เอสเธอร์ 9:20-28

เอสเธอร์ 9:20-28 THA-ERV

โมรเดคัย​ได้​บันทึก​เหตุการณ์​เหล่านี้​ไว้​ทั้งหมด และ​เขา​ได้​ส่ง​จดหมาย​ไป​ถึง​ชาวยิว​ทุกคน ที่​อาศัย​อยู่​ใน​มณฑล​ทุกแห่ง​ของ​กษัตริย์​อาหสุเอรัส ทั้ง​ใกล้​และ​ไกล เขา​เขียน​ไป​ให้​กับ​ชาวยิว​ทุกคน ให้​ถือ​วันที่​สิบสี่​และ​วันที่​สิบห้า​ของ​เดือน​อาดาร์ เป็น​วันหยุด​ประจำปี เพราะ​วัน​เหล่านั้น​เป็น​วันที่​บรรดา​ชาวยิว​ได้​กำจัด​พวก​ศัตรู​ของ​พวกเขา และ​เป็น​เดือน​ที่​ความ​ทุกข์โศก​ของ​พวกเขา​ได้​กลาย​เป็น​ความ​ชื่นชม​ยินดี การ​คร่ำครวญ​ของ​พวกเขา​กลาย​เป็น​การ​เลี้ยง​ฉลอง เขา​บอก​ให้​พวกเขา​ให้​เฉลิม​ฉลอง​เลี้ยง​กัน​ใน​วัน​เหล่านั้น และ​ส่ง​อาหาร​เป็น​ของขวัญ​ให้​แก่กัน​และกัน และ​ส่ง​อาหาร​เป็น​ของขวัญ​ให้​กับ​คน​ยากจน​ด้วย ดังนั้น​ชาวยิว​จึง​ตกลง​ที่​จะ​รักษา​เทศกาล​นี้​ที่​พวกเขา​ได้​เริ่มต้น​ไว้​ตลอดไป ตาม​ที่​โมรเดคัย​ได้​เขียน​มา ฮามาน ลูกชาย​ฮัมเมดาธา ชาว​อากัก ศัตรู​ของ​พวก​ชาวยิว ได้​วางแผน​ชั่ว​เพื่อ​ทำลาย​ชาวยิว เขา​ได้​ทำการ​เสี่ยงทาย ที่​เรียกว่า “เปอร์” เพื่อ​ทำลาย​พวก​ยิว​ให้​พินาศ​สิ้น แต่​เมื่อ​กษัตริย์​ได้​ล่วงรู้​แผนการ​นั้น พระองค์​พูด​ว่า “ขอ​ให้​คำสั่ง​ชั่วร้าย​ที่​ฮามาน​เขียน​เพื่อ​ทำลาย​ชาวยิว​นี้ เกิดขึ้น​กับ​เขา​แทน” ดังนั้น​ฮามาน​และ​ลูกชาย​จึง​ถูก​เสียบ​ที่​เสาไม้ ดังนั้น ประชาชน จึง​เรียก​วัน​เหล่านั้น​ว่า “ปูริม” ซึ่ง​มา​จาก​คำว่า “เปอร์” โมรเดคัย​ได้​เขียน​จดหมาย​บอก​ให้​ชาวยิว​เฉลิม​ฉลอง​เทศกาล​นี้​ใน​สองวัน​ที่​กำหนด​นี้​ของ​ทุกปี เพื่อ​ให้​ระลึก​ถึง​สิ่ง​ที่​เกิดขึ้น​กับ​พวกเขา ดังนั้น​พวกยิว​จึง​ถือ​เป็น​ประเพณี​สำหรับ​พวกเขา​และ​ลูกหลาน​ของ​พวกเขา​ตาม​ที่​โมรเดคัย​บอก เพื่อ​พวกเขา​จะ​ถือ​เทศกาล​นี้​ไว้ และ​รักษา​ไว้​สืบ​ต่อไป​ใน​ทุกยุค​ทุกสมัย ใน​ทุก​ครอบครัว ใน​ทุก​มณฑล และ​ใน​ทุก​เมือง คนยิว​จะ​ต้อง​เฉลิม​ฉลอง​เทศกาล​ปูริม​นี้​ทุกปี​ไม่​หยุดหย่อน และ​รักษา​เทศกาล​นี้​ตลอดไป และ​ไม่​ปล่อย​ให้​มัน​หมดสิ้น​ไป​จาก​ผู้​สืบ​เชื้อสาย​ของ​ชาวยิว

แผนการอ่าน และบทใคร่ครวญประจำวัน ตามหัวข้อ เอสเธอร์ 9:20-28 ฟรี