เอเสเคียล 27

27
เมือง​ไทระ ประตู​สู่​ทะเล
1คำพูด​ของ​พระยาห์เวห์​ได้​มา​ถึง​ผม​ว่า 2“เจ้า​ลูก​มนุษย์ ให้​ร้องเพลง​ไว้อาลัย​สำหรับ​เมือง​ไทระ
3ให้​พูด​กับ​เมือง​ไทระ​ที่​ตั้ง​อยู่​ที่​ทางออก​สู่​ทะเล​และ​เป็น​เมือง​ค้าขาย​ของ​ชนชาติ​ต่างๆ​ตาม​ชายฝั่ง​ทะเล​ทั้งหลาย​ว่า
‘นี่​คือ​สิ่ง​ที่​พระยาห์เวห์​องค์​เจ้า​ชีวิต​พูด
ไทระ​เอ๋ย เจ้า​พูด​ว่า
“ฉัน​งาม​หมดจด”
4พรมแดน​ของเจ้า​อยู่​ที่​กลาง​ทะเล
ช่าง​ก่อสร้าง​ได้​สร้าง​เจ้า​ให้​มี​ความงาม​หมดจด
5พวกเขา​เอา​ไม้สน​ที่​มา​จาก​เสนีร์#27:5 เสนีร์ คือ “ภูเขา​เฮอร์โมน”
มา​สร้าง​เป็น​แผ่นกระดาน​ของเจ้า
พวกเขา​เอา​ไม้สน​ซีดาร์​มา​จาก​เลบานอน
มา​สร้าง​เสา​กระโดง​เรือ​ของเจ้า
6พวกเขา​เอา​ไม้โอ๊ก​มา​จาก​บาชาน
มา​สร้าง​กรรเชียง​ของเจ้า
พวกเขา​ใช้​ไม้สน​ที่​มา​จาก​ชายฝั่ง​ไซปรัส
มา​สร้าง​ดาดฟ้า​เรือ​ของเจ้า​และ​ฝัง​ด้วย​งาช้าง
7พวกเขา​เอา​ผ้าลินิน​ที่​เย็บ​อย่าง​สวยงาม​จาก​ประเทศอียิปต์​มา​ทำ​ใบเรือ​ของเจ้า
และ​ใบเรือ​นั้น​ได้​ใช้​เป็น​ธง​สำหรับ​เจ้า
กันสาด​ของเจ้า​ที่​มา​จาก​ชายฝั่ง​เอลีชาห์​เป็น​สีน้ำเงิน​และ​สีม่วง
8ผู้คน​จาก​ไซดอน​และ​อารวัด​เป็น​คนพายเรือ​ให้เจ้า
ไทระ​เอ๋ย ต้นหน​ที่​มี​ความชำนาญ​ทั้งหลาย​ต่าง​อยู่​บนเรือ​ของเจ้า
9มี​ช่างผู้ใหญ่​ที่​ชำนาญงาน​ของ​เกบาล#27:9 เกบาล หรือ​อีก​ชื่อ​หนึ่ง​ว่า “บีบลอส” อยู่บนเรือ​ของเจ้า
พวกเขา​คอย​ชันยา​อุด​รอยรั่ว​ของเรือ
เรือ​ทุกลำ​ใน​ทะเล​และ​กะลาสี​เรือ​ทุกคน
ต่าง​มา​ที่นี่​เพื่อ​ซื้อขาย​สินค้า​กับเจ้า
10ชาว​เปอร์เซีย ชาวลูด​และ​ชาวพูต​ก็​เป็น​ทหาร​รับใช้​อยู่​ใน​กองทัพ​ของเจ้า
พวกเขา​แขวน​โล่​กับ​หมวกเหล็ก​เอาไว้​บน​กำแพง​ของเจ้า​ทำให้​เจ้า​ดู​งดงาม
11ชาวอารวัด​และ​ชาวเฮเลค​เดินไป​เดินมา​อยู่​บน​กำแพง​ทุกด้าน​ของเจ้า
ชาวกามัด​อยู่​ตาม​หอคอย​ของเจ้า พวกเขา​แขวน​โล่​ไว้​รอบๆ​กำแพง​ของเจ้า
พวกเขา​ทำให้​เจ้า​งาม​หมดจด
12ทารชิช ไปมา​ค้าขาย​กับเจ้า เพราะ​เจ้า​มี​ทรัพย์​สมบัติ​มากมาย​มหาศาล
พวกเขา​เอา​เงิน เหล็ก ดีบุก​และ​ตะกั่ว​มา​แลกเปลี่ยน​กับ​สินค้า​ของเจ้า 13ประเทศกรีซ
ทูบัล​และ​เมเชค​ได้​มา​ค้าขาย​กับเจ้า
