สดุดี 38:1-10

ข้าแต่​พระยาห์เวห์ ขอ​อย่า​ลงโทษ​ข้าพเจ้า​ตอนที่​พระองค์โกรธ ขอ​อย่า​ตีสอน​ข้าพเจ้า​ตอนที่​พระองค์​เกรี้ยวกราดเลย ลูกธนู​ของ​พระองค์​ได้​แทง​เข้า​ไป​ใน​ตัวข้าพเจ้า มือ​ของ​พระองค์​กด​ข้าพเจ้าลง ความโกรธ​ของ​พระองค์​ทำให้​ข้าพเจ้า​ปวดรวดร้าว​ไปทั่วตัว ความบาป​ของ​ข้าพเจ้า​เอง​ทำให้​แม้แต่​กระดูก​ก็​ปวดร้าว​ไปหมด ความบาป​ทั้งหลาย​ของ​ข้าพเจ้า​สูง​ท่วมหัว พวกมัน​หนักอึ้ง​จน​แบก​ไม่ไหว เรื่อง​โง่ๆ​ที่​ข้าพเจ้า​ทำไป ทำให้​เกิด​บาดแผล​เป็น​หนอง​เน่าเหม็น​ใน​ตัว​ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า​เจ็บปวด​จน​ตัวงอ นอน​คว่ำไป​กับพื้น เดินไป​ร้องไป เหมือนกับ​คนไว้ทุกข์ บริเวณ​ท้อง​ร้อนผ่าว​เพราะ​พิษไข้ เจ็บปวด​ไปหมด​ทั่วร่าง ข้าพเจ้า​เจ็บ​จนชา​และ​ถูก​บีบ​จน​บี้แบน ข้าพเจ้า​เครียด​จน​กรีดร้อง​ออกมา องค์​เจ้า​ชีวิต​ของ​ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า​อยาก​ได้​อะไร​พระองค์​ก็​รู้หมด ข้าพเจ้า​ถอนหายใจ​กี่เฮือก​พระองค์​ก็​ได้ยินหมด หัวใจ​ข้าพเจ้า​เต้นระรัว พละกำลัง​ของ​ข้าพเจ้า​หายไป​หมดแล้ว และ​แม้แต่​ประกายตา​ของ​ข้าพเจ้า​ก็​สูญสิ้นไป