สุภาษิต 14:4-35

สุภาษิต 14:4-35 THA-ERV

คอก​วัว​ที่​ไม่​มี​วัว​ดู​สะอาด​สะอ้าน แต่​พืชผล​อัน​อุดม​สมบูรณ์​เกิด​จาก​แรงวัว พยาน​ที่​เชื่อถือ​ได้​จะ​ไม่​พูด​โกหก แต่​พยาน​เท็จ​นั้น​จะ​หายใจ​ออก​มา​เป็น​คำโกหก คน​หยิ่งยโส​เสาะหา​ปัญญา​แต่​หา​ไม่​พบ แต่​ความรู้นั้น​ก็​ง่าย​ต่อ​คน​ที่​หัวไว ให้​หลีก​หนี​ให้​ห่าง​จาก​คนโง่ เพราะ​เจ้า​จะ​ไม่​เจอ​คำพูด​ที่​ฉลาด​จาก​เขา คนฉลาด​รู้​ว่า​ตัวเอง​จะ​ไป​ไหน แต่​คนโง่​คิดว่า​ตัวเอง​รู้ คนโง่​คิด​ว่า​การ​ชดใช้​ความผิด​เป็น​เรื่อง​ที่​น่า​หัวเราะ​เยาะ แต่​คน​ซื่อตรง​หา​ทาง​คืนดีกัน ไม่ว่า​ใจ​ของ​คุณ​จะ​ขมขื่น​หรือ​ชื่นบาน ไม่มี​ใคร​เข้าถึง​ความรู้สึกนั้น​กับ​คุณ​ได้หรอก บ้าน​ของ​คนชั่ว​จะ​ถูก​ทำลาย​ไป แต่​เรือน​ของ​คน​ซื่อสัตย์​จะ​เจริญ​รุ่งเรือง มี​ทาง​หนึ่ง​ซึ่ง​ดู​เหมือน​ถูกต้อง แต่​สุดท้าย​กลับ​นำ​ไป​สู่​ความตาย ถึง​จะ​หัวเราะ จิตใจ​ก็​อาจ​จะ​ปวดร้าว เมื่อ​ความ​สนุก​สนาน​จบ​ลง ความ​โศกเศร้า​ก็​ยังคง​อยู่ คน​กบฏ​จะ​ได้รับ​กรรมชั่ว​ที่​เขา​ทำ​อย่าง​สาสม ส่วน​คนดี​จะ​ได้รับ​กรรมดี​ที่​เขา​ทำ​เหมือนกัน คน​ที่​อ่อน​ต่อ​โลก​จะ​เชื่อ​ใน​ทุกอย่าง​ที่​เขา​ได้ยิน​มา แต่​คนฉลาด​หลักแหลม​จะ​ไตร่ตรอง​แต่ละ​ย่างก้าว​ของ​เขา คนฉลาด​จะ​ระมัดระวัง​ตัว​และ​หลีกเลี่ยง​ปัญหา แต่​คนโง่​จะ​ประมาท​และ​มี​ความเชื่อมั่น​ใน​ตัวเอง​สูง คน​ขี้โมโห​ทำ​สิ่ง​โง่ๆ คน​วางแผน​ชั่ว​เป็น​ที่​เกลียดชัง คน​ที่​อ่อน​ต่อ​โลก​ได้รับ​ความโง่​เป็น​มรดก แต่​คนฉลาด​ได้รับ​มงกุฎ​แห่ง​ความรู้ พวก​คนชั่ว​กราบลง​ต่อหน้า​พวก​คนดี พวก​คนเลว​กราบลง​ที่​ประตู​บ้าน​ของ​คน​ที่​ทำ​ตามใจ​พระเจ้า คน​ยากจนนั้น แม้แต่​เพื่อน​บ้าน​ก็​ยัง​รังเกียจ แต่​คนมั่งมี​กลับ​มี​คน​รัก​มากมาย คน​ที่​เหยียด​หยาม​เพื่อน​บ้าน​ก็​เป็น​คนบาป แต่​คน​ที่​เอื้อเฟื้อ​คน​ยากจน​ก็​มี​เกียรติ​จริงๆ คน​ที่​คิด​ทำ​ชั่ว​ย่อม​หลงผิดไป แต่​คน​ที่​คิด​ทำ​ดี​จะ​มี​เพื่อนแท้ งาน​หนัก​ทุกอย่าง​ล้วน​ให้​ผล​กำไร แต่​คน​ที่​ดี​แต่​พูด​จะ​ยากจน ความ​มั่งคั่ง​ของ​คน​ฉลาด​คือ​มงกุฎ​ของ​เขา คนโง่​จะ​ได้​แต่​ความเขลา​มากขึ้น พยาน​ที่​พูด​ความจริง​จะ​ช่วย​ชีวิต แต่​พยาน​ที่​พูด​โกหก​คือ​คน​หลอกลวง คน​ที่​ยำเกรง​พระยาห์เวห์​จะ​ปลอดภัย ความ​ยำเกรงนั้น​จะ​เป็น​ที่ลี้ภัย​สำหรับ​ลูกหลาน​ของ​เขา ความ​ยำเกรง​พระยาห์เวห์​คือ​แหล่ง​น้ำ​แห่ง​ชีวิต เพื่อ​คน​จะ​ได้​หลีกเลี่ยง​จาก​กับดัก​แห่ง​ความตาย ศักดิ์ศรี​ของ​กษัตริย์​อยู่​ที่​จำนวน​ของ​ประชาชน หาก​ไม่มี​ประชาชน เขา​ก็​ไม่ได้​เป็น​กษัตริย์ คน​ที่​โกรธช้านั้น​มี​ความ​เข้าใจ​อย่าง​ลึกซึ้ง แต่​คน​ขี้โมโหนั้น​อวด​โง่ ใจ​ที่​สงบ ส่ง​ผล​ดี​ต่อ​สุขภาพ แต่​ความ​อิจฉา​ริษยานั้น​คือ​มะเร็ง​ใน​กระดูก คน​ที่​กดขี่​ข่มเหง​คน​ยากจน​กำลัง​ดูหมิ่น​พระผู้สร้าง​คน​จนนั้น แต่​คน​ที่​เอื้อเฟื้อ​ต่อ​คน​ยากไร้​กำลัง​ให้​เกียรติ​กับ​พระองค์ คนชั่ว​ถูก​ทำลาย​ไป​เพราะ​ความชั่ว​ของ​เขา แต่​ความซื่อสัตย์​ของ​คน​ที่​ทำ​ตามใจ​พระเจ้า​เป็น​ที่ลี้ภัย​ของ​เขา สติปัญญา​อาศัย​อยู่​ใน​ใจ​ของ​คนฉลาด แต่​เป็น​คน​แปลกหน้า​สำหรับ​คน​โง่ การ​ทำ​ตามใจ​พระเจ้า​ทำ​ให้​ชนชาติ​เจริญ​รุ่งเรือง แต่​ความบาป​นำ​ความ​อัปยศอดสู​มา​สู่​ประชาชน กษัตริย์​ชอบใจ​ข้าราชการ​ที่​รู้จักคิด แต่​ความ​โกรธ​ของ​พระองค์​จะ​ตก​อยู่​กับ​ข้าราชการ​ที่​ทำตัว​น่าอับอาย