ผู้วินิจฉัย 18

18
คน​เผ่า​ดาน​ยึด​เมือง​ลาอิช
1ใน​เวลา​นั้น​อิสราเอล​ยัง​ไม่​มี​กษัตริย์ และ​คน​เผ่า​ดาน​ก็​ยัง​เสาะ​หา​แผ่นดิน​เพื่อ​อยู่​อาศัย เพราะ​พวก​เขา​ไม่​ได้รับ​ส่วนแบ่ง​ของ​แผ่นดิน​ท่ามกลาง​เผ่า​ต่างๆ​ของ​อิสราเอล
2ดังนั้น​คน​เผ่า​ดาน​จึง​ส่ง​ผู้ชาย​ที่​กล้าหาญ​ของ​เผ่า​ห้า​คน ซึ่ง​เป็น​ตัวแทน​ของ​เผ่า​ดาน​ทั้งหมด ที่​อาศัย​อยู่​ใน​เมือง​โศราห์​และ​เอชทาโอล ให้​ไป​สอดแนม​และ​สำรวจ​แผ่นดิน พร้อม​กับ​สั่ง​พวก​เขา​ว่า “ไป​สำรวจ​ดู​แผ่นดิน​นั้น”
ชาย​ทั้ง​ห้า​จึง​เดิน​ทาง​ไป​ที่​แถบ​เทือกเขา​เอฟราอิม มา​จน​ถึง​ระแวก​บ้าน​ของ​มีคาห์ พวก​เขา​ได้​พัก​ค้าง​คืน​อยู่​ที่​นั่น 3ตอน​ที่​พวก​เขา​อยู่​แถว​บ้าน​ของ​มีคาห์​นั้น พวก​เขา​ได้ยิน​เสียง​ของ​ชาย​หนุ่ม​ชาว​เลวี​และ​จำ​เสียง​ของ​ชาย​หนุ่ม​ชาว​เลวี​นั้น​ได้ จึง​แวะ​เข้า​ไป​ถาม​เขา​ว่า “ใคร​พา​เจ้า​มา​ที่​นี่ เจ้า​มา​ทำ​อะไร เจ้า​มี​ธุระ​อะไร​แถว​นี้​หรือ”
4ชาย​เลวี​ตอบ​ว่า “มีคาห์​ได้​ช่วย​ผม​หลาย​อย่าง เขา​ได้​จ้าง​ผม และ​ผม​ได้​กลาย​เป็น​นักบวช​ของ​เขา”
5แล้ว​พวก​เขา​ได้​พูด​กับ​ชาย​หนุ่ม​ชาว​เลวี​ว่า “ถาม​พระเจ้า​ให้​หน่อย​ว่า​การ​เดินทาง​ของ​พวก​เรา​ใน​ครั้งนี้​จะ​ประสบ​ผลสำเร็จ​หรือ​เปล่า”
6นักบวช​ชาว​เลวี​ก็​ตอบ​ว่า “สบายใจ​ได้​เลย การ​เดินทาง​ของ​พวก​ท่าน​ทั้งหลาย​จะ​อยู่​ใน​สายตา​ของ​พระยาห์เวห์”
7แล้ว​ชาย​ทั้ง​ห้า​ก็​จาก​ไป เมื่อ​พวก​เขา​มา​ถึง​เมือง​ลาอิช พวก​เขา​เห็น​ประชาชน​ใน​เมือง​นี้​อยู่​กัน​อย่าง​ปลอดภัย​ตาม​แบบ​คน​ไซดอน สงบ​สุข​และ​ไม่​หวาด​ระแวง​อะไร ไม่​มี​ใคร​มา​ทำ​ให้​ประชาชน​ใน​แผ่นดิน​นี้​ต้อง​อับอาย​ขายหน้า​ใน​เรื่อง​ใด​เรื่อง​หนึ่ง​และ​ไม่​มี​ผู้​ครอบ​ครอง​ที่​กดขี่​ข่มเหง#18:7 ไม่​มี​ใคร … กดขี่​ข่มเหง ใน​ภาษา​ฮีบรู​ประโยค​นี้​มี​ความหมาย​ที่​ไม่​ชัดเจน พวก​นี้​อยู่​ห่าง​จาก​ชาว​ไซดอน และ​ไม่​ได้​ทำ​สัญญา​เป็น​พันธมิตร​กับ​อาราม
8เมื่อ​คน​ทั้ง​ห้า​กลับ​มาหา​ญาติ​ของ​พวก​เขา​ใน​โศราห์​และ​เอชทาโอล พวก​ญาติ​ก็​ถาม​ว่า “เป็น​ยังไง”
