สดุดี 38:1-10

ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขออย่าทรงดุว่าข้าพระองค์ด้วยโทสะ หรือตีสอนข้าพระองค์ด้วยพระพิโรธเลย เพราะลูกธนูของพระองค์จมเข้าไปในข้าพระองค์ และพระหัตถ์ของพระองค์ลงมาเหนือข้าพระองค์ เนื่องด้วยความโกรธของพระองค์ จึงไม่มีความปกติในร่างกายของข้าพระองค์ เนื่องด้วยบาปของข้าพระองค์ จึงไม่มีความสมบูรณ์ในกระดูกของข้าพระองค์ เพราะความชั่วของข้าพระองค์ท่วมศีรษะ มันหนักเหมือนภาระ ซึ่งหนักเหลือกำลังข้าพระองค์ เนื่องด้วยความเขลาของข้าพระองค์ บาดแผลของข้าพระองค์จึงเน่าเหม็น ข้าพระองค์ค้อมลงและน้อมตัวลงอย่างมาก ข้าพระองค์ดำเนินอย่างทุกข์โศกวันยังค่ำ เพราะบั้นเอวของข้าพระองค์เต็มไปด้วยรอยไหม้ และไม่มีความปกติในร่างกายของข้าพระองค์ ข้าพระองค์หมดแรงและถูกตีจนน่วม ข้าพระองค์ครวญครางเพราะความทุกข์ระทมใจ ข้าแต่องค์เจ้านาย ความปรารถนาทั้งสิ้นของข้าพระองค์ก็ปรากฏอยู่ต่อพระพักตร์พระองค์ การถอนหายใจของข้าพระองค์คงไม่พ้นที่พระองค์ทรงทราบ ใจของข้าพระองค์สั่น และเรี่ยวแรงของข้าพระองค์หมดไป และความสว่างในดวงตาของข้าพระองค์ก็พรากไปจากข้าพระองค์