กันดารวิถี 14

14
ประชาชน​เริ่ม​บ่น​อีก​ครั้ง
1พวก​ประชาชน​ต่าง​โห่ร้อง​เสียงดัง​และ​ใน​คืนนั้น​พวกเขา​ก็​ร้องห่ม​ร้องไห้​กัน 2ประชาชน​ชาว​อิสราเอล​ทั้งหมด​บ่น​ต่อว่า​โมเสส​และ​อาโรน พวกเขา​ทั้งหมด​พูด​กับ​โมเสส​และ​อาโรน​ว่า “น่า​จะ​ปล่อย​ให้​พวกเรา​ตาย​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์​หรือ​ไม่ก็​ทิ้ง​ให้​พวกเรา​ตาย​ใน​ที่​เปล่าเปลี่ยว​แห้งแล้งนี้ 3พระยาห์เวห์​พา​พวกเรา​มา​ที่​แผ่นดินนี้ เพื่อ​มา​ล้ม​ตาย​ด้วย​ดาบ​ทำไม​กัน แล้ว​เมีย​และ​ลูกๆ​ของ​พวกเรา​ก็​จะ​ถูก​จับ​ไป อย่างนี้​พวกเรา​กลับ​ไป​อียิปต์​ไม่​ดี​กว่า​หรือ”
4พวกเขา​พูด​กัน​ว่า “ให้​พวกเรา​เลือก​หัวหน้า​คน​ใหม่ มา​นำ​พวกเรา​กลับ​ไป​อียิปต์​กัน​ดี​กว่า”
5โมเสส​และ​อาโรน​ก้ม​ลง​กับ​พื้น ต่อหน้า​ชาว​อิสราเอล​ที่​ชุมนุม​กัน​อยู่​ที่นั่น 6โยชูวา​ลูกชาย​ของ​นูน​และ​คาเลบ​ลูกชาย​เยฟุนเนห์ สอง​คนนี้​ที่​ได้​ไป​สำรวจ​ดินแดน​แห่งนั้น​ด้วย ทั้งสอง​คน​ก็​โกรธ​ฉีกเสื้อผ้า#14:6 ฉีกเสื้อผ้า เป็น​วิธี​ที่​พวกเขา​แสดง​ความ​โกรธ ของ​ตน​ออก 7ทั้งสอง​พูด​กับ​ชาว​อิสราเอล​ที่​ชุมนุม​กัน​อยู่​ว่า “แผ่นดิน​ที่​พวกเรา​เดินทาง​เข้า​ไป​สำรวจนั้น​เป็น​แผ่นดิน​ที่​ดี​มาก​จริงๆ 8ถ้า​พระยาห์เวห์​พอใจ​พวกเรา พระองค์​จะ​นำ​พวกเรา​เข้า​ใน​แผ่นดินนั้น และ​พระองค์​จะ​ยก​แผ่นดินนั้น​ให้​กับ​พวกเรา เป็น​แผ่นดิน​ที่​อุดม​สมบูรณ์ 9ดังนั้น อย่า​ได้​กบฏ​ต่อ​พระยาห์เวห์​เลย และ​ไม่​ต้อง​กลัว​คน​ใน​แผ่นดิน​นั้น​ด้วย เพราะ​พวกมัน​เป็น​เหยื่อ​ของ​พวกเรา และ​สิ่ง​ที่​ป้องกัน​พวกมัน​ก็​ไม่​มี​แล้ว แต่​พระยาห์เวห์​อยู่​กับ​พวกเรา อย่า​กลัว​พวกมัน​เลย”
10คน​ที่​ชุมนุม​กัน​นั้น​ขู่​ว่า​จะ​เอา​หิน​ขว้าง​เขา​ทั้งสอง แล้ว​รัศมี​ของ​พระยาห์เวห์ ก็​ปรากฏ​ขึ้น​ที่​เต็นท์​นัดพบ ต่อหน้า​ชาว​อิสราเอล​ทั้งหมด 11พระยาห์เวห์​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “พวกนี้​จะ​ดูหมิ่น​เรา​ไป​อีก​นาน​แค่​ไหน พวกเขา​จะ​ไม่​ไว้ใจ​เรา​ไป​อีก​นาน​แค่ไหน ทั้งๆ​ที่​เรา​ได้​แสดง​การ​อัศจรรย์​มากมาย​ให้​พวกเขา​เห็น​แล้ว 12เรา​จะ​ให้​เกิด​โรค​ระบาด​ร้ายแรง​กับ​พวกเขา​และ​เรา​จะ​ทำลาย​พวกเขา และ​เรา​จะ​ทำ​ให้​เจ้า​เป็น​ชนชาติ​ที่​ยิ่งใหญ่​และ​เข้มแข็ง​กว่า​คน​พวกนี้”
