แย่แล้ว แย่แล้ว เยรูซาเล็ม ครั้งหนึ่งเคยเป็นเมืองที่เต็มไปด้วยผู้คน แต่ตอนนี้ถูกทอดทิ้งให้เดียวดาย ครั้งหนึ่งเธอเคยเป็นเมืองที่ยิ่งใหญ่ท่ามกลางชนชาติต่างๆ แต่ตอนนี้ เธอเป็นเหมือนแม่ม่าย เธอเคยเป็นเจ้าหญิงที่สูงศักดิ์ท่ามกลางจังหวัดทั้งหลาย แต่ตอนนี้ เธอกลับกลายเป็นทาส เธอร้องไห้คร่ำครวญอย่างขมขื่นในยามค่ำคืน และน้ำตาอาบแก้ม ไม่มีใครปลอบโยนเธอเลย ในท่ามกลางคนเหล่านั้นที่รักเธอ เพื่อนๆของเธอต่างก็พากันทรยศเธอ พวกเขาได้กลายเป็นศัตรูของเธอ ยูดาห์ทนทุกข์เวทนาและถูกกดขี่ข่มเหงอย่างหนัก และถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลย เธออาศัยอยู่ท่ามกลางชนชาติต่างๆ แต่ก็ไม่มีความสงบสุขหรือความมั่นคงเลย คนพวกนั้นที่ไล่ล่าเธอก็ตามเธอทัน พวกเขาตามเธอมาทันตรงทางแคบ ถนนต่างๆที่มุ่งหน้าไปศิโยน ต่างร้องไห้คร่ำครวญ เพราะไม่มีใครเดินทางมาร่วมงานเทศกาล ประตูทั้งหมดของศิโยน ถูกปล่อยให้รกร้างว่างเปล่า พวกนักบวชของเธอครวญคราง นางสาวทั้งหลายของศิโยนต่างก็เศร้าโศกเสียใจ ตัวศิโยนเองรู้สึกขมขื่นยิ่งนักกับเรื่องทั้งหมดนี้ พวกศัตรูของเยรูซาเล็มได้กลายเป็นพวกเจ้านายของเธอ ศัตรูของเธอก็ได้พักผ่อนอย่างสบายใจ ที่เป็นอย่างนี้ ก็เพราะ พระยาห์เวห์ได้ทำให้เยรูซาเล็มต้องทนทุกข์ทรมาน เพราะเธอฝ่าฝืนกฎอย่างมากมาย ลูกเล็กทั้งหลายของเธอได้จากไป ศัตรูของเธอได้จับพวกเขาไป สง่าราศีทั้งหมดของนางสาวศิโยนหมดไปแล้ว พวกผู้สูงศักดิ์ของเธอก็เป็นเหมือนกวางที่หาทุ่งหญ้าไม่เจอ ดังนั้นพวกเขาต้องเดินต่อไปอย่างหมดเรี่ยวแรงต่อหน้านักล่าสัตว์
อ่าน บทเพลง_ร้องทุกข์ 1
แบ่งปัน
เปรียบเทียบฉบับแปลทั้งหมด: บทเพลง_ร้องทุกข์ 1:1-6
บันทึกข้อพระคำ อ่านแบบออฟไลน์ ดูคลิปการสอน และอื่น ๆ อีกมากมาย!
หน้าหลัก
พระคัมภีร์
แผนการอ่าน
วิดีโอ