โยบ 28

28
บท​กลอน​สรรเสริญ​ปัญญา
1“ใช่แล้ว มี​เหมือง​สำหรับ​เงิน
มี​ที่​สำหรับ​หลอม​ทองคำ
2เขา​เอา​เหล็ก​มา​จาก​พื้นดิน
และ​หลอม​ทองแดง​จาก​หินแร่
3คน​ทำ​เหมือง​แร่​สำรวจ​สุดปลาย​ของ​ความมืด
ค้นหา​เข้า​ไป​ใน​จุด​ที่​ไกล​ที่สุด
ค้นหา​หินแร่​ใน​ที่​มืดครึ้ม​และ​ที่​มืดมิด​อันลึก
4คนงาน​ขุด​ช่อง​ลง​ไป​ห่างไกล​จาก​ที่​ผู้คน​อาศัยกัน
พวกเขา​ถูก​ลืม​ไป​แล้ว​ใน​ที่​ห่างไกล​จาก​ทาง​เดิน​เท้า
เขา​ใช้​เชือก​ห้อย​ตัว​แกว่งไป​แกว่งมา​ทำ​งาน​ไกล​จาก​ผู้คน
5บน​แผ่นดิน​โลก​มี​อาหาร​งอก​งาม​ขึ้น
แต่​ส่วน​ใต้ดิน​อย่าง​กับ​มี​ไฟ​เผา​จน​ยุ่งเหยิง​ไป​หมด#28:5 แต่​ส่วน​ใต้ดิน … ไป​หมด หรือ อาจ​แปล​ได้​อีก​ว่า “แต่​ส่วน​ใต้ดิน​คน​ทำ​เหมือง​ใช้​ไฟ​เผา​ให้​หิน​หลุด​ออก​มา”
6พวก​หิน​ของ​แผ่นดิน​โลก​เป็น​ที่​มา​ของ​พลอย​สี​น้ำเงินเข้ม
ส่วน​ฝุ่น​ของ​มัน​มี​ทองคำ​อยู่
7พวก​เหยี่ยว​ไม่​รู้​ทาง​ที่​จะ​ไป​เหมือง​พลอยนั้น
ส่วน​ตา​ของ​เหยี่ยวดำ​ไม่​สามารถ​มอง​เห็น​มัน
8พวก​สัตว์​ป่า​ไม่​เคย​เหยียบ​เส้นทาง​นั้น
สิงโต​ก็​ไม่​เคย​ผ่าน​ที่​นั่น
9คนงาน​เหมือง​แร่​ตี​หิน​เหล็ก​ไฟ
และ​พลิก​ดู​พวก​ภูเขา​ทั้งหลาย
10เขา​ขุด​อุโมงค์​เข้า​ไป​ใน​หิน
และ​ตา​ของ​เขา​ก็​เห็น​หิน​ล้ำค่า​ทุกชนิด
11เขา​สำรวจ#28:11 สำรวจ คำ​นี้​มา​จาก​สำเนา​กรีก​โบราณ​และ​สำเนา​ละติน แต่​คำนี้​ใน​ภาษา​ฮีบรู อาจ​จะ​แปล​ได้​อีก​อย่าง​ว่า “กั้น​เขื่อน” แถวๆ​ต้น​น้ำ
และ​นำ​สิ่ง​ต่างๆ​ที่​ซ่อนเร้น​ออก​มา​ใน​ที่​สว่าง
12แต่​จะ​พบ​ปัญญา​ได้​ที่​ไหน
แหล่ง​ของ​ความ​เข้าใจ​อยู่​ที่​ไหน​กัน​เล่า
13มนุษย์​ไม่​รู้​ทาง​ไป​สู่​มัน
ไม่​อาจ​หา​มัน​พบ​ใน​แผ่นดิน​ของ​คน​เป็น
14มหาสมุทร​พูด​ว่า ‘มัน​ไม่​ได้​อยู่​ใน​ข้า’
ส่วน​ทะเล​ก็​กล่าว​ว่า ‘มัน​ไม่​ได้​อยู่​ใน​ฉัน’
