โยฮัน 13
13
พระเยซูทรงล้างเท้าของเหล่าสาวก
1เมื่อก่อนการเลี้ยงปัศคาพระเยซูทรงทราบว่าเวลามาถึงแล้วที่พระองค์จะออกจากโลกไปยังพระบิดา, พระองค์ทรงรักพวกศิษย์ของพระองค์ซึ่งอยู่ในโลกนี้แล้ว, พระองค์ยังทรงรักเขาจนถึงที่สุด. 2ขณะเมื่อนั่งรับประทานอาหารอยู่, มารได้เข้าดลใจยูดาอิศการิโอดบุตรของซีโมนให้มอบพระองค์ไว้ 3พระเยซูทรงทราบว่าพระบิดาได้ทรงยกสิ่งทั้งปวงให้อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์, และพระองค์ได้มาจากพระเจ้า. และจะไปยังพระเจ้าแล้ว 4พระองค์ทรงลุกขึ้นจากการรับประทานอาหาร, และถอดฉลองพระองค์ชั้นนอกวางไว้, จึงทรงหยิบเอาผ้าเช็ดตัวคาดเอวของพระองค์. 5แล้วพระองค์จึงเอานาเทในอ่าง, แล้วทรงล้างเท้าของเหล่าสาวก. และเช็ดด้วยผ้าที่คาดเอวไว้นั้น. 6พระองค์มาถึงซีโมนเปโตร. เขาทูลถามพระองค์ว่า, “พระองค์เจ้าข้า, พระองค์จะล้างเท้าของข้าพเจ้าหรือ” 7พระเยซูตรัสตอบเขาว่า. “ซึ่งเรากระทำนี้ท่านยังไม่เข้าใจ, แต่ภายหลังท่านจะเข้าใจ.” 8เปโตรจึงทูลว่า. “พระองค์จะล้างเท้าของข้าพเจ้าไม่ได้เลย.” พระเยซูจึงตรัสตอบว่า, “ถ้าเราไม่ล้างท่านแล้ว, ท่านจะมีส่วนในเราไม่ได้.” 9ซีโมนเปโตรจึงทูลว่า, “พระองค์เจ้าข้า, มิใช่แต่เท้าของข้าพเจ้าเท่านั้น, แต่ทั้งมือและศีรษะด้วย.” 10พระเยซูตรัสแก่เขาว่า. “ผู้ที่อาบน้ำแล้วไม่ต้องการล้างตัวอีกเว้นแต่เท้า, เพราะสะอาดทั้งตัวแล้วท่านทั้งหลายก็สะอาด, แต่ไม่ใช่ทุกคน.” 11เพราะพระองค์ทรงทราบว่าใครจะเป็นผู้มอบพระองค์ไว้ เหตุฉะนั้นพระองค์จึงตรัสว่า, “ท่านทั้งหลายไม่สะอาดทุกคน.” 12เมื่อพระองค์ทรงล้างเท้าเขาทั้งหลายแล้ว. และทรงฉลองพระองค์ชั้นนอกอีก, พระองค์จึงทรงนั่งลงตรัสแก่เขาว่า. “ท่านทั้งหลายเข้าใจถึงการซึ่งเราได้กระทำแก่ท่านนั้นแล้วหรือ 13ท่านทั้งหลายเรียกเราว่า ‘อาจารย์’ และ ‘องค์พระผู้เป็นเจ้า.’ ท่านว่าถูกแล้ว, เพราะเราเป็นอย่างนั้น. 14เหตุฉะนั้นถ้าเราผู้เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า และอาจารย์ได้ล้างเท้าของท่านทั้งหลายๆ ควรจะล้างเท้าซึ่งกันและกัน. 15ด้วยว่าเราได้วางแบบอย่างให้แก่ท่านทั้งหลายแล้ว, เพื่อให้ท่านทำเหมือนที่เราได้กระทำแก่ท่าน. 16เราบอกท่านทั้งหลายตามจริงว่า, บ่าวจะเป็นใหญ่กว่านายก็หามิได้, และทูตจะเป็นใหญ่กว่าผู้ที่ใช้เขาไปก็หามิได้. 17ถ้าท่านทั้งหลายรู้สิ่งเหล่านั้นแล้วและประพฤติตาม, ท่านก็จะเป็นสุข. 18เรามิได้พูดถึงท่านทั้งหลายสิ้นทุกคน เรารู้จักผู้ที่เราได้เลือกไว้แล้ว แต่เราพูดเพื่อคำที่เขียนไว้แล้วในพระคัมภีร์จะสำเร็จได้ซึ่งว่า, ผู้ที่รับอาหารกับเราได้ยกส้นเท้าต่อเรา. 19ข้อความนี้เราบอกท่านทั้งหลายก่อนเกิดขึ้น. เพื่อเมื่อเกิดขึ้นแล้วท่านจะได้เชื่อว่าเราเป็นผู้นั้น. 20เราบอกท่านทั้งหลายตามจริงว่า, ผู้ใดได้รับผู้ที่เราใช้ไป, ผู้นั้นก็รับเรา และผู้ใดได้รับเรา, ผู้นั้นได้รับพระองค์ที่ทรงใช้เรามา.”
