โกรินโธฉะบับต้น 7
7
1เนื่องด้วยข้อความที่พวกท่านเขียนฝากมาให้ข้าพเจ้านั้นขอตอบว่า ผู้ชายจะไม่แตะต้องข้องแวะผู้หญิงเลยก็ดีอยู่ 2แต่เพื่อป้องกันการล่วงประเวณี จงให้ผู้ชายทุกคนมีภรรยาเป็นสิทธิ์ของตัวเสีย, และจงให้ผู้หญิงมีสามีเป็นสิทธิ์ของตัวเสีย. 3ให้สามียอมประพฤติต่อภรรยาตามสมควร, และให้ภรรยาประพฤติต่อสามีตามสมควร. 4ภรรยาไม่มีอำนาจเหนือกายของตน, แต่สามีนั้นมีอำนาจเหมือกายของภรรยา ฝ่ายสามีไม่มีอำนาจเหนือกายของตนดุจกัน, แต่ภรรยานั้นมีอำนาจเหนือกายของสามี. 5อย่าแยกกันอยู่ เว้นแต่ยินยอมเห็นชอบด้วยกันเป็นครั้งเป็นคราว, เพื่ออุททิศตัวในการอธิษฐาน, แล้วจึงค่อยมาอยู่ร่วมกันอีก. เพื่อมิให้ซาตานชักชวนให้กระทำผิดเพราะตัวอดไม่ได้. 6ซึ่งข้าพเจ้ากล่าวเช่นนี้, ข้าพเจ้ากล่าวตามอัตตโนมัติ มิใช่ตามพระบัญชา. 7แต่ว่าข้าพเจ้าใคร่ให้ทุกคนเป็นเหมือนข้าพเจ้า แต่ถึงอย่างไรก็ดีทุกคนได้รับคุณสมบัติจากพระเจ้าเหมาะกับตัว. คนหนึ่งรับอย่างนี้, และอีกคนหนึ่งรับอย่างนั้น
8ฝ่ายข้าพเจ้าขอกล่าวแก่คนทั้งหลายที่ยังเป็นโสดและพวกแม่ม่ายว่า, หากเขาจะอยู่เหมือนข้าพเจ้าก็ดีอยู่. 9แต่ถ้าเขาตั้งใจไม่ได้ ก็ให้ทำการสมรสกันเถิด ซึ่งจะทำการสมรสกันนั้นก็ดีกว่ามีใจฟุ้งส้านในกามราค
คนที่สมรสกันแล้วอย่าให้ทิ้งกัน
10ฝ่ายคนที่สมรสกันแล้ว, ข้าพเจ้าขอสั่งไว้, แต่มิใช่ข้าพเจ้าสั่งเอง, แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาว่า, อย่าให้ภรรยาทิ้งสามี. 11แต่ถ้านางทิ้งสามีไปแล้ว, อย่าให้นางมีสามีอีกเลย, หรือมิฉะนั้นให้นางกลับคืนดีกับสามีเก่า, อย่าให้สามีทิ้งภรรยา
พระเจ้าได้ทรงเรียกเราให้อยู่เย็นเป็นสุข
12ฝ่ายข้าพเจ้าขอกล่าวแก่คนทั้งหลายนอกจากพวกนี้ (แต่ว่าองค์พระผู้เป็นเจ้ามิาได้ตรัส) ว่า, ถ้าพี่น้องคนใดมีภรรยาไม่เชื่อถือพระคริสต์, และนางพอใจอยู่กับสามี, อย่าให้สามีทงนางนั้นเลย. 13ถ้าหญิงคนใดมีสามีที่ไม่เชื่อถือพระคริสต์, และสามีนั้นพอใจจะอยู่กับนาง, อย่าให้นางทิ้งสามีนั้นเลย. 14ด้วยว่าสามีที่ไม่เชื่อถือพระคริสต์นั้น ทรงสรรไว้ฉะเพาะเพราะเห็นแก่ภรรยา, และภรรยาที่ไม่เชื่อถือพระคริสต์ก็ทรงสรรไว้ฉะเพาะเพราะเห็นแก่สามี มิฉะนั้นลูกท่านทั้งหลายก็เป็นมลทิน แต่บัดนี้ลูกเหล่านั้นก็ไม่เป็นมลทินแล้ว. 15แต่ถ้าแม้คนเหล่านั้นที่ไม่เชื่อถือพระคริสต์จะไป, ก็ให้เขาไปเถิด พี่น้องชายหญิงเรื่องเช่นนี้ไม่จำเป็นจะผูกมัดผู้ใดให้จำใจอยู่ด้วยกัน แต่พระเจ้าได้ทรงเรียกเราทั้งหลายมาให้อยู่เย็นเป็นสุข 16ดูก่อนท่านผู้เป็นภรรยา, ไฉนท่านจะรู้ได้ว่าท่านจะช่วยสามีให้รอดได้หรือไม่? ดูก่อนท่านผู้เป็นสามี, ไฉนท่านจะรู้ได้ว่าท่านจะช่วยภรรยาให้รอดได้หรือไม่?