พวกเขา​เอา​ทาส​และ​ข้าวของ​เครื่องใช้​ที่​ทำ​จาก​ทอง​สัมฤทธิ์​มา​แลกเปลี่ยน​กับ​สินค้า​ของเจ้า
14ชาว​เบธโทการมาห์#27:14 เบธโทการมาห์ ตั้ง​อยู่​ทาง​ตะวันออก​ของ​เอเชีย​น้อย ปัจจุบัน​คือ​ประเทศ​อาร์เมเนีย เอา​ม้า​ใช้งาน ม้าศึก​และ​ล่อ​มา​แลกเปลี่ยน​กับ​สินค้า​ของเจ้า
15ชาว​โรเดส#27:15 โรเดส หรือ​อีก​ชื่อ​หนึ่ง​คือ “เดดาน” ดู​ข้อ 20 มา​ค้าขาย​กับเจ้า และ​เมือง​ตาม​ชายฝั่ง​ทะเล​ต่าง​ก็​เป็น​ลูกค้า​ของเจ้า
พวกเขา​เอา​งาช้าง​กับ​ไม้​มะเกลือ​มา​จ่าย​เป็น​ค่า​สินค้า​ให้​กับเจ้า
16ชาวอารัม#27:16 ชาวอารัม ใน​สำเนา​ต้นฉบับ​ภาษา​ฮีบรู​และ​ภาษา​ซีเรีย​บาง​ฉบับ​เขียน​ว่า “ชาว​เอโดม” มา​ทำ​การค้า​กับเจ้า เป็น​เพราะ​เจ้า​มี​สินค้า​มากมาย​มหาศาล
พวกเขา​เอา​พลอย​สีน้ำเงิน​อมเขียว ผ้าสีม่วง ผ้าปักลาย ผ้าลินิน​อย่างดี ปะการัง และ​ทับทิม​มา​แลก​กับ​สินค้า​ของเจ้า
17ยูดาห์​กับ​อิสราเอล​ก็​มา​ค้าขาย​กับเจ้า
พวกเขา​เอา​ข้าวสาลี​จาก​เมืองมินนิท​และ​ขนมหวาน#27:17 ขนมหวาน ความหมาย​ของ​คำ​นี้​ใน​ภาษา​ฮีบรู​ยัง​ไม่​ชัดเจน น้ำเชื่อม​ผลไม้ น้ำมัน​และ​ยาสมุนไพร มา​แลก​กับ​สินค้า​ของเจ้า
18ชาวดามัสกัส​มา​ค้าขาย​กับเจ้า​ด้วย เขา​เอา​เหล้าองุ่น​จาก​เมือง​เฮลโบน และ​ขนแกะ​จาก​เมืองซาฮาห์​มา​แลกเปลี่ยน​กับ​สินค้า​ของเจ้า
เป็น​เพราะ​เจ้า​มี​สินค้า​มากมาย​มหาศาล
19ชาวดาน​และ​ชาวกรีก​จาก​เมืองอุซาล​ได้​ค้าขาย​กับเจ้า พวกเขา​เอา​เหล็กหล่อ เครื่องเทศ และ​อ้อย​มา​แลกเปลี่ยน​กับ​สินค้า​ของเจ้า 20เมือง​เดดาน​ค้าขาย​ผ้ารองอาน​กับเจ้า
21ชาวอาระเบีย​และ​บรรดา​เจ้าชาย​ทั้งหลาย​แห่ง​เมืองเคดาร์​ก็​เป็น​ลูกค้า​ของเจ้า
พวกเขา​เอา​ลูกแกะ แกะตัวผู้​และ​แพะ​มา​แลกเปลี่ยน​กับ​สินค้า​ของเจ้า
22พวกพ่อค้า​ของ​เชบา​และ​ราอามาห์​ก็​ค้าขาย​กับเจ้า
พวกเขา​เอา​เครื่องเทศ​ชั้นเยี่ยม​นานาชนิด พลอย​มีค่า​ต่างๆ​และ​ทองคำ มา​แลกเปลี่ยน​กับ​สินค้า​ของเจ้า 23เมืองฮาราน คานเนห์​และ​เอเดน รวมทั้ง​พ่อค้า​ของ​เชบา และ​ของ​เมืองอัสชูร​และ​คิลมาด ก็​ค้าขาย​กับเจ้า
24ใน​ตลาด​ของเจ้า พวกเขา​ค้าขาย​เครื่องนุ่งห่ม​ที่​สวยงาม ผ้า​สีน้ำเงิน งานเย็บปัก​และ​พรม​หลายหลาก​สี ที่​มี​เชือก​มัดขมวด​เป็นปม​ไว้​อย่าง​แน่นหนา