15ทองคำ​ก็​ไม่​อาจ​ซื้อ​มัน​ได้
จะ​ชั่ง​เงิน​ไป​จ่าย​มัน​ก็​ไม่​ได้​ด้วย
16ทองคำ​แห่ง​โอฟีร์ หรือ​พลอย​โมรา​หรือ​แม้แต่​พลอย​สี​น้ำเงินเข้มนั้น
ก็​ไม่​อาจ​เอา​มา​ซื้อ​มัน​ได้
17ทองคำ​และ​แก้ว​ล้ำค่า​ไม่​อาจ​มา​เปรียบ​กับ​มัน​ได้
ภาชนะ​ทองคำ​บริสุทธิ์​ก็​ไม่​อาจ​เอา​มา​แลก​เปลี่ยน​กับ​มัน​ได้
18ไม่​ต้อง​พูด​ถึง​เรื่อง​คุณค่า​ของ​ปัญญานั้น
มัน​มี​ค่า​มาก​ยิ่งกว่า​หิน​ปะการัง​และ​แก้ว​ผลึก​ราคา​แพงนั้น
และ​มี​ค่า​มาก​ยิ่งกว่า​ไข่มุก​เสียอีก
19พลอย​เหลือง​จาก​เอธิโอเปียนั้น​ก็​เปรียบ​กับ​ปัญญา​ไม่ได้เลย
จะ​เอา​ทองคำ​บริสุทธิ์​มา​ซื้อ​มัน​ก็​ไม่ได้
20ถ้า​อย่างนั้น ปัญญานั้น​มา​จาก​ไหน​เล่า
แหล่ง​ของ​ความ​เข้าใจนั้น​อยู่​ที่ไหน
21มัน​ซ่อนเร้น​จาก​สายตา​ของ​สิ่ง​มี​ชีวิต​ทั้งปวง
รวมทั้ง​นก​ใน​อากาศ​ด้วย
22ดิน​แดน​แห่ง​ความ​พินาศ​และ​ความ​ตาย​พูด​ว่า
‘หู​ของ​เรา​ได้ยิน​แต่​ข่าว​ลือ​เรื่อง​ของ​ปัญญา​เท่า​นั้น’
23แต่​พระเจ้า​เข้าใจ​ทาง​ที่​นำ​ไป​สู่​ปัญญานั้น
และ​พระองค์​รู้จัก​ที่​อยู่​ของ​มัน
24เพราะ​พระองค์​สามารถ​เห็น​ถึง​สุดปลาย​แผ่นดิน​โลก
พระองค์​มองเห็น​ทุกสิ่ง​ทุกอย่าง​ที่​อยู่​ใต้​ฟ้าสวรรค์
25พระองค์​กำหนด​น้ำหนัก​ให้​กับ​ลม
พระองค์​ตวง​น้ำ​ด้วย​ถ้วยตวง
26เมื่อ​พระองค์​ออก​กฎ​ให้​ฝน
และ​เตรียม​ทาง​ให้​กับ​พายุ​ฝน​ฟ้าคะนอง
27แล้ว​พระองค์​สังเกต​ดู​ปัญญา​และ​ประเมิน​คุณค่า​มัน
พระองค์​ก่อตั้ง​มัน​ขึ้น​และ​พระองค์​ก็​ตรวจ​สอบ​มัน
28และ​พระองค์​ก็​พูด​กับ​มนุษย์​ว่า
‘การ​ยำเกรง​องค์​เจ้า​ชีวิต​นั่นแหละ​คือ​ปัญญา
และ​การ​ไม่​ยอม​ทำ​ความชั่ว​นั่นแหละ​คือ​ความ​เข้าใจ’”

ที่ได้เลือกล่าสุด:

โยบ 28: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้