1 ซามูเอล 25

25
1ใน​เวลา​นั้น​ซามูเอล​ได้​ตาย​ไป ชาว​อิสราเอล​ทั้ง​หลาย​มา​รวม​ตัว​กัน​และ​ไว้ทุกข์​ให้​กับ​ซามูเอล พวก​เขา​ฝังศพ​ซามูเอล​ไว้​ที่​บ้าน​ของ​เขา​ใน​รามาห์
ดาวิด นาบาล​และ​อาบีกายิล
ดาวิด​ได้​ย้าย​ลง​ไป​ยัง​ทะเลทราย​มาโอน#25:1 มาโอน มา​จาก​สำเนา​แปล​กรีก แต่​สำเนา​ฉบับ​ฮีบรู​มี​คำ​ว่า “ปาราน” 2มี​ชาย​คน​หนึ่ง​ใน​มาโอน ร่ำรวย​มาก เขา​มี​ทรัพย์​สมบัติ​อยู่​ใน​คารเมล เขา​มี​แพะ​หนึ่ง​พัน​ตัว​และ​แกะ​อีก​สาม​พัน​ตัว ซึ่ง​เขา​กำลัง​ตัด​ขน​แกะ​อยู่​ที่​คารเมล 3เขา​ชื่อ​นาบาล#25:3 นาบาล แปล​ว่า “โง่” และ​มี​เมีย​ชื่อ​อาบีกายิล นาง​เป็น​ผู้หญิง​ที่​ฉลาด​และ​สวย แต่​ผัว​ของ​นาง​ซึ่ง​อยู่​ใน​ตระกูล​คาเลบ​เป็น​คน​ดุร้าย​และ​ใจแคบ
4ขณะ​ที่​ดาวิด​อยู่​ใน​ทะเลทราย ดาวิด​ได้ยิน​มา​ว่า​นาบาล​กำลัง​ตัด​ขน​แกะ​อยู่ 5เขา​จึง​ส่ง​ชาย​หนุ่ม​สิบ​คน​และ​บอก​พวก​เขา​ว่า “ให้​ไป​หา​นาบาล​ที่​คารเมล​และ​คำนับ​เขา​ใน​นาม​ของ​เรา 6ให้​บอก​กับ​เขา​ว่า ‘ขอ​ให้​ท่าน​มี​อายุ​ยืน​นาน มี​สุขภาพ​ดี​ทั้ง​ท่าน​และ​คน​ใน​ครอบครัว​ท่าน และ​ขอ​ให้​ทุก​สิ่ง​ทุก​อย่าง​ที่​เป็น​ของ​ท่าน มี​สุขภาพ​ดี​ด้วย 7ตอน​นี้​เรา​ได้ยิน​มา​ว่า มัน​เป็น​ช่วง​เวลา​ตัด​ขน​แกะ ตอน​ที่​คน​เลี้ยง​แกะ​ของ​ท่าน​มา​อยู่​กับ​พวก​เรา พวก​เรา​ไม่​ได้​ทำ​อันตราย​พวก​เขา และ​ตอน​ที่​พวก​เขา​อยู่​ใน​คารเมล ก็​ไม่​มี​อะไร​ของ​พวก​เขา​หาย 8ถาม​พวก​คน​รับใช้​ของ​ท่าน​ดู​ได้​เลย แล้ว​พวก​เขา​ก็​จะ​บอก​ท่าน​เอง ดังนั้น​ขอ​ให้​มี​น้ำใจ​ต่อ​คน​หนุ่ม​ของ​เรา เพราะ​พวก​เรา​มา​ใน​ช่วง​เวลา​ของ​งาน​เลี้ยง ขอ​มอบ​สิ่ง​ที่​ท่าน​พอ​จะ​หา​ได้ ให้​กับ​คน​รับใช้​ของ​ท่าน และ​ดาวิด​ลูกชาย​ของ​ท่าน​ด้วย​เถิด’”