ให้ทุกคนอยู่สนิทกับพระเจ้า
17แต่เมื่อพระเจ้าได้ทรงประทานฐานะแก่ทุกคนอย่างไรแล้ว, เมื่อพระองค์ได้ทรงเรียกให้เขามา, ก็ให้เขาดำรงอยู่ในฐานะเช่นนั้น. ข้าพเจ้าขอสั่งให้คริสตจักรทั้งหมดทำตามดังนั้น. 18มีชายคนใดถูกเรียก (มาเป็นคริสเตียน) เมื่อตนได้รับพิธีสุนัดแล้วหรืออย่าให้เขากลับเป็นเหมือนคนที่ไม่ได้รับ. หรือมีชายคนใดถูกเรียก (มาเป็นคริสเตียน) เมื่อตนมิได้รับพิธีสุนัดหรืออย่าให้เขารับพิธีสุนัดเลย. 19การที่รับพิธีหรือไม่รับพิธีสุนัดไม่สำคัญอะไร แต่การประพฤติตามพระบัญญัติของพระเจ้านั้นสำคัญ. 20จงให้ทุกคนอยู่ในฐานะที่เขาอยู่เมื่อพระเจ้าทรงเรียก (มาให้เป็นคริสเตียน) นั้น. 21ท่านถูกเรียก (ให้มาเป็นคริสเตียน) เมื่อยังเป็นทาสอยู่หรือ อย่ากะวนกะวายเพราะการเป็นทาสนั้น. จริงอยู่ ถ้าท่านจะไถ่ตัวออกได้ก็ควรไถ่ดีกว่า. 22แต่ถึงอย่างไรก็ดีถ้าพระเจ้าทรงเรียกผู้ใด (ให้มาเป็นคริสเตียน) เมื่อยังเป็นทาสอยู่, ผู้นั้นไม่ได้เป็นทาสฉะเพาะพระพักตรองค์พระผู้เป็นเจ้าฝ่ายคนที่ทรงเรียก (ให้มาเป็นคริสเตียน) เมื่อไม่ได้เป็นทาส, คนนั้นเป็นทาสของพระคริสต์. 23ท่านทั้งหลายถูกไถ่ค่าตัวไว้แล้วตามราคา, อย่าเป็นทาสของมนุษย์เลย. 24ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย, ท่านทุกคนดำรงอยู่ในฐานะอะไรเมื่อทรงเรียก (ให้มาเป็นคริสเตียน) นั้น, ก็ให้เข้าอยู่สนทกับพระเจ้าในฐานะอันนั้น
25เรื่องพวกสาวพรหมจารีนั้น ข้าพเจ้ามิได้รับพระบัญชาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า ถึงกระนั้นข้าพเจ้าขอเตือนสติตามความเห็นชอบของข้าพเจ้า, ดังผู้ที่ได้รับพระคุณจากองค์พระผู้เป็นเจ้าให้เป็นผู้ที่ไว้ใจได้. 26เพราะเหตุความยากลำบากที่มีอยู่ในเวลานี้, ข้าพเจ้าจึงคิดเห็นว่า, ให้ทุกคนอยู่อย่างที่เขาอยู่เดี๋ยวนี้ก็ดีอยู่แล้ว. 27ท่านมีภรรยาแล้วหรือ อย่าหาช่องที่จะทิ้งภรรยานั้นเลย. ท่านเป็นโสดหรือ อย่าหาภรรยาเลย. 