เยเนซิศ 15

15
1อยู่​มา​พระ​ดำรัส​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​มา​ถึง​อับ​ราม​ด้วย​ความ​นิมิตต์​ว่า, “อับ​ราม​เอ๋ย, เจ้า​อย่า​กลัว​เลย: เรา​เป็น​โล่ห์​และ​เป็น​บำ​เห​น็จ​ใหญ่​ยิ่ง​ของ​เจ้า.” 2อับ​ราม​จึง​ทูล​ว่า, “ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า, พระองค์​จะ​ทรง​โปรด​พระราชทาน​อะไร​แก่​ข้าพ​เจ้า ด้วย​ข้าพ​เจ้า​ไม่​มี​บุตร, และ​อะลี​ยา​เซ็ร​ชาว​เมือง​ดาเมเซ็ก​คน​นี้​จะ​เป็น​ผู้​รับ​มฤ​ดก​ของ​ข้าพ​เจ้า?” 3อับ​ราม​ทูล​อีก​ว่า, “พระองค์​มิได้​ทรง​พระราชทาน​บุตร​ให้แก่​ข้าพ​เจ้า, และ​นี่​แน่ะ, คน​ที่​เกิด​ใน​เรือน​ข้าพ​เจ้า​ก็​จะ​เป็น​ผู้​รับ​มฤ​ดก​ของ​ข้าพ​เจ้า” 4แล้ว​พระ​ดำรัส​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​มา​ถึง​อับ​ราม​ว่า, “คน​นี้​จะ​ได้​เป็น​ผู้​รับ​มฤ​ดก​ของ​เจ้า​หามิได้; แต่​คน​ที่​จะ​ออก​มา​จาก​บั้นเอว​ของ​เจ้า​นั้น​จะ​เป็น​ผู้​รับ​มฤ​ดก​ของ​เจ้า.” 5พระองค์​จึง​พา​อับ​ราม​ออก​มาก​ลาง​แจ้ง​แล้ว​ตรัส​ว่า, “จง​แลดู​ฟ้า: ถ้า​เจ้า​อาจ​นับ​ดาว​ทั้ง​หลาย​ได้, ก็​นับ​ไป​เถิด;” แล้ว​พระองค์​ตรัส​ว่า, “พงศ์พันธุ์​ของ​เจ้า​จะ​เป็น​เช่นนั้น.” 6อับ​ราม​ก็​เชื่อ​วางใจ​ใน​พระ​ยะ​โฮ​วา; และ​ที่​เชื่อ​นั้น​พระองค์​ทรง​นับ​ว่า​เป็น​ความ​ชอบธรรม​แก่​ท่าน. 7แล้ว​พระองค์​ตรัส​แก่​อับ​ราม​ว่า, “เรา​คือ​ยะ​โฮ​วา​ที่​ได้​พา​เจ้า​ออก​จาก​เมือง​อู​ระ​แขวง​เมือง​เคเซ็ด, จะ​ยก​แผ่น​ดิน​นี้​ให้​เป็น​มฤ​ดก​ของ​เจ้า.” 8อับ​ราม​ทูล​ว่า, “พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า, เหตุ​ไฉน​ข้าพ​เจ้า​จึง​จะ​รู้​ว่า​จะ​ได้​แผ่น​ดิน​นี้​เป็น​มฤ​ดก?” 9พระองค์​จึง​ตรัส​แก่​อับ​ราม​ว่า, “จง​เอา​ลูก​วัว​ตัวเมีย​อายุ​สาม​ขวบ​และ​แพะ​ตัวเมีย​อายุ​สาม​ขวบ​และ​แกะ​ตัวผู้​อายุ​สาม​ขวบ, กับ​นกเขา​ตัว​หนึ่ง​กับ​นกพิราบ​อ่อนๆ ตัว​หนึ่ง​มา​บูชา​แก่​เรา” 10อับ​ราม​จึง​นำ​สัตว์​เหล่านี้​มา​ผ่า​กลาง​ตัว​วาง​ข้าง​ละ​ซีก​ตรง​กัน: แต่​นก​นั้น​หา​ได้​ผ่า​ไม่. 11ครั้น​ฝูง​นก​ที่​กิน​สัตว์​อื่น​เป็น​อาหาร​บิน​ลง​มา​ที่​เนื้อ​สัตว์​เหล่านั้น, อับ​ราม​ก็​ไล่​ไป​เสีย
12เมื่อ​เวลา​อาทิตย์​ใกล้​จะ​ตก, อับ​ราม​ก็​นอนหลับ​สนิท​ไป; และ​นี่​แน่ะ, ความ​มืดมัว​และ​ความ​กลัว​เป็น​อัน​มาก​ก็​มา​ทับถม​อับ​ราม. 13พระองค์​จึง​ตรัส​แก่​อับ​ราม​ว่า, “เจ้า​จง​รู้​เป็นแน่​เถิด​ว่า​พงศ์พันธุ์​ของ​เจ้า​จะ​เป็น​แขกเมือง​ใน​แผ่น​ดิน ซึ่ง​มิใช่​ที่​ของ​เขา, และ​เขา​จะ​ต้อง​ปฏิบัติ​ชาว​เมือง​นั้น; ชาว​เมือง​นั้น​จะ​เบียด​เบียฬ​ข่มเหง​เขา​สิ้น​สี่​ร้อย​ปี; 14และ​ประเทศ​ที่​เขา​เป็น​ทาส​นั้น, เรา​จะ​พิพากษา​ลงโทษ: ภาย​หลัง​เขา​จะ​ออก​มา​มี​ทรัพย์​สมบัติ​มาก. 15ฝ่าย​เจ้า​จะ​ไป​ตาม​ปู่ย่าตายาย​โดย​ผาสุก; เวลา​ชะ​รา​มาก​แล้ว เขา​จะ​ฝัง​ศพ​เจ้า​ไว้. 16ใน​ชั่ว​อายุ​ที่​สี่​พงศ์พันธุ์​ของ​เจ้า​จะ​กลับ​มา​ที่นี่​อีก: ด้วย​ความ​ชั่ว​ลามก​ของ​พวก​อะ​โมรี​ยัง​ไม่​ครบถ้วน.” 17ครั้น​เมื่อ​ตะวันตก​มืดค่ำ, ก็​เห็น​เตา​มี​ควัน​ออก​มา, และ​เปลวไฟ​ก็​ลอย​เลื่อน​มา​ที่​หว่าง​กลาง​ซีก​สัตว์​เหล่านั้น. 18ใน​วัน​นั้น​พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​ทำ​สัญญา​ไว้​กับ​อับ​ราม​ว่า, “เรา​ได้​มอบ​แผ่น​ดิน​นี้​ไว้​ให้​พงศ์พันธุ์​ของ​เจ้า​แล้ว, ตั้งแต่​แม่น้ำ​อาย​ฆุบ​โต​ไป​ถึง​แม่​น้ำ​ใหญ่​ชื่อ​ฟะ​รา​ธ: 19ทั้ง​ชาติ​เคนี, ชาติ​คะ​นัศ, และ​ชาติ​คัด​โม​นี, 20กับ​ชาติ​ฮิดธี, ชาติ​ฟะ​ริ​ซี, ชาติ​ระ​ฟายิม, 21ชาติ​อะ​โมรี, ชาติ​คะ​นา​อัน, ชาติ​ฆี​ระ​ฆา​ซี, และ​ชาติ​ยะบูศ​ด้วย.”

ที่ได้เลือกล่าสุด:

เยเนซิศ 15: TH1940

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้

วิดีโอสำหรับ เยเนซิศ 15