ครั้นเมื่อพระบัญญัติมีมา, ความผิดก็บังเกิดขึ้นและข้าพเจ้าจึงตาย, 10และพระบัญญัตินั้นซึ่งทรงประทานไว้เพื่อให้มีชีวิต ข้าพเจ้าเห็นว่ากลับเป็นเหตุให้ถึงความตาย 11เพราะว่าความผิดได้เอาพระบัญญัตินั้นเป็นช่องยั่วยวนข้าพเจ้า, และได้ประหารข้าพเจ้าให้ตายโดยพระบัญญัตินั้น. 12เหตุฉะนั้นพระบัญญัติจึงเป็นสิ่งบริสุทธิ์, และข้อวินัยก็บริสุทธิ์ยุตติธรรมและดี
ความผิดทำให้ข้าพเจ้าตาย
13ถ้าอย่างนั้นแล้วสิ่งที่ดีนั้นได้กลับทำให้ข้าพเจ้าตายหรือ ก็หามิได้. แต่เป็นความผิดต่างหาก, เพื่อจะให้ปรากฏว่าความผิดนั้นเป็นความผิดจริง, โดยที่ความผิดนั้นได้อาศัยสิ่งที่ดีทำให้ข้าพเจ้าตาย, เพื่อโดยพระบัญญัตินั้นความผิดจะได้ปรากฏว่าร้ายยิ่งนัก. 14ด้วยว่าเราทั้งหลายรู้แล้วว่าพระบัญญัตินั้นเหมาะกับวิญญาณจิตต์, แต่ว่าข้าพเจ้าเป็นแต่เนื้อหนังถูกขายไว้แล้วใต้ความผิด. 15ด้วยว่าสิ่งที่ข้าพเจ้าทำไปนั้นข้าพเจ้าหาเข้าใจไม่ เพราะว่าสิ่งที่ข้าพเจ้าปรารถนาทำนั้น ข้าพเจ้าหาทำไม่, แต่สิ่งที่ข้าพเจ้าเกลียดชังนั้น ข้าพเจ้าก็ยังทำอยู่. 16เหตุฉะนั้นถ้าข้าพเจ้าทำสิ่งที่ข้าพเจ้าไม่ปรารถนาทำ, ข้าพเจ้าก็ยอมเห็นด้วยแล้วว่าพระบัญญัตินั้นเป็นสิ่งที่ดี. 17ดังนั้นแหละมิใช่ข้าพเจ้าผู้กระทำ, แต่ว่าเป็นความผิดซึ่งมีอยู่ในตัวข้าพเจ้า. 18ด้วยว่าในตัวข้าพเจ้า คือในเนื้อหนังของข้าพเจ้าไม่มีความดีประการใดเลย เพราะว่าเจตนาดีของข้าพเจ้าก็มีอยู่, แต่ซึ่งจะกระทำการดีนั้นข้าพเจ้าหาได้กระทำไม่. 19ด้วยว่าการดีนั้นซึ่งข้าพเจ้าปรารถนาทำข้าพเจ้าไม่ได้กระทำ, แต่การชั่วซึ่งข้าพเจ้ามิได้ปรารถนาทำข้าพเจ้ายังทำอยู่. 20ถ้าแม้ข้าพเจ้ายังทำสิ่งซึ่งข้าพเจ้าไม่ปรารถนาทำ, ก็มิใช่ข้าพเจ้าเป็นผู้กระทำ, แต่ความผิดซึ่งอยู่ในตัวข้าพเจ้าเป็นผู้กระทำ. 21เหตุฉะนั้นข้าพเจ้าเห็นว่าเป็นกฎธรรมดา, คือเมื่อข้าพเจ้าจะกระทำการดี, การชั่วก็ยังติดอยู่ในตัวข้าพเจ้า. 22เพราะว่าฝ่ายจิตต์ใจของข้าพเจ้าก็มีความเห็นชอบในพระบัญญัติแห่งพระเจ้า. 23แต่ข้าพเจ้าเห็นมีกฎธรรมดาอีกอย่างหนึ่งอยู่ในอวัยวะของข้าพเจ้า, ซึ่งสู้รบกันกับกฎธรรมดาซึ่งอยู่ในใจข้าพเจ้า, และชักนำข้าพเจ้าให้อยู่ใต้บังคับกฎธรรมดาความผิดซึ่งอยู่ในอวัยวะของข้าพเจ้า. 24โอ ข้าพเจ้าเป็นคนเข็ญใจจริง! ใครหนอจะช่วยข้าพเจ้าให้พ้นจากกายแห่งความตายนี้? 25ข้าพเจ้าขอบพระคุณของพระเจ้าโดยพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา. เหตุฉะนั้นฝ่ายจิตต์ใจของข้าพเจ้าๆ ประพฤติตามกฎของพระเจ้า, แต่ฝ่ายเนื้อหนังของข้าพเจ้าๆ ประพฤติตามกฎของความผิด
ที่ได้เลือกล่าสุด:
โรม 7: TH1940
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
