ดาเนียล 6:1-9

ดาเนียล 6:1-9 THA-ERV

กษัตริย์​ดาริอัส​ตัดสินใจ​ที่​จะ​แต่งตั้ง​ผู้นำภาค​ขึ้น​มา​หนึ่งร้อย​ยี่สิบ​คน เพื่อ​มา​ปกครอง​ดูแล​อาณาจักร แล้ว​พระองค์​ก็​เลือก​อีก​สามคน​มา​เป็น​รัฐมนตรี​อยู่​เหนือ​ผู้นำภาค​พวกนี้ ผู้นำภาค​พวกนี้​จะ​ต้อง​มา​รายงาน​กับ​สามคนนี้ เพื่อ​กษัตริย์​จะได้​ไม่ต้อง​วุ่นวาย​กับ​เรื่อง​ปลีกย่อย​ใน​การบริหาร และ​ดาเนียล​ก็​เป็น​หนึ่ง​ใน​รัฐมนตรี​สามคนนี้ เนื่องจาก​ดาเนียล​คนนี้​เป็น​คน​ฉลาด​หลักแหลม​มาก เขา​มี​ความสามารถ​มากกว่า​รัฐมนตรี​อีก​สองคนนั้น และ​เก่ง​กว่า​ผู้นำภาค​ทั้งหมด​ด้วย กษัตริย์​จึง​คิด​ที่​จะ​แต่งตั้ง​ดาเนียล​ให้​มี​อำนาจ​เหนือ​อาณาจักร​ทั้งหมด ดังนั้น​รัฐมนตรี​สองคนนั้น​และ​ผู้นำภาค​พวกนั้น ก็​เริ่ม​หาเหตุ​ใส่ร้าย​ดาเนียล ใน​งานบริหาร​อาณาจักร​ที่​ดาเนียล​รับผิดชอบ​อยู่ แต่​พวกเขา​ก็​ไม่​สามารถ​จะ​หาเหตุ​อะไร​มา​ฟ้อง หรือ​จับ​ทุจริต​ใน​ตัว​ดาเนียล​ได้เลย เพราะ​ดาเนียล​เป็น​คนที่​ซื่อสัตย์​มาก และ​ไม่ได้​ทำ​อะไร​ผิด หรือ​ผิดพลาด​ใน​งาน​ที่​เขา​รับผิดชอบ​เลย แล้ว​คนพวกนี้​ก็​พูด​กัน​ว่า “เรา​จะ​ไม่มี​ทาง​หาเหตุ​ฟ้อง​ดาเนียล​คนนี้​ได้เลย นอกจาก​เรา​จะ​หา​เรื่อง​จับผิด​เกี่ยวกับ​ศาสนา​ของเขา” ดังนั้น​รัฐมนตรี​สองคนนั้น​กับ​ผู้นำภาค​ทั้งหลาย​ก็​พา​กัน​มา​เข้าเฝ้า​กษัตริย์ และ​นำ​ข้อเสนอ​มาด้วย พวกเขา​พูด​ว่า “ขอให้​กษัตริย์​ดาริอัส​มี​อายุ​ยืนยาว ข้าแต่​กษัตริย์ พวก​รัฐมนตรี พวก​ผู้นำภาค ผู้นำ​จังหวัด ผู้นำ​อำเภอ พวก​ที่ปรึกษา ได้​ตกลง​กัน​ว่า​กษัตริย์​ควร​จะ​ประกาศ​กฎหมาย​ใหม่ และ​ให้​บังคับใช้​อย่าง​เข้มงวด​ว่า ใน​สามสิบวัน​นี้​ห้าม​ทุกคน​อธิษฐาน​หรือ​ขอพร​จาก​เทพเจ้า​หรือ​จาก​มนุษย์​คนใด นอกจาก​ขอ​จาก​พระองค์​ผู้​เป็น​กษัตริย์​แต่เพียง​ผู้เดียว ใคร​ฝ่าฝืน​จะ​ต้อง​ถูก​โยน​เข้าไป​ใน​ถ้ำ​สิงโต ดังนั้น ข้าแต่​กษัตริย์ ขอ​ทรง​ออก​กฎ​ข้อห้ามนี้ พร้อมกับ​เซ็นชื่อ​ของ​พระองค์​ลง​ใน​กฎหมาย​นั้น เพื่อ​จะได้​เป็น​กฎหมาย​ที่​ไม่สามารถ​เปลี่ยน​แปลง หรือ​ยกเลิกได้​ตาม​กฎหมาย​ของ​คน​มีเดีย​และ​คน​เปอร์เซีย​ด้วยเถิด” กษัตริย์​ดาริอัส​จึง​ออก​กฎ​ข้อห้ามนี้ พร้อมกับ​ลงชื่อ​ของ​พระองค์​ลงไป