9เมื่อ​คน​ของ​ดาวิด​มา​ถึง พวก​เขา​ส่ง​ข้อความ​นี้​ให้​กับ​นาบาล​ใน​นาม​ของ​ดาวิด และ​พวก​เขา​ก็​คอย​อยู่ 10นาบาล​ตอบ​พวก​คน​รับใช้​ของ​ดาวิด​ว่า “ดาวิด​คน​นี้​เป็น​ใคร ลูกชาย​ของ​เจสซี​เป็น​ใคร ทุก​วันนี้​มี​พวก​ทาส​มาก​มาย​ที่​หนี​ไป​จาก​เจ้านาย​ของ​เขา 11ทำไม​ข้า​ต้อง​เอา​ขนมปัง น้ำ และ​เนื้อสัตว์​ที่​ข้า​ฆ่า​เพื่อ​เป็น​อาหาร​ให้​กับ​คน​ตัด​ขน​แกะ​ของ​ข้า ไป​ให้​กับ​ผู้ชาย​ที่​มา​จาก​ไหน​ก็​ไม่​รู้”
12คน​ของ​ดาวิด​กลับ​ไป เมื่อ​มา​ถึง พวก​เขา​ก็​ได้​รายงาน​ทุก​คำ​พูด​ให้​ดาวิด​รู้ 13ดาวิด​บอก​คน​ของ​เขา​ว่า “ทุก​คน​ให้​เอา​ดาบ​คาด​เอว​ไว้” พวก​เขา​ก็​พก​ดาบ​ไว้ และ​ดาวิด​ก็​พก​ดาบ​ไว้​เหมือน​กัน มี​ชาย​ประมาณ​สี่​ร้อย​คน​ที่​ไป​กับ​ดาวิด​และ​อีก​สอง​ร้อย​คน​อยู่​เฝ้า​สัมภาระ
14คน​รับใช้​คน​หนึ่ง​ของ​นาบาล​ได้​ไป​บอก​อาบีกายิล​เมีย​ของ​นาบาล​ว่า “ดาวิด​ส่ง​ตัวแทน​มา​จาก​ทะเลทราย​เพื่อ​มา​คำนับ​เจ้านาย​ของ​เรา แต่​นาย​กับ​พูด​ดูถูก​คน​เหล่า​นั้น​ไป 15ซึ่ง​คน​เหล่า​นี้​ดี​กับ​พวก​เรา​มาก เขา​ไม่​เคย​ทำร้าย​พวก​เรา​เลย และ​ตลอด​เวลา​ที่​เรา​อยู่​ใน​ท้องทุ่ง​ใกล้ๆ​พวก​เขา ของๆ​พวก​เรา​ก็​ไม่​เคย​หาย 16พวก​เขา​เป็น​กำแพง​ล้อม​รอบ​ตัว​พวกเรา​ทั้งวัน​ทั้งคืน ตลอด​เวลา​ที่​พวก​เรา​เลี้ยง​แกะ​อยู่​ใกล้ๆ​พวก​เขา 17เมื่อ​ท่าน​รู้​เรื่อง​นี้​แล้ว ให้​พิจารณา​ดู​ว่า​ท่าน​ควร​จะ​ทำ​ยังไง​ดี เพราะ​ความ​หายนะ​กำลัง​ใกล้​มา​ถึง​นาย​ของ​เรา​และ​ครัวเรือน​ทั้งหมด​ของ​เขา​แล้ว นาย​นั้น​เป็น​คน​ชั่วช้า ไม่​มี​ใคร​สามารถ​พูด​กับ​เขา​ได้”
18อาบีกายิล​รีบ​เอา​ขนมปัง​สอง​ร้อย​ก้อน เหล้า​องุ่น​สอง​ถุง​หนัง แกะ​ที่​ย่าง​เสร็จ​แล้ว​ห้า​ตัว ข้าว​คั่ว​ห้า​ถัง เค้ก​องุ่น​แห้ง​หนึ่ง​ร้อย​ก้อน และ​ขนม​มะเดื่อ​อัด​แห้ง​สอง​ร้อย​แผ่น แล้ว​บรรทุก​ของ​ทั้ง​หมด​บน​หลัง​ลา​ทั้งหลาย 19แล้ว​นาง​ก็​บอก​กับ​คน​รับใช้​ของ​นาง​ว่า “เจ้า​ไป​ก่อน แล้ว​เรา​จะ​ตาม​เจ้า​ไป” แต่​นาง​ไม่​ได้​บอก​นาบาล​ผัว​ของ​นาง
