โก​รินโธ​ฉะบับ​ต้น 10

10
1ดูก่อน​พี่​น้อง​ทั้ง​หลาย. ข้าพ​เจ้า​อยาก​ให้​ท่าน​ทั้ง​หลาย​เข้าใจ​ว่า บรรพ​บุรุษ​ของ​เรา​ได้​อยู่​ใต้​เมฆ​นั้น. และ​ได้​ผ่าน​ตาม​ช่อง​ทะเล​ไป​ทุก​คน 2ได้​รับ​บัพ​ติศ​มา​ใน​เมฆ​และ​ใน​ทะเล​ด้วยกัน​กับ​โม​เซ​ทุก​คน 3ได้​รับประทาน​อาหาร​สำหรับ​วิญญาณ​ทุก​คน 4และ​ได้​ดื่ม​น้ำ​สำหรับ​วิญญาณ​ทุก​คน ด้วย​ว่า​เขา​ได้​ดื่ม​นํ้า​ซึ่ง​ออก​มา​จาก​ศิลา​แห่ง​วิญญาณ​ที่​ตาม​เขา​ไป ศิลา​นั้น​คือ​พระ​คริสต์. 5แต่​ถึง​กระนั้น​ก็​ดี​ใน​พวก​เหล่านั้น​มี​คน​เป็น​อัน​มาก​ที่​พระ​เจ้า​ไม่​พอ​พระทัย, เพราะ​เขา​ล้ม​ตาย​กลาด​เกลื่อน​อยู่​ใน​ป่า
6เหตุการณ์​เหล่านั้น​เป็น​ตัวอย่าง​แก่​เรา​ทั้ง​หลาย. ไม่ให้​เรา​มี​ใจ​โลภ​ปรารถนา​สิ่ง​ชั่ว​เหมือน​เขา​เหล่านั้น​ได้​ปรารถนา. 7ท่าน​ทั้ง​หลาย​อย่า​ไหว้​รูป​เคารพ​เหมือน​บาง​คน​ใน​พวก​เขา​ได้​กระทำ, ดุจ​มี​คำ​เขียน​ไว้​แล้ว​ว่า, ไพร่​พล​ทั้ง​หลาย​ได้​นั่ง​ลง​กิน​และ​ดื่ม​แล้ว​ลุก​ขึ้น​เล่น​เต้นรำ. 8อย่า​คบ​กับ​หญิง​ชั่ว​เหมือน​บาง​คน​ใน​พวก​เขา​ได้​กระทำ, แล้ว​ก็​ล้ม​ลง​ตาย​ใน​วัน​เดียว​สอง​หมื่น​สาม​พัน​คน. 9อย่า​ให้​เรา​ลอง​ดี​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เหมือน​บาง​คน​ใน​พวก​เขา​ได้​กระทำ, แล้ว​ตาย​ด้วย​งู​ร้าย. 10อย่า​บ่น​เหมือน​บาง​คน​ใน​พวก​เขา​ได้​บ่น, แล้ว​ก็​พินาศ​ด้วย​เพ็ชฌ​ฆาต. 11เหตุการณ์​เหล่านี้​ได้​บังเกิด​แก่​เขา​เป็น​ตัวอย่าง​สำหรับ​ผู้อื่น และ​ได้​บัน​ทีก​ไว้​แล้ว​เพื่อ​จะ​เตือนสติ​เรา​ทั้ง​หลาย​ผู้​อยู่​ใน​บัจ​จุ​บัน​นี้, ผู้​ซึ่ง​กำลัง​อยู่​ใน​กาล​สุด​ปลาย​ของ​แผ่น​ดิน​โลก. 12เหตุ​ฉะนั้น​คน​ที่​คิด​ว่า​ตัว​มั่นคง​ดี​อยู่​แล้ว​จง​ระวัง​ให้​ดี, กลัว​ว่า​จะ​หลง​ผิด​ไป. 13ไม่​มี​การ​ทดลอง​อะไร​มาถึง​ท่าน​ทั้ง​หลาย เว้น​ไว้​แต่​การ​ทดลอง​ซึ่ง​เคย​มี​แก่​มนุษย์​ทั้ง​ปวง แต่​พระ​เจ้า​ทรง​สัตย์​ซื่อ, พระ​องค์​จะ​ไม่​ทรง​ยอม​ให้​ท่าน​ถูก​ทดลอง​เกิน​ที่​จะ​ทน​ได้ และ​เมื่อ​ทรง​ยอม​ให้​ท่าน​ถูก​ทดลอง​นั้น, จะ​ทรง​โปรด​ให้​มี​ทาง​ที่​จะ​หลีกเลี่ยง​ได้​ด้วย, เพื่อ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​จะ​มี​กำลัง​ทน​ได้
