เยเรมียาห์ 48
48
สิ่งที่พระยาห์เวห์พูดเกี่ยวกับโมอับ
1เกี่ยวกับโมอับนั้น พระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น พระเจ้าแห่งอิสราเอล พูดว่า
“เราเสียใจกับเนโบ
เพราะเธอถูกทำลายย่อยยับ
คิริยาธาอิมต้องอับอายขายหน้าและถูกยึด
ป้อมปราการที่แข็งแกร่งก็ต้องอับอาย
2ชื่อเสียงของโมอับสูญสิ้นแล้ว
ในเฮชโบน ประชาชนได้วางแผนทำร้ายมัน
โดยพูดว่า มาเถอะ มาทำลายชนชาตินี้กัน
เมืองมัดเมนเอ๋ย เจ้าจะต้องถูกทำให้เงียบ
สงครามไล่ตามเจ้ามา
3มีเสียงร้องให้ช่วยดังมาจากโฮโรนาอิม
เกิดการทำลายล้างและความหายนะครั้งใหญ่ขึ้น
4โมอับถูกตีแตกแล้ว
ลูกเล็กๆของเธอร้องไห้กันใหญ่
5คนโมอับเดินร้องไห้สะอึกสะอื้น
ในระหว่างทางที่เดินขึ้นไปลูฮีท
ส่วนตอนที่เดินลงมาที่เมืองโฮโรนาอิม
คนโมอับก็ได้ยินเสียงร้องระทมทุกข์
6หนีไปซะ เอาชีวิตเจ้าให้รอด
ถึงจะต้องอยู่โดดเดี่ยวเหมือนพุ่มไม้ในทะเลทราย
7เพราะเจ้าไว้วางใจในผลงานและในทรัพย์สมบัติของเจ้า
ดังนั้นเจ้าก็จะโดนจับ
ส่วนเทพเจ้าเคโมชก็จะถูกเนรเทศไป
พร้อมกับพวกนักบวชและพวกเจ้าหน้าที่ของมัน
8นักทำลายก็จะเข้ามาในทุกเมือง
และจะไม่มีเมืองไหนเหลือรอด
เขตแดนต่างๆตามหุบเขาจะพินาศ
และที่ราบจะถูกทำลาย
เหมือนกับที่พระยาห์เวห์ได้บอกไว้แล้ว
9เอาเกลือโรยบนโมอับ
เพราะว่าโมอับจะถูกทำลายอย่างป่นปี้แน่ๆ
และเมืองต่างๆของมันจะกลายเป็นที่รกร้าง
ไม่มีใครอาศัยอยู่
10ความหายนะจะเกิดกับคนที่ไม่เต็มใจทำงานที่พระยาห์เวห์สั่ง
ความหายนะจะเกิดกับคนที่ยั้งดาบไม่ยอมฆ่าคน
11โมอับอยู่อย่างสบายๆมาตั้งแต่เด็ก
เหมือนเหล้าองุ่นเก่าที่ปล่อยให้ตกตะกอน
ไม่เคยเทจากขวดหนึ่งไปอีกขวดหนึ่ง
เขาไม่เคยถูกเนรเทศ
ดังนั้นรสชาติของเขายังคงเดิม
และกลิ่นของเขาก็ไม่เปลี่ยน”
12พระยาห์เวห์พูดว่า “ดังนั้น วันนั้นใกล้มาถึงแล้วที่เราจะส่งคนมาเทขวดพวกนั้น
พวกเขาจะเทเจ้าและขวดของเจ้า
พวกเขาจะเทจนหมดขวด
และทุบขวดเหล่านั้นให้แตกละเอียด”
13แล้วโมอับก็จะต้องอับอายขายหน้าเพราะเทพเจ้าเคโมช เหมือนกับที่คนอิสราเอลอับอายขายหน้าที่ได้ไว้วางใจเมืองเบธเอล#48:13 เมืองเบธเอล กษัตริย์เยโรโบอัมที่หนึ่งได้สร้างศาลสำหรับบูชาลูกวัวทองคำไว้ที่เมืองนี้
14“เจ้าพูดได้อย่างไรว่า ‘พวกเราเป็นนักรบ
เป็นนักรบที่กล้าหาญ’
15นักทำลายได้เข้าโจมตีโมอับและเมืองต่างๆของมันแล้ว
ชายฉกรรจ์ที่ดีที่สุดของมันก็ถูกฆ่าตาย”
กษัตริย์พูดว่าอย่างนั้น