28แต่ถ้าท่านจะสมรสก็ไม่ผิด และถ้าสาวพรหมจารีจะสมรสก็ไม่ผิด. แต่ว่าคนเช่นนั้นคงจะยุ่งยากลำบากใจ แต่ข้าพเจ้าปรารถนาให้ท่านทั้งหลายพ้นจากความยุ่งยากนั้น. 29ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย, ข้าพเจ้าขอบอกเช่นนี้ว่า, เวลานั้นก็ใกล้เข้ามาแล้ว ตั้งแต่นี้ไปให้คนเหล่านั้นที่มีภรรยาได้เป็นเหมือนไม่มี 30และให้คนเหล่านั้นที่พิลาปร้องไห้ได้เป็นเหมือนมิได้พลาปร้องไห้ และผู้ที่ยินดีให้ได้เป็นเหมือนมิได้ยินดี และผู้ที่ซื้อก็ให้ได้เป็นเหมือนผู้ไม่มีอะไรเลย 31และคนที่ใช้ของในโลกนี้ให้เป็นเหมือนมิได้ใช้อย่างเต็มที่เลย ด้วยว่าความนิยมของโลกนี้ก็ล่วงไป
ให้ท่านปฏิบัติองค์พระผู้เป็นเจ้า
32แต่ข้าพเจ้าใคร่ให้ท่านทั้งหลายพ้นจากความกะวนกะวาย. ฝ่ายคนที่ไม่มีภรรยาก็เอาใจใส่การขององค์พระผู้เป็นเจ้า, เพื่อจะทำสิ่งซึ่งเป็นที่ชอบพระทัยองค์พระผู้เป็นเจ้า. 33แต่คนที่มีภรรยาแล้วก็สาละวนด้วยการของโลกนี้, เพื่อจะทำสิ่งซึ่งชอบใจภรรยา 34เป็นการสองฝักสองฝ่าย. ฝ่ายหญิงที่ไม่มีสามีและสาวพรหมจารีนั้นก็เอาใจใส่ในการขององค์พระผู้เป็นเจ้า, เพื่อจะได้เป็นคนบริสุทธิ์ทั้งกายและตวงจิตต์ แต่หญิงที่มีสามีแล้วก็สาละวนด้วยการของโลกนี้, เพื่อจะทำสิ่งซึ่งเป็นที่ชอบใจสามี. 35ข้าพเจ้าได้ว่าอย่างนี้, เพื่อเป็นประโยชน์ของท่านทั้งหลาย, มิใช่จะวางบ่วงแร้วไว้ดักท่าน, แต่เพื่อความดีความงามของท่าน, ให้ท่านทั้งหลายปฏิบัติองค์พระผู้เป็นเจ้าโดยปราศจากความกะวนกะวาย
36แต่ถ้าผู้ใดมีบุตรีพรหมจารีที่มีอายุเกินขีดแล้ว, และเห็นว่าถ้ารักษาไว้จะเป็นเหตุให้เสื่อมเสีย, และเห็นสมควรให้มีสามี, ก็ให้มีตามบิดาเห็นควรได้ ไม่มีผิด ให้เขาสมรสได้. 37แต่ถ้าผู้ใดตั้งใจแน่วแน่, และไม่มีความจำเป็น, และเขามีอำนาจบังคับใจของตนได้. และได้ปลงใจของตัวว่าจะรักษาบุตรีให้อยู่เป็นพรหมจารีต่อไป, เขาก็กระทำดีอยู่แล้ว. 38เหตุฉะนั้นคนใดที่ยอมให้บุตรีทำการสมรส, เขาก็กระทำดีอยู่แล้ว, แต่ผู้ที่ไม่ยอมให้บุตรีทำการสมรส, เขาก็กระทำดีกว่า
39ถ้าสามียังมีชีวิตอยู่ตราบใด, ภรรยาต้องอยู่กับสามีตราบนั้น แต่ถ้าสามีตายแล้ว, นางก็มีอิสสระสมรสกับชายใดได้ตามใจนาง, 40แต่ต้องสมรสกับผู้ที่เชื่อถือองค์พระผู้เป็นเจ้า. แต่ตามความคิดเห็นของข้าพเจ้า ก็เห็นว่า, ถ้านางจะอยู่อย่างนั้นก็เป็นสุขกว่า และข้าพเจ้าเห็นว่าพระวิญญาณของพระเจ้าสถิตอยู่ฝ่ายข้าพเจ้าด้วย
ที่ได้เลือกล่าสุด:
โกรินโธฉะบับต้น 7: TH1940
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society