13โมเสส​พูด​กับ​พระยาห์เวห์​ว่า “ถ้า​พระองค์​ทำ​อย่างนี้ ชาว​อียิปต์​จะ​ได้ยิน​เกี่ยวกับ​เรื่องนี้ เพราะ​พระองค์​ใช้​ฤทธิ์​อำนาจ​ของ​พระองค์​นำ​ประชาชน​เหล่านี้​ออก​มา​จาก​ท่ามกลาง​พวกเขา 14ชาว​อียิปต์​จะ​บอก​กับ​คน​ที่​อาศัย​อยู่​บน​แผ่นดินนี้ พวกเขา​ก็​รู้​อยู่​แล้ว​ว่า​พระองค์ พระยาห์เวห์ ได้​อยู่​ท่ามกลาง​คน​พวกนี้ และ​รู้​อีก​ว่า​พระองค์ พระยาห์เวห์​ได้​ปรากฏ​ให้​คน​พวกนี้​เห็น​ด้วย​ตา​เปล่า พวกเขา​รู้​ว่า​เมฆ​ของ​พระองค์​อยู่​เหนือ​คน​พวกนี้ พวกเขา​ก็​รู้​ว่า​ใน​เวลา​กลาง​วัน พระองค์​นำ​หน้า​คน​พวกนี้​ใน​เสา​เมฆ ส่วน​ใน​เวลา​กลาง​คืน​พระองค์​นำ​หน้า​คน​พวกนี้​ใน​เสา​ไฟ 15ถ้า​พระองค์​ฆ่า​คน​พวกนี้​ทั้งหมด ชนชาติ​ทั้งหลาย​ที่​ได้ยิน​เกี่ยวกับ​พระองค์​ก็​จะ​พูด​กัน​ว่า 16‘เป็น​เพราะ​พระยาห์เวห์​ไม่​สามารถ​นำ​คน​พวกนี้​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดิน​ที่​พระองค์​ได้​สัญญา​ไว้​กับ​พวกเขา พระองค์​จึง​ฆ่า​พวกเขา​เสีย​ใน​ที่​เปล่าเปลี่ยว​แห้งแล้ง’
17ตอนนี้​ขอให้​ฤทธิ์​อำนาจ​ของ​พระยาห์เวห์​ยิ่งใหญ่ เหมือน​กับ​ที่​พระองค์​ได้​พูด​ไว้ 18พระองค์​พูด​ว่า ‘เรา ยาห์เวห์​โกรธ​ช้า แต่​เรา​มี​ความรัก​ยิ่งใหญ่ เรา​อภัย​ให้​กับ​คน​ที่​ทำ​บาป​และ​แหก​กฎ แต่​เรา​จะ​ไม่​เว้น​โทษ​ให้​ทั้งหมด เรา​จะ​ลงโทษ​คน​พวกนั้น รวมทั้ง​ลูก หลาน เหลน ของ​เขา​ด้วย สำหรับ​ความ​ผิดบาป​ที่​พวกเขา​ทำนั้น’ 19ดังนั้น ได้​โปรด​ให้​อภัยบาป​ของ​คน​พวกนี้ ด้วย​ความรัก​อัน​ยิ่งใหญ่​ของ​พระองค์ เหมือน​กับ​ที่​พระองค์​ได้​อภัย​ให้​กับ​พวกเขา​ตั้ง​แต่​ตอน​ที่​พวกเขา​ออก​จาก​อียิปต์​มา​จน​ถึง​เดี๋ยวนี้”
20พระยาห์เวห์​พูด​ว่า “เรา​จะ​อภัย​ให้ ตาม​ที่​เจ้า​ขอ 21เรา​มี​ชีวิต​อยู่​แน่​ขนาด​ไหน และ​โลก​ทั้งใบนี้​ปกคลุม​ด้วย​รัศมี​ของ​พระยาห์เวห์​อย่าง​แน่นอน​ขนาด​ไหน ก็​ให้​แน่ใจ​ขนาดนั้น​เลย​ว่า เรา​สัญญา​ว่า 22คน​พวกนี้​ทั้งหมด​ที่​ได้​เห็น​รัศมี​ของ​เรา​และ​เหตุการณ์​อัน​มหัศจรรย์​ของ​เรา ที่​เรา​ได้​ทำ​ใน​อียิปต์​และ​ใน​ที่​เปล่าเปลี่ยว​แห้งแล้ง และ​ได้​ลองดี​กับ​เรา​ถึง​สิบครั้ง​และ​ไม่​เชื่อฟัง​เรา 23คน​พวกนี้​ทั้งหมด​จะ​ไม่​ได้​เห็น​แผ่นดิน​ที่​เรา​ได้​สัญญา​ไว้​กับ​บรรพบุรุษ​ของ​พวกเขา