ท่าน​จง​หลีกเลี่ยง​จาก​การ​ไหว้​รูป​เคารพ
14เหตุ​ฉะนั้น​ดูก่อน พวก​ที่​รัก​ของ​ข้าพ​เจ้า, ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​หลีก​เลี่ยง​จาก​การ​ไหว้​รูป​เคารพ. 15ข้าพ​เจ้า​พูด​เหมือน​อย่าง​พูด​กับ​คน​ที่​มี​สติปัญญา ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​พิจารณา​ตาม​คำ​ที่​ข้าพ​เจ้า​พูด​นั้น​เถิด. 16ฝ่าย​จอก​แห่ง​ความสุข​ซึ่ง​เรา​ขอ​พระ​พร​นั้น เป็น​ที่​ให้​เรา​เข้า​ส่วน​ใน​พระ​โลหิต​ของ​พระ​คริสต์​มิ​ไช่​หรือ ฝ่าย​ขนม​ปัง​ซึ่ง​เรา​หัก​นั้น​เป็น​ที่​ให้​เรา​เข้า​ส่วน​ใน​พระ​กาย​ของ​พระ​คริสต์​มิใช่​หรือ 17แม้​เรา​เป็น​บุคคล​หลาย​คน​ก็​ดี, เรา​ก็​ยัง​เป็น​ขนม​ก้อน​เดียว​และ​เป็น​กาย​อัน​เดียวกัน เพราะว่า​เรา​ได้​รับประทาน​ขนม​ก้อน​เดียว​ด้วยกัน​ทุก​คน. 18จง​พิจารณา​ดู​พวก​ยิศรา​เอล​ตาม​เนื้อ​หนัง​คน​เหล่านั้น​ซึ่ง​กิน​ของ​ซึ่ง​บูชา​แล้ว, เขา​ก็​กิน​เป็น​การ​เข้า​ส่วน​สักการบูชา​ต่อ​แท่น​นั้น​มิ​ไช่​หรือ 19ถ้า​อย่าง​นั้น​แล้ว​จะ​ให้​ข้าพ​เจ้า​ว่า​อย่างไร? เครื่อง​บูชา​ที่​ถวาย​รูป​เคารพ​นั้น​เป็น​ของ​ศักดิ์สิทธิ์​หรือ​และ​รูป​เคารพ​นั้น​ศักดิ์สิทธิ์​หรือ 20แต่​ข้าพ​เจ้า​ว่า​เครื่อง​บูชา​ซึ่ง​พวก​ต่างประเทศ​ถวาย​นั้น, เขา​ก็​ถวาย​บูชา​แก่​พวก​ปีศาจ, ไม่ได้​ถวาย​บูชา​แก่​พระ​เจ้า และ​ข้าพ​เจ้า​ไม่​ปรารถนา​ให้​ท่าน​ทั้ง​หลาย​เข้า​ส่วน​สักการบูชา​กับ​พวก​ปีศาจ. 21ท่าน​ทั้ง​หลาย​จะ​ดื่ม​จาก​จอก​ของ​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​และ​จาก​จอก​ของ​ปีศาจ​ด้วย​ก็​ไม่ได้, จะ​รับประทาน​ที่​โต๊ะ​ของ​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​และ​ที่​โต๊ะ​ของ​ปีศาจ​ด้วย​ก็​ไม่ได้. 22เรา​จะ​อุสส่าห์​กระทำ​ให้​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ทรง​อิจฉา​หรือ เรา​มี​ฤทธิ์​มาก​กว่า​พระ​องค์​หรือ
จง​คิดถึง​ประ​โยชน์​ของ​คน​อื่น