9พวก​เขา​ตอบ​ว่า “พวก​เรา​รีบ​ขึ้น​ไป​โจมตี​พวก​นั้น​กัน​เถอะ แผ่นดิน​ที่​เรา​ไป​เห็น​มา​นั้น​ดี​มาก พวก​ท่าน​จะ​อยู่​เฉยๆ​หรือ อย่า​ได้​ชัก​ช้า​ที่​จะ​ไป​บุก​และ​ยึด​เอา​แผ่นดิน​นั้น 10เมื่อ​ท่าน​ไป​ถึง​จะ​พบ​กับ​ชาว​เมือง​ที่​ไม่​หวาด​ระแวง​อะไร​เลย แผ่นดิน​ที่​กว้าง​ใหญ่​นี้​คือ​แผ่นดิน​ที่​พระเจ้า​ได้​มอบ​ไว้​ใน​มือ​ของ​พวก​ท่าน​แล้ว เป็น​แผ่นดิน​ที่​ไม่​ขาด​อะไร​เลย​ใน​โลก​นี้”
11คน​เผ่า​ดาน​หกร้อย​คน​กับ​อาวุธ​พร้อม​มือ​ก็​ออก​เดินทาง​จาก​โศราห์​และ​เอชทาโอล 12พวก​เขา​ขึ้น​ไป​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ที่​เมือง​คิริยาทเยอาริม​ใน​ยูดาห์ ที่​ตรง​นั้น​จึง​ถูก​เรียกว่า มะหะเนห์-ดาน#18:12 มะหะเนห์-ดาน แปล​ว่า “ค่าย​ของ​คน​ดาน” จน​ถึง​ทุก​วันนี้ มัน​อยู่​ทาง​ทิศ​ตะวันตก​ของ​เมือง​คิริยาท-เยอาริม 13จาก​ที่​นั่น พวก​เขา​เดิน​ทาง​ถึง​แถบ​เทือกเขา​เอฟราอิม และ​มา​ถึง​บ้าน​ของ​มีคาห์
14แล้ว​ชาย​ทั้ง​ห้า​คน​ที่​เคย​ไป​สอดแนม​เมือง​ลาอิช ก็​บอก​กับ​พรรคพวก​ว่า “ท่าน​รู้​ไหม​ใน​บ้าน​เหล่า​นี้​มี​เอโฟด และ​รูป​เคารพ​ประจำ​บ้าน และ​รูป​หล่อ พวก​ท่าน​ก็​คิด​เอา​เอง​ก็​แล้ว​กัน​ว่า​จะ​ทำ​ยังไง” 15พวก​เขา​และ​ชาย​ทั้ง​ห้า​มุ่ง​หน้า​ไป​ทาง​นั้น​และ​มา​ถึง​บ้าน​ของ​หนุ่ม​ชาว​เลวี​ที่​อาศัย​อยู่​ที่​บ้าน​ของ​มีคาห์ และ​ถาม​เขา​ว่า​สบาย​ดี​ไหม 16คน​เผ่า​ดาน​หก​ร้อย​คน​พร้อม​อาวุธ​ครบ​มือ​ยืน​อยู่​ที่​ทาง​เข้า​ประตู 17ส่วน​ชาย​ห้า​คน​ที่​เคย​ไป​สอดแนม​แผ่นดิน​ได้​เข้า​ไป​ข้าง​ใน แล้ว​ยึด​เอา​รูป​เคารพ เอโฟด พวก​พระ​ประจำ​บ้าน และ​รูป​หล่อ​นั้น ส่วน​นักบวช​ก็​ยืน​อยู่​ตรง​ทาง​เข้า​ประตู​กับ​คน​เผ่า​ดาน​ที่​มี​อาวุธ​พร้อม​มือ​ทั้ง​หกร้อย​คน​นั้น 18เมื่อ​ห้า​คน​นั้น​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​มีคาห์​และ​ขน​เอา​รูป​เคารพ เอโฟด พวก​พระ​ประจำ​บ้าน และ​รูป​หล่อ​นั้น นักบวช​ก็​ถาม​พวกเขา​ว่า “ทำ​อะไร​กัน​นั่น”
19พวก​เขา​ตอบ​ว่า “เงียบ​ซะ เอา​มือ​ปิด​ปาก​ไว้ มา​กับ​พวก​เรา​สิ จะ​ได้​เป็น​พ่อ​และ​เป็น​นักบวช​ให้​กับ​พวก​เรา ท่าน​คิด​เอา​เอง​ว่า​เป็น​นักบวช​ให้​กับ​บ้าน​ของ​คน​หนึ่ง กับ​เป็น​นักบวช​ให้​กับ​เผ่า​และ​ตระกูล​หนึ่ง​ใน​อิสราเอล อย่าง​ไหน​จะ​ดี​กว่า​กัน” 20นักบวช​นั้น​ก็ดีใจ เขา​จึง​ขน​เอา​เอโฟด พวก​พระ​ประจำ​บ้าน และ​รูป​เคารพ แล้ว​เดิน​ไป​ด้วย​กัน​กับ​คน​เหล่า​นั้น
