อพยพ 9:27-35

ฟาโรห์​เรียกตัว​โมเสส​และ​อาโรน​มาพบ​และ​พูด​กับ​พวกเขา​ว่า “เรา​ได้​ทำบาป​ไปแล้ว​ครั้งนี้ พระยาห์เวห์​คือ​ฝ่ายถูก เรา​และ​ประชาชน​ของเรา​เป็น​ฝ่ายผิด อธิษฐาน​ต่อ​พระยาห์เวห์ ขอให้​หยุด​ฟ้าร้อง​กับ​ลูกเห็บ​ได้แล้ว พอแล้ว เรา​ยอม​ปล่อย​พวกเจ้า​แล้ว พวกเจ้า​ไม่ต้อง​อยู่​อีก​ต่อไป​แล้ว” โมเสส​กล่าว​ว่า “เมื่อ​ข้าพเจ้า​ออก​จาก​เมืองนี้ ข้าพเจ้า​จึง​จะ​กางแขน​ออก​ต่อหน้า​พระยาห์เวห์ ฟ้า​จะ​หยุด​ร้อง​และ​จะ​ไม่มี​ลูกเห็บ​อีก​ต่อไป แล้ว​ท่าน​จะได้​รู้​ว่า โลกนี้​เป็น​ของ​พระยาห์เวห์ แต่​ข้าพเจ้า​รู้ว่า​ทั้งท่าน​และ​ข้าราชการ​ของท่าน​ยังคง​ไม่ได้​เกรง​กลัว​พระเจ้า​ยาห์เวห์​หรอก” ต้นป่าน​และ​ข้าว​บาร์เลย์​ถูก​ทำลาย​เสียหาย เพราะ​ต้นป่าน​ยัง​เป็น​ต้นอ่อน​อยู่ และ​ต้นข้าว​บาร์เลย์​กำลัง​ออก​รวง แต่​ข้าว​สาลี​และ​ข้าว​สแปลต์​ไม่ได้​ถูก​ทำลาย​เพราะ​งอกช้า เมื่อ​โมเสส​จาก​ฟาโรห์​และ​ออก​จาก​เมืองนั้น เขา​กางแขน​ออก​ต่อ​พระยาห์เวห์ ทันใดนั้น​ฟ้า​หยุด​ร้อง ลูกเห็บ​หยุด​ตก และ​ฝน​ก็​ไม่ได้​ตก​ลงสู่​พื้นดิน​อีก แต่​เมื่อ​ฟาโรห์​เห็น​ฝน ลูกเห็บ และ​ฟ้าร้อง​หยุด​หมดแล้ว เขา​ก็​บาป​อีก ใจ​แข็งกระด้าง​อีก ทั้ง​เขา​และ​ข้าราชการ​ของเขา ใน​ที่สุด​หัวใจ​ของ​ฟาโรห์​ได้​แข็งกระด้าง และ​ไม่ยอม​ปล่อย​ลูกหลาน​อิสราเอล​ไป เหมือนกับ​ที่​พระยาห์เวห์​ได้​บอก​โมเสส​ไว้