และชื่อของพระองค์คือพระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น
16“หายนะของโมอับกำลังจะมาถึงแล้ว
และความเลวร้าย ก็เข้ามาอย่างเร่งด่วน
17ร้องไห้โศกเศร้าให้กับเขาสิ
พวกเจ้าที่อยู่รอบๆเขา
พวกเจ้าที่รู้จักชื่อของเขา พูดสิว่า
‘คทาที่แข็งแกร่งแตกละเอียดอย่างนี้ได้ยังไง
คทาที่มีเกียรติขนาดนี้แตกอย่างนี้ได้ยังไงกัน’
18ชาวเมืองดีโบนเอ๋ย
ลงมาจากที่สูงอันทรงเกียรติของเจ้าเถอะ
แล้วก็มานั่งกับพวกคนหิวกระหายบนพื้นดินนี้
เพราะผู้ที่ทำลายโมอับบุกมาตีเจ้าแล้ว
ป้อมปราการอันแข็งแกร่งของเจ้าถูกทลายลงแล้ว
19ชาวเมืองอาโรเออร์เอ๋ย
ให้ยืนอยู่ข้างถนนแล้วคอยดู
ให้ถามผู้ชายที่กำลังวิ่งหนี
และผู้หญิงที่กำลังหลบหนีว่าเกิดอะไรขึ้น
20โมอับได้รับความอับอายขายหน้าเพราะว่ามันถูกทำลายแล้ว
ร้องไห้สะอึกสะอื้นสิ
ป่าวร้องไปตามแม่น้ำอารโนนสิว่า
โมอับถูกทำลายแล้ว
21การพิพากษาได้มาถึงที่ราบโมอับ
โฮโลน ยาซาห์ และเมฟาอัทแล้ว
22มันได้มาถึงดีโบน
เนโบ เบธดิบลาอิม
23คิริยาธาอีม เบธกามุล เบธเมโอน
24เคริโอท โบสราห์ และเมืองทั้งหมดในแผ่นดินโมอับ
ไม่ว่าจะอยู่ใกล้หรือไกล
25เขาของโมอับถูกตัดเสียแล้ว
แขนของเขาก็หัก”
พระยาห์เวห์พูดว่าอย่างนั้น
26มอมโมอับให้เมาสิ
เพราะเขาคุยโวใหญ่โตทับถมพระยาห์เวห์
โมอับจะเกลือกกลิ้งอยู่ในอ้วกของตัวเอง
และโมอับก็จะกลายเป็นที่น่าขัน
27โมอับ เจ้าคิดว่าอิสราเอลน่าขันใช่ไหมล่ะ
ถึงแม้ว่าอิสราเอลไม่เคยร่วมกับพวกขโมย
แต่เจ้าก็ยังพูดต่อว่าพวกเขา
และส่ายหัวไปมา
28ชาวเมืองโมอับ ทิ้งเมืองต่างๆไปซะ
ไปอยู่ตามซอกหินเถอะ
เป็นเหมือนนกเขาที่ทำรังอยู่ตามซอกเหวลึก
29พวกเราได้ยินเรื่องความเย่อหยิ่ง
ถือตัวอย่างมากของโมอับแล้ว
จองหอง อวดดี
ทะนงตัวและยโสโอหัง
30พระยาห์เวห์พูดว่า
“เรารู้ถึงความหยิ่งยโสของโมอับ
ถึงแม้เขาจะอวดอ้างไปวันๆ
แต่เราบอกได้เลยว่าเขาจะไม่มีวันทำได้อย่างที่อวดอ้าง”
31ดังนั้น เราจะร้องคร่ำครวญให้กับโมอับ
เราจะร้องไห้อย่างทุกข์ทรมานให้โมอับ
เราจะร้องคร่ำครวญให้กับชาวเมืองคีร์เฮเรส
32เพราะยาเซอร์ร้องไห้ เราจึงจะร้องไห้ให้กับเจ้า
เถาองุ่นแห่งสิมาห์
กิ่งก้านของเจ้างอกออกไปถึงทะเล
พวกมันไปไกลถึงทะเลยาเซอร์ทีเดียว
แต่ผู้ทำลายได้มาเอาผลไม้และผลองุ่นของเจ้าหมดแล้ว
33ความยินดีถูกกวาดทิ้งไปหมดแล้วจากสวนผลไม้ในแผ่นดินโมอับ
เราทำให้เหล้าองุ่นหยุดไหลออกมาจากบ่อย่ำองุ่น
ไม่มีเสียงโห่ร้องของคนย่ำองุ่นอีกแล้ว