23เรา​ทำ​สิ่ง​สาร​พัตร​ได้​ไม่​มี​ใคร​ห้าม แต่​ไม่​สมควร​ที่​เรา​จะ​ทำ​ทุก​สิ่ง. เรา​ทำ​ทุก​สิ่ง​ได้​ไม่​มี​ใคร​ห้าม แต่​ไม่ใช่​ทุก​สิ่ง​ที่​เรา​กระทำ​นั้น​จะ​ทำ​ให้​เรา​เจริญ​ขึ้น. 24อย่า​ให้​ผู้​ใด​กระทำ​อะไร​เพื่อ​ประ​โยชน์​ของ​ตน​เอง​เท่านั้น แต่​ให้​คิด​ถึง​ประ​โยชน์​ของ​คน​อื่น​ด้วย. 25ทุก​สิ่ง​ที่​เขา​ขาย​ตาม​ตลาด​นั้น​กิน​ได้, ไม่​ต้อง​ถาม​อะไร​เลย​โดย​เห็น​แก่​ใจ​วินิจฉัย​ผิด​และ​ชอบ​นั้น 26ด้วย​ว่า​แผ่น​ดิน​โลก​กับ​สิ่งของ​ทั้ง​มวล​ใน​โลก​นั้น​เป็น​ของๆ องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า. 27ถ้า​คน​ที่​ไม่​เชื่อถือ​พระ​เยซู​จะ​เชิญ​ท่าน​ไป​ใน​การ​เลี้ยง, และ​ท่าน​มี​น้ำใจ​จะ​ไป, สิ่งของ​ใดๆ ที่​เขา​จัด​ตั้ง​ให้​กิน​จง​กิน​เถิด, ไม่​ต้อง​ถาม​อะไร​เลย​โดย​เห็น​แก่​ใจ​วินิจฉัย​ผิด​และ​ชอบ​นั้น. 28แต่​ถ้า​มี​คน​ใด​มา​บอก​ท่าน​ว่า, “ของ​นี้​เขา​บูชา​รูป​เคารพ​แล้ว,” ท่าน​อย่า​กิน, เพราะ​เห็น​แก่​คน​ที่​บอก​นั้น และ​เพราะ​เกี่ยว​กับ​ใจ​วินิจฉัย​ผิด​และ​ชอบ​ของ​เขา​ด้วย. (ซึ่ง​ข้าพ​เจ้า​ว่า​ใจ​วินิจฉัย​ผิด​และ​ชอบ​นั้น), 29ข้าพ​เจ้า​มิได้​กล่าว​ถึง​ใจ​วินิจฉัย​ผิด​และ​ชอบ​ของ​ท่าน, แต่​กล่าว​ถึง​ใจ​วินิจฉัย​ผิด​และ​ชอบ​ของ​คน​ที่​บอก​นั้น เพราะ​ถ้า​ใจ​วินิจฉัย​ผิด​และ​ชอบ​ของ​ข้าพ​เจ้า​เอง​ไม่​ตำหนิ​ข้าพ​เจ้า​แล้ว, เป็น​ไฉน​ใจ​วินิจฉัย​ผิด​และ​ชอบ​ของ​ผู้​อื่น​จะ​มา​ขัดขวาง​ความ​อิส​สระ​ของ​ข้าพ​เจ้า​เล่า? 30ถ้า​ข้าพ​เจ้า​รับประทาน​ด้วย​ขอบ​พระ​คุณ, เป็น​ไฉน​เขา​จะ​ติ​เตียน​ข้าพ​เจ้า​เพราะ​สิ่ง​นั้น​ที่​ข้าพ​เจ้า​ได้​ขอบ​พระ​คุณ​แล้ว​เล่า? 31เหตุ​ฉะนั้น​ถ้า​ท่าน​ทั้ง​หลาย​จะ​กิน​จะ​ดื่ม​ก็​ดี, หรือ​จะ​ทำ​ประการ​ใด​ก็​ดี, จง​กระทำ​ทุก​สิ่ง​ให้​เป็น​ที่​ถวาย​เกียรติยศ​แก่​พระ​เจ้า. 32อย่า​เป็น​ต้นเหตุ​ให้​พวก​ยู​ดาย หรือ​พวก​ต่างประเทศ หรือ​คริสตจักร​ของ​พระ​เจ้า​หลง​ผิด 33เช่น​ข้าพ​เจ้า​ได้​กระทำ​ทุก​สิ่ง​ให้​เป็น​ที่​พอใจ​แก่​คน​ทั้ง​ปวง, มิได้​เห็น​แต่​ประ​โยชน์​ของ​ตัว​เอง, แต่​เห็น​แก่​ประ​โยชน์​ของ​คน​ทั้ง​หลาย, เพื่อ​เขา​จะ​รอด​ได้.

ที่ได้เลือกล่าสุด:

โก​รินโธ​ฉะบับ​ต้น 10: TH1940

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้