รวมทั้ง​คน​พวกนั้น​ทุกคน​ที่​ไม่​เคารพ​ยำเกรง​เรา จะ​ไม่​ได้​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดินนั้น​ด้วย 24แต่​เพราะ​คาเลบ​ผู้รับใช้​เรา คิด​แตกต่าง​จาก​คน​พวกนั้น และ​ติดตาม​เรา​ทุกอย่าง เรา​จะ​นำ​เขา​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดิน​ที่​เขา​เคย​เข้า​ไป​แล้ว และ​ลูกหลาน​ของ​เขา​ก็​จะ​ได้​ครอบ​ครอง​แผ่นดินนั้น 25ชาว​อามาเลค​และ​ชาว​คานาอัน​อาศัย​อยู่​ใน​หุบเขา ดังนั้น​ใน​วัน​พรุ่งนี้ ให้​เดิน​ทาง​กลับ​เข้า​ไป​ใน​ที่​เปล่าเปลี่ยว​แห้งแล้ง โดย​ใช้​เส้นทาง​ที่​มุ่ง​สู่​ทะเล​แดง”
พระยาห์เวห์​ลงโทษ​ประชาชน
26พระยาห์เวห์​พูด​กับ​โมเสส​และ​อาโรน​ว่า 27“ไอ้​พวก​ชั่วช้านี้​จะ​บ่น​ต่อว่า​เรา​ไป​อีก​นาน​แค่ไหน เรา​ได้ยิน​เสียง​บ่น​ของ​พวก​ชาว​อิสราเอล​ที่​บ่น​ต่อว่า​เรา 28ให้​บอก​พวกมัน​ว่า ‘พระยาห์เวห์​บอก​ว่า “เรา​มี​ชีวิต​อยู่​แน่​ขนาด​ไหน ก็​ให้​แน่ใจ​ขนาดนั้น​เลย​ว่า เรา​จะ​ทำ​กับ​เจ้า​เหมือน​กับ​ที่​เจ้า​ได้​บ่น​ใส่​หู​เรา 29พวกเจ้า​จะ​ตาย​ใน​ที่​เปล่าเปลี่ยว​แห้งแล้ง​นี้ พวกเจ้า​ทุกคน​ที่​ได้​นับ​ไว้​แล้ว ทุกคน​ที่​มี​อายุ​ตั้งแต่​ยี่สิบ​ปี​ขึ้น​ไป​ที่​ได้​บ่น​ต่อว่า​เรา 30เจ้า​จะ​ไม่​ได้​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดิน​ที่​เรา​ได้​สัญญา​ไว้​ว่า​จะ​ให้​เจ้า​เข้า​ไป​อยู่ ยกเว้น​คาเลบ​ลูกชาย​ของ​เยฟุนเนห์​และ​โยชูวา​ลูกชาย​ของ​นูน 31และ​ลูกๆ​ของ​เจ้า​ที่​เจ้า​บอก​ว่า​จะ​ถูก​จับ​ตัว​ไป เรา​จะ​พา​พวกเขา​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดินนั้น และ​พวกเขา​จะ​รู้จัก​แผ่นดิน​ที่​พวกเจ้า​ปฏิเสธ 32แต่​พวกเจ้า​จะ​ต้อง​ตาย​อยู่​ใน​ที่​เปล่าเปลี่ยว​แห้งแล้ง​นี้
33ลูกๆ​ของ​พวกเจ้า​จะ​เป็น​คน​เลี้ยง​แกะ​ใน​ที่​เปล่าเปลี่ยว​แห้งแล้ง​เป็น​เวลา​สี่สิบ​ปี พวกเขา​จะ​ต้อง​ทน​ทุกข์ทรมาน​เพราะ​ความ​ไม่​ซื่อสัตย์​ของ​พวกเจ้า จนกว่า​พวกเจ้า​จะ​ตายกัน​หมด​ใน​ที่​เปล่าเปลี่ยว​แห้งแล้ง 34พวกเจ้า​จะ​ต้อง​ทนทุกข์​เพราะ​บาป​ของ​พวกเจ้า​เป็น​เวลา​สี่สิบ​ปี ซึ่ง​เท่ากับ​จำนวน​สี่สิบ​วัน​ที่​พวกเจ้า​เข้า​ไป​สำรวจ​แผ่นดินนั้น หนึ่งปี​ต่อ​หนึ่งวัน แล้ว​เจ้า​จะ​ได้​รู้​ว่า​เมื่อ​เรา​ขัดขวาง​เจ้านั้น มัน​จะ​เป็น​อย่างไร”’#14:34 เมื่อ​เรา … เป็น​อย่างไร หรือ​อาจ​จะ​แปล​ได้​ว่า “เมื่อ​เจ้า​ขัดขวาง​เรานั้น มัน​จะ​เป็น​อย่างไร”