เสียงโห่ร้องไม่ใช่โห่ร้องด้วยความชื่นชมยินดีอีกแล้ว
34ผู้คนร้องไห้ด้วยความทุกข์ทรมานตั้งแต่เมืองเฮชโบน เรื่อยไปจนถึงเมืองเอเลอาเลห์ ถึงเมืองยาฮาส เขาร้องจากโศอาร์ ถึงโฮโรนาอิม และเอกลัท-เชลีชิยาห์ เพราะแม้แต่แหล่งน้ำในนิมริมก็ยังถูกทำลาย 35พระยาห์เวห์พูดว่า “แล้วเราจะนำจุดจบมาถึงโมอับที่มีการเผาเครื่องบูชาในที่สูง และเผาเครื่องหอมให้กับเทพเจ้าต่างๆของเขา 36ดังนั้น ใจของเราร้องคร่ำครวญอย่างโศกเศร้าให้โมอับเหมือนกับเสียงขลุ่ยงานศพ ใจของเราร้องคร่ำครวญอย่างโศกเศร้าให้กับคนเมืองคีร์เฮเรสเหมือนกับเสียงขลุ่ยในงานศพ เพราะความมั่งคั่งของโมอับสูญสิ้นไปแล้ว 37นั่นก็เพราะทุกหัวถูกโกน ทุกเคราถูกตัดออก ทุกๆแขนเต็มไปด้วยบาดแผล และทุกคนก็สวมผ้ากระสอบรอบเอว 38บนดาดฟ้าของทุกบ้านในโมอับ และตามพวกลานเมือง มีแต่การร้องไห้ไว้ทุกข์ เพราะเราทำลายโมอับแล้ว เหมือนไหที่ไม่มีใครอยากได้” พระยาห์เวห์พูดว่าอย่างนั้น 39“โมอับถูกทำลายอะไรอย่างนั้น ร้องไห้คร่ำครวญเถอะ โมอับหันหลังให้เราด้วยความอับอาย โมอับกลายเป็นเรื่องน่าตลกขบขัน และเรื่องที่น่าท้อใจสำหรับเมืองที่อยู่แถวๆนั้น”
40พระยาห์เวห์พูดว่า
“ดูสิ ผู้ทำลายร่อนลงมาเหมือนนกอินทรี
มันกางปีกบินเหนือโมอับ
41เมืองคีริโอทถูกยึดครองและป้อมปราการต่างๆของมันก็โดนยึด
และในวันนั้น หัวใจของนักรบชาวโมอับจะเหมือนหัวใจของหญิงที่กำลังคลอดลูก
42ชาวโมอับจะถูกทำลายไม่เป็นชนชาติอีกต่อไป
เพราะเขาได้คุยโวเบ่งทับพระยาห์เวห์
43ความกลัว หลุมและบ่วงแร้วอยู่ต่อหน้าชาวโมอับ”
พระยาห์เวห์พูดว่าอย่างนั้น
44“คนที่วิ่งหนีไปจากความกลัวจะต้องหล่นลงไปในหลุม
และคนที่ขึ้นจากหลุมก็จะถูกบ่วงแร้วครอบเอา
เพราะเราจะทำให้สิ่งนี้เกิดกับโมอับในปีที่พวกเขาถูกลงโทษ”
พระยาห์เวห์พูดว่าอย่างนี้
45“ในเงาของเฮชโบน
ก็มีคนพวกนั้นที่ได้วิ่งหนีหมดเรี่ยวแรงมาอยู่
เพราะมีไฟพุ่งมาจากเฮชโบน
และเปลวไฟได้พุ่งออกมาจากวังของสิโหน
มันจะเผาผลาญหน้าผากของโมอับ
และหัวของคนเหล่านั้นที่กำลังอึกทึกครึกโครม
46ความหายนะจะเกิดกับเจ้า โมอับ
คนของเทพเจ้าเคโมช กำลังพินาศ
เพราะพวกลูกชายของเจ้ากำลังถูกจับไป
และพวกลูกสาวของเจ้ากำลังถูกจับเป็นเชลย
47แต่ต่อไปเราจะคืนสิ่งที่ถูกเอาไปจากโมอับ”
พระยาห์เวห์พูดว่าอย่างนั้น
การพิพากษาโมอับก็ได้จบลง
ที่ได้เลือกล่าสุด:
เยเรมียาห์ 48: THA-ERV
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
Bible League International