“ในพวกท่านมีผู้หนึ่งจะมอบเราไว้”
21ครั้นพระเยซูตรัสอย่างนั้นแล้ว, พระองค์เป็นทุกข์ในพระทัยและตรัสเป็นคำพะยานว่า, “เราบอกท่านทั้งหลายตามจริงว่า, ในพวกท่านมีผู้หนึ่งจะมอบเราไว้.” 22เหล่าสาวกจึงมองหน้ากันสงสัยว่าพระองค์ได้ตรัสคำนั้นเล็งถึงผู้ใด. 23ที่โต๊ะมีสาวกคนหนึ่งที่พระเยซูทรงรักเอนกายลงที่พระทรวงของพระองค์. 24ซีโมนเปโตรจึงพะยักหน้าแก่สาวกคนนั้นให้ทูลถามว่า เป็นผู้ใดที่พระองค์ตรัสถึงนั้น. 25สาวกคนนั้นยังเอนกายอยู่ที่พระทรวงของพระองค์จึงทูลถามพระองค์ว่า, “พระองค์เจ้าข้า, จะเป็นผู้ใด?” 26พระเยซูตรัสตอบว่า, “เราจะเอาอาหารนี้จิ้มแล้วยื่นให้แก่ผู้ใดก็เป็นผู้นั้นแหละ.” เมื่อพระองค์ทรงจิ้มอาหารนั้นแล้ว, จึงส่งให้แก่ยูดาอิศการิโอดบุตรซีโมน. 27เมื่อยูดากินอาหารนั้นแล้ว, ซาตานจึงเข้าสิงอยู่ในใจของเขา. พระเยซูจึงตรัสแก่เขาว่า, “ท่านจะกระทำอะไรก็จงกระทำโดยเร็วเถิด.” 28แต่ในพวกนั้นที่นั่งรับประทานอาหารไม่มีผู้ใดเข้าใจว่า พระองค์ตรัสแก่เขาอย่างนั้นด้วยเหตุอะไร. 29บางคนคิดว่าเป็นเพราะยูดาถือถุงเงิน, พระองค์จึงตรัสสั่งเขาให้ซื้อสิ่งซึ่งจะต้องการสำหรับการเลี้ยงนั้น, หรือเพื่อจะให้ทานแก่คนจน. 30ฝ่ายยูดาเมื่อรับประทานอาหารแล้วจึงออกไปในขณะนั้น, เป็นเวลากลางคืน
บัญญัติใหม่คือให้รักซึ่งกันและกัน
31เมื่อยูดาออกไปแล้วพระเยซูจึงตรัสว่า, “เดี๋ยวนี้บุตรมนุษย์ก็ได้รับเกียรติยศ, และพระเจ้าก็ได้รับเกียรติยศเพราะบุตรมนุษย์ 32ถ้าพระเจ้าได้รับเกียรติยศเพราะพระบุตร, พระเจ้าจะประทานให้พระบุตรมีเกียรติยศในพระองค์เอง, และจะให้มีเกียรติยศเดี๋ยวนี้. 33ลูกเล็กๆ เอ๋ย, เรายังอยู่กับเจ้าอีกหน่อยหนึ่ง. เจ้าจะแสวงหาเราแต่เหมือนเราได้บอกพวกยูดายว่า. ‘ที่เราไปนั้นท่านไปไม่ได้.’ บัดนี้เราก็บอกท่านทั้งหลายเหมือนกัน. 34เราให้บัญญัติใหม่ไว้แก่เจ้าทั้งหลาย, คือให้เจ้ารักซึ่งกันและกัน. เรารักเจ้าทั้งหลายมาแล้วฉันใด, เจ้าจงรักซึ่งกันและกันด้วยฉันนั้น. 35คนทั้งปวงจะรู้ได้ว่า เจ้าเป็นเหล่าสาวกของเรา ก็เพราะว่าเจ้าทั้งหลายรักซึ่งกันและกัน.” 36ซีโมนเปโตรจึงทูลพระองค์ว่า, “พระองค์เจ้าข้า, พระองค์จะไปที่ไหน?” พระเยซูตรัสตอบว่า, “ที่เราจะไปนั้นท่านจะตามไปเดี๋ยวนี้ไม่ได้, แต่ภายหลังท่านจะตามเรา.” 37เปโตรทูลพระองค์ว่า, “พระองค์เจ้าข้า, เหตุใดข้าพเจ้าจะตามพระองค์ไปเดี๋ยวนี้ไม่ได้? ข้าพเจ้าจะยอมสละชีวิตเพราะเห็นแก่พระองค์.” 38พระเยซูตรัสตอบว่า, “ท่านจะสละชีวิตของท่านเพราะเห็นแก่เราหรือ เราบอกท่านตามจริงว่า, ก่อนไก่ขันท่านจะปฏิเสธเราสามครั้ง.”
ที่ได้เลือกล่าสุด:
โยฮัน 13: TH1940
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