35เรา ยาห์เวห์ ได้​พูด​ไว้​แล้ว​ว่า เรา​จะ​ทำ​อย่างนี้​กับ​ไอ้พวก​ชั่วช้านี้​ทุกคน ที่​ได้​มา​ชุมนุม​กัน​ต่อต้าน​เรา พวกมัน​ทุกคน​จะ​ต้อง​ตาย​ใน​ที่​เปล่าเปลี่ยว​แห้งแล้งนี้”
36พวก​ผู้ชาย​ที่​โมเสส​ส่ง​เข้า​ไป​สำรวจ​แผ่นดินนั้น ได้​กลับ​มา และ​รายงาน​เกี่ยวกับ​แผ่นดินนั้น​อย่าง​เสียๆ​หายๆ​ทำ​ให้​ผู้คน​ทั้งหมด​บ่น​ต่อ​ว่า​พระยาห์เวห์ 37พระยาห์เวห์​ได้​ทำ​ให้​ผู้ชาย​พวกนี้​ที่​ได้​รายงาน​เกี่ยวกับ​แผ่นดินนั้น​อย่าง​เสียๆ​หายๆ​ตาย​หมด​ด้วย​โรคระบาด 38ผู้ชาย​ทั้งหมด​ที่​เข้า​ไป​สำรวจ​แผ่นดิน​นั้น มี​แต่​โยชูวา​ลูกชาย​ของ​นูน​และ​คาเลบ​ลูกชาย​เยฟุนเนห์​เท่านั้น​ที่​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่
ประชาชน​พยายาม​บุก​เข้า​คานาอัน
(ฉธบ. 1:41-46)
39เมื่อ​โมเสส​บอก​เรื่องนี้​กับ​ชาว​อิสราเอล​ทุกคน พวกเขา​เศร้าโศก​เสียใจ​มาก 40วัน​ต่อมา พวกเขา​ตื่น​แต่​เช้าตรู่ และ​เริ่ม​ตรง​ไป​ที่​ยอดเนินเขานั้น พวกเขา​พูด​ว่า “เรา​อยู่​ที่​นี่​แล้ว พวกเรา​จะ​ขึ้น​ไป​ยัง​สถานที่​ที่​พระยาห์เวห์​ได้​สัญญา​ไว้ เพราะ​พวกเรา​ได้​ทำ​บาป​ไป​แล้ว”
41โมเสส​จึง​พูด​ว่า “ตอนนี้​ทำไม​พวกท่าน​ถึง​ขัด​คำสั่ง​ของ​พระยาห์เวห์ มัน​จะ​ไม่​สำเร็จ​หรอก 42อย่า​ขึ้น​ไป​เลย พวกท่าน​จะ​ได้​ไม่​ถูก​ฟาดฟัน​จน​พ่ายแพ้​ต่อหน้า​ศัตรู เพราะ​พระยาห์เวห์​ไม่​ได้​อยู่​ท่ามกลาง​พวกท่าน 43เพราะ​พวก​ชาว​อามาเลค​และ​ชาว​คานาอัน​จะ​ต่อสู้​กับ​ท่าน​ที่นั่น และ​พวกท่าน​จะ​ถูก​ฆ่าฟัน​ล้มลง เพราะ​พวกท่าน​ได้​หัน​ไป​จาก​พระยาห์เวห์ และ​พระยาห์เวห์​ก็​จะ​ไม่​อยู่​กับ​พวกท่าน”
44แต่​พวกเขา​ยัง​คง​ดื้อดึง ขึ้น​ไป​บน​ยอด​เนินเขานั้น แม้ว่า​หีบ​ศักดิ์สิทธิ์​ที่​ใส่​ข้อตกลง​ของ​พระยาห์เวห์ และ​โมเสส​ยัง​ไม่​ได้​ออก​ไป​จาก​ค่าย 45ชาว​อามาเลค​และ​ชาว​คานาอัน​ที่​อาศัย​อยู่​แถบ​เนินเขานั้น​ต่าง​กรู​กัน​ลง​มา และ​เข้า​โจมตี​พวกชาว​อิสราเอล​จน​แตก​กระเจิง​ไป​ถึง​โฮรมาห์

ที่ได้เลือกล่าสุด:

กันดารวิถี 14: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้