25กองเรือ​ของ​ทารชิช​ทำ​หน้าที่​ขน​สินค้า​ให้​กับเจ้า
ไทระ​เอ๋ย เจ้า​เป็น​เหมือน​เรือ
ที่​เต็ม​ไปด้วย​สินค้า​จน​หนักอึ้ง​อยู่​ใจกลาง​ทะเล
26ฝีพาย​ของเจ้า​พา​เจ้า​ออกไป​ใน​ทะเลลึก
แต่​ลม​ตะวันออก​ทำ​ให้​เจ้า​อับปาง​ที่​ใจกลาง​ทะเล​นั้น
27ความร่ำรวย​ของเจ้า สินค้า และ​ของ​นำเข้า​ของเจ้า
พวกลูกเรือ ต้นหน และ​ช่างต่อเรือ​ของเจ้า
พ่อค้า​ของเจ้า​กับ​ทหาร​ทั้งหมด​และ​คนอื่นๆ​ทุกคน​บนเรือ
จะ​จมดิ่ง​ลง​ใจกลาง​ทะเล​ใน​วันที่​เจ้า​ถูก​ทำลาย​นั้น
28เมือง​ตาม​ชายฝั่ง​จะ​สั่นไหว
เมื่อ​ต้นหน​ของเจ้า​ร้อง​ตะโกน​ออกมา
29ฝีพาย​ที่​พาย​เรือ​ลำอื่นๆ​อยู่​จะ​สละ​เรือ
ทั้ง​ลูกเรือ​และ​ต้นหน​จะ​ไป​ยืน​อยู่​บน​ชายฝั่ง
30พวกเขา​จะ​ตะโกน​ออกมา​และ​ร้องไห้​อย่าง​ขมขื่น​สำหรับ​เจ้า
พวกเขา​จะ​โปรย​ดิน​ลง​บนหัว​และ​เกลือกกลิ้ง​ใน​กองขี้เถ้า
31พวกเขา​จะ​โกนผม​ออก​ให้​กับเจ้า
และ​จะ​สวม​เสื้อผ้า​กระสอบ
พวกเขา​จะ​ร้องไห้​ให้​กับเจ้า​ด้วย​วิญญาณ​ที่​เจ็บปวด​รวดร้าว
และ​ด้วย​ความเศร้า​อัน​ขมขื่น
32ใน​ขณะที่​พวกเขา​ร้อง​คร่ำครวญ​ให้​กับเจ้า พวกเขา​จะ​ร้องเพลง​ไว้อาลัย​สำหรับ​ตัวเจ้า​ว่า
เคย​มี​ใคร​เป็น​เหมือน​เมือง​ไทระ​บ้าง
ตอนที่​เธอ​เงียบ​จมหาย​ไป​ใน​ทะเล
33เจ้า​เคย​ทำให้​ชนชาติ​ต่างๆ​พึงพอใจ​เมื่อ​สินค้า​ของเจ้า​ออก​สู่​ทะเล
เจ้า​เคย​ทำให้​กษัตริย์​ทั้งหลาย​ในโลก​ร่ำรวย​ด้วย​ทรัพย์สิน​อัน​มหาศาล​และ​สินค้า​มากมาย​ของเจ้า
34แต่​ตอนนี้ ทะเล​ได้​ทำให้​เจ้า​แตก​อับปาง​ใน​ทะเลลึก
ทั้ง​สินค้า​และ​ลูกเรือ​ทั้งหมด​ของเจ้า​ต่าง​จม​ลงไป​กับเจ้า​ด้วย
35ทุกคน​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​เมือง​ตาม​ชายฝั่ง​ต่าง​รู้สึก​หวาดกลัว​เพราะ​เห็น​สิ่ง​ที่​เกิดขึ้น​กับเจ้า
กษัตริย์​ทั้งหลาย​ใน​เมือง​เหล่านี้​ต่าง​ก็​สะดุ้ง​ตกใจ
และ​ใบหน้า​ของ​พวกเขา​ก็​บิดเบี้ยว​ด้วย​ความกลัว
36พวกพ่อค้า​ที่​อยู่​ท่ามกลาง​ชนชาติ​ทั้งหลาย​ผิวปาก​ด้วย​ความตะลึงงัน
เจ้า​ได้​มา​ถึง​จุดจบ​อัน​น่าสะพรึงกลัว​และ​จะ​ไม่มีเจ้า​อีกต่อไป’”

ที่ได้เลือกล่าสุด:

เอเสเคียล 27: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้