21พวก​เขา​กลับ​ออก​มา​จาก​บ้าน​ของ​มีคาห์​และ​เดินทาง​ต่อ​ไป มี​พวก​ที่​พึ่ง​พา​พวก​เขา พวก​ฝูง​สัตว์​เลี้ยง และ​ข้าว​ของ​ต่างๆ​เดิน​นำ​หน้า
22เมื่อ​พวก​เขา​เดินทาง​ไป​ไกล​จาก​บ้าน​มีคาห์​แล้ว พวก​เพื่อน​บ้าน​ของ​มีคาห์​ก็​ได้​รวม​ตัว​กัน​ไล่​ติดตาม​มา​ทัน 23และ​ตะโกน​เรียก​ไล่​หลัง​คน​ดาน พวก​ดาน​ก็​หัน​กลับ​มา​ถาม​มีคาห์​ว่า “เกิด​อะไร​ขึ้น​หรือ พวก​เจ้า​ถึง​ยก​กัน​มา​มากมาย​ขนาด​นี้”
24มีคาห์​ตอบ​ว่า “พวก​เจ้า​ได้​เอา​พวก​พระ​ของ​ข้า​ที่​ข้า​ได้​สร้าง​ไว้​และ​เอา​นักบวช​ของ​ข้า​มา แล้ว​ข้า​ยัง​จะ​เหลือ​อะไร​อีก พวก​ท่าน​ยัง​มี​หน้า​มา​ถาม​อีก​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น”
25คน​จาก​เผ่า​ดาน​จึง​พูด​กับ​มีคาห์​ว่า “อย่า​มา​ทำ​เสียง​ดัง​กับ​พวก​เรา ไม่​อย่าง​งั้น​พวก​ขี้​โมโห​ใน​กลุ่ม​ของ​เรา​อาจ​จะ​โจมตี​เจ้า เจ้า​และ​ครอบครัว​จะ​ตาย​ซะ​เปล่าๆ”
26แล้ว​คน​ดาน​ก็​ออก​เดินทาง​ต่อ​ไป ส่วน​มีคาห์​เห็น​ว่า​พวก​เขา​แข็งแรง​กว่า​จึง​เดินทาง​กลับ​บ้าน​ตัวเอง
27คน​ดาน​เอา​สิ่งของ​ที่​มีคาห์​ได้​สร้าง​ขึ้น​และ​นักบวช​ของ​เขา​มา​ที่​เมือง​ลาอิช ชาว​เมือง​อยู่​กัน​อย่าง​สงบสุข​และ​ไม่​ได้​หวาด​ระแวง​อะไร แล้ว​คน​ดาน​ก็​ฆ่า​ชาว​เมือง​ด้วย​ดาบ​และ​จุด​ไฟ​เผา​เมือง 28ไม่​มี​ใคร​มา​ช่วย​เหลือ เพราะ​เมือง​ลาอิช​อยู่​ใน​หุบเขา​ที่​เป็น​ของ​เมือง​เบธ-เรโหบ ซึ่ง​อยู่​ไกล​จาก​เมือง​ไซดอน และ​ไม่​ได้​เป็น​พันธมิตร​กับ​อาราม คน​ดาน​ก็​สร้าง​เมือง​ขึ้น​มา​ใหม่​และ​ตั้ง​รกราก​ที่​นั่น 29พวก​เขา​ตั้งชื่อ​เมือง​ว่า​ดาน ตาม​ชื่อ​บรรพบุรุษ​ของ​เขา​ที่​เกิด​มา​จาก​อิสราเอล แทน​ลาอิช​ชื่อ​เดิม​ของ​เมือง
30คน​ดาน​ก็​ตั้ง​รูป​เคารพ​สำหรับ​พวก​เขา​เอง และ​ตั้ง​โยนาธาน​ลูกชาย​เกอร์โชม ซึ่ง​เป็น​ลูกชาย​ของ​โมเสส ตลอด​จน​พวก​ลูกๆ​ของ​โยนาธาน เป็น​นักบวช​สำหรับ​เผ่า​ดาน ไป​จน​กระทั่ง​คน​อิสราเอล​ถูก​จับ​ไป​เป็น​เชลย 31พวก​เขา​ได้​กราบไหว้​รูป​เคารพ​นั้น​ที่​มีคาห์​ได้​สร้าง​ขึ้น ตลอด​ระยะ​เวลา​ที่​บ้าน​ของ​พระเจ้า​ยัง​คง​ตั้ง​อยู่​ที่​ชิโลห์

ที่ได้เลือกล่าสุด:

ผู้วินิจฉัย 18: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้