สดุดี 44:1-13

ข้าแต่​พระเจ้า พวกเรา​ได้ยิน​กับหู​ของ​พวกเราเอง ถึง​เรื่องราว​ต่างๆ​ที่​บรรพบุรุษ​เล่า​ให้​พวกเราฟัง พวกเขา​เล่า​ถึง​สิ่งต่างๆ​ที่​พระองค์​ทำ​ใน​ชั่วชีวิต​ของเขา ใน​สมัย​ก่อน​โน้น พวกเขา​เล่า​ให้ฟัง​ว่า ด้วย​มือ​ของ​พระองค์ พระองค์​ขับไล่​ชนชาติ​ต่างๆ​ออกไป และ​ปลูกฝัง​บรรพบุรุษ​ของเรา​แทน พระองค์​ทำลาย​ชนชาติ​เหล่านั้น และ​ปล่อย​ให้​บรรพบุรุษ​ของ​พวกเรา​เป็นอิสระ พวกเขา​เล่าว่า​ไม่ใช่​ดาบ​หรือ​แขน​อัน​แข็งแกร่ง​ของ​พวกเขา​หรอกนะ ที่​ทำให้​พวกเขา​ชนะ​และ​ได้​แผ่นดินมา แต่​เป็น​มือขวา​และ​แขน​ของ​พระองค์ และ​รัศมี​จาก​ใบหน้า​ของ​พระองค์​ต่างหาก เพราะ​พระองค์​พอใจ​ใน​พวกเขา ข้าแต่​พระเจ้า พระองค์​เป็น​กษัตริย์​ของ​ข้าพเจ้า ขอ​พระองค์​ออก​คำสั่ง​ที่​จะ​ทำให้​ยาโคบชนะ เรา​สามารถ​ผลักดัน​คนเหล่านั้น​ให้​ถอยล่นไป​โดย​พึ่ง​ใน​พระองค์ เรา​เหยียบย่ำ​คนเหล่านั้น​ที่​ลุกฮือ​ขึ้น​ต่อต้านเรา​โดย​พึ่ง​ชื่อ​ของ​พระองค์ ข้าพเจ้า​ไม่ได้​ฝาก​ความไว้วางใจ​ไว้​กับ​ธนู​ของ​ข้าพเจ้า และ​มัน​ก็​ไม่ใช่​ดาบ​ของ​ข้าพเจ้า​ที่​นำ​ชัยชนะ​มาให้​กับ​ข้าพเจ้า ข้าแต่​พระองค์ พระองค์​ทำให้​เรา​มีชัย พระองค์​ทำให้​คนพวกนั้น​ที่​เกลียด​พวกเรา​อับอาย​ขายหน้า ข้าแต่​พระเจ้า พวกเรา​ถวาย​เกียรติ​แด่​พระองค์​วันยังค่ำ และ​เรา​สรรเสริญ​ชื่อ​ของ​พระองค์​อย่าง​ไม่หยุดหย่อน เซลาห์ แต่​พระองค์​ได้​ทอดทิ้ง​พวกเรา​ทำให้​พวกเรา​อับอาย และ​ไม่ยอม​ออกไป​สนามรบ​ด้วยกัน​กับ​พวกเรา พระองค์​ทำให้​เรา​ต้อง​ถอยหนี​จากศัตรู พระองค์​ทำให้​คนเหล่านั้น​ที่​เกลียดเรา​ปล้นสะดม​ของเราไป พระองค์​ปล่อย​ให้​พวกเรา​เป็น​เหมือน​แกะ​ที่จะ​ถูกนำ​ไปฆ่า พระองค์​ทำให้​พวกเรา​กระจัด​กระจาย​ไป​อยู่​ท่ามกลาง​ชนชาติอื่นๆ พระองค์​ขาย​ประชาชน​ของ​พระองค์​ให้​ไป​เป็นทาส ขาย​ไป​ถูกๆ​อย่างกับ​ให้เปล่า พระองค์​ไม่​ต่อรอง​ราคา​เสียด้วยซ้ำ พวก​เพื่อน​บ้าน​ของ​พวกเรา เห็น​สิ่ง​ที่​พระองค์ทำ แล้ว​ตอนนี้ พวกเขา​พากัน​เยาะเย้ย​และ​หัวเราะ​เยาะ​พวกเรา