20เมื่อ​นาง​ขี่​ลา​มา​ถึง​หุบเขา​ลึก ที่​นั่น​ดาวิด​และ​พวก​มา​จาก​อีก​ด้าน​ของ​ภูเขา นาง​ได้​พบ​พวก​เขา​ที่​นั่น
21ดาวิด​พูด​ว่า “ไม่​มี​ประโยชน์​อะไร​เลย​ที่​ข้า​ได้​ดูแล​ทรัพย์สิน​ของ​ไอ้​คน​นี้​ใน​ทะเลทราย ไม่​มี​อะไร​ของ​มัน​ที่​หาย​ไป​สัก​อย่าง แต่​มัน​กลับ​ตอบแทน​ความดี​ของ​ข้า​ด้วย​ความชั่ว 22ขอให้​พระเจ้า​ลงโทษ​ดาวิด​อย่าง​หนัก ถ้า​ถึง​พรุ่งนี้​เช้า​ข้า​ยัง​ปล่อย​ให้​ชาย​แม้​แต่​คน​เดียว​ของ​มัน​รอด​ชีวิต”
23เมื่อ​อาบีกายิล​พบ​หน้า​ดาวิด นาง​รีบ​ลง​จาก​หลัง​ลา และ​ซบ​หน้า​กราบ​ถึง​พื้น​ต่อ​หน้า​ดาวิด 24นาง​ก้มกราบ​อยู่​แทบ​เท้า​ของ​ดาวิด​และ​พูด​ว่า “เจ้า​นาย​ของ​ข้าพเจ้า โปรด​ลงโทษ​ข้าพเจ้า​แต่​เพียง​ผู้​เดียว​เถิด โปรด​ปล่อย​ให้​คน​รับใช้​ของ​ท่าน​พูด​เถิด โปรด​ฟัง​ใน​สิ่ง​ที่​ผู้รับใช้​ของ​ท่าน​จะ​พูด 25ขอ​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า ได้​โปรด​อย่า​ได้​ไป​สนใจ​นาบาล​ชาย​ชั่วช้า​คน​นั้น​เลย นาบาล​แปล​ว่า​โง่ และ​เขา​ก็​ทำ​ตัว​สม​ชื่อ​ของ​เขา ส่วน​ข้าพเจ้า​ผู้รับใช้​ของ​ท่าน​ไม่​ได้​เห็น​พวก​ชาย​หนุ่ม​ที่​ท่าน​ส่ง​มา 26พระยาห์เวห์​ได้​ยับยั้ง​มือ​ท่าน เจ้า​นาย​ของ​ข้าพเจ้า จาก​การ​นองเลือด และ​การ​แก้แค้น​ด้วย​มือ​ของ​ท่าน​เอง พระยาห์เวห์​และ​ท่าน​มี​ชีวิต​อยู่​แน่​ขนาด​ไหน ก็​ขอ​ให้​ศัตรู​ของ​ท่าน​หรือ​ผู้ที่​มุ่ง​จะ​ทำร้าย​ท่าน ถูก​สาปแช่ง​เหมือน​นาบาล 27และ​ขอรับ​ของขวัญนี้​ที่​ผู้รับใช้​ของ​ท่าน​ได้​นำ​เอา​มา​ให้​กับ​เจ้านาย ไป​แบ่ง​ให้​กับ​พวก​หนุ่มๆ​ที่​ติดตาม​ท่าน 28โปรด​อภัย​ให้​กับ​ข้าพเจ้า​ผู้รับใช้​ของ​ท่าน​ที่​ได้​ทำ​ผิด​ต่อ​ท่าน พระยาห์เวห์​จะ​สร้าง​ราชวงศ์​อัน​ยั่งยืน​ให้​กับ​ท่าน​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า เพราะ​ท่าน​ได้​ร่วมรบ​อยู่​ฝ่าย​เดียว​กับ​พระยาห์เวห์ ขอ​อย่า​ได้​พบ​ความชั่ว​ใดๆ​ใน​ตัว​ท่าน​เลย​ตราบเท่า​ที่​ท่าน​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่ 29ถ้า​มี​ใคร​ไล่ล่า​เพื่อ​จะ​เอา​ชีวิต​ท่าน ชีวิต​ของ​ท่าน​ผู้​เป็น​เจ้านาย​ข้าพเจ้า​ก็​จะ​ถูก​ผูกมัด​ไว้​อย่าง​มั่นคง​กับ​พวก​ผู้มีชีวิต​ที่​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​ท่าน​ได้​ห่อ​มัด​เอาไว้ แต่​ส่วน​ชีวิต​ของ​พวก​ศัตรู​ท่าน พระองค์​จะ​เหวี่ยง​ออก​ไป​เหมือน​ถูก​เหวี่ยง​ออก​จาก​สลิง 30พระยาห์เวห์​จะ​ทำ​สิ่ง​ดีๆ​ให้​กับ​ท่าน​ผู้​เป็น​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า​อย่าง​ที่​พระองค์​ได้​สัญญา​ไว้ และ​พระองค์​จะ​ทำให้​ท่าน​เป็น​ผู้นำ​ของ​อิสราเอล 31ถึง​วัน​นั้น เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า จะ​ได้​ไม่​ต้อง​รู้สึก​หนักใจ เพราะ​เคย​ทำ​ให้​เกิด​การ​นองเลือด​โดย​ไม่​จำเป็น หรือ​ได้​ไป​แก้แค้น​ด้วย​ตนเอง แล้ว​เมื่อ​พระยาห์เวห์​ทำ​ให้​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า​ประสบ​ความสำเร็จ โปรด​ระลึก​ถึง​ข้าพเจ้า​ผู้รับใช้​ของ​ท่าน​ด้วย”
32ดาวิด​พูด​กับ​อาบีกายิล​ว่า “ขอ​สรรเสริญ​พระยาห์เวห์ พระเจ้า​แห่ง​อิสราเอล ผู้​ได้​ส่ง​ท่าน​มา​พบ​เรา​ใน​วันนี้ 33ขอ​ให้​ท่าน​ได้รับ​พร เพราะ​ท่าน​คิด​รอบคอบ​และ​ได้​ยับยั้ง​เรา​จาก​การ​นอง​เลือด​ใน​วันนี้ และ​จาก​การ​แก้แค้น​ด้วย​มือ​ของ​เรา​เอง 34พระยาห์เวห์ พระเจ้า​ของ​อิสราเอล​ได้​ยับยั้ง​เรา​จาก​การ​ทำลาย​ท่าน เพราะ​ถ้า​ท่าน​ไม่​ได้​มา​พบ​เรา​เร็วๆ​อย่าง​นี้ พระองค์​มี​ชีวิต​อยู่​แน่​ขนาด​ไหน ก็​ให้​แน่ใจ​ขนาด​นั้น​เลย​ว่า​ชาย​ทุกคน​ใน​ครัว​เรือน​ของ​นาบาล จะ​ไม่​เหลือ​รอด​ชีวิต​สัก​คน​ถึง​พรุ่งนี้​เช้า​แน่”
35แล้ว​ดาวิด​ก็​รับ​ของ​ที่​นาง​นำ​มา​ให้ แล้ว​พูด​ว่า “ขอ​ให้​ท่าน​เดินทาง​กลับ​บ้าน​โดย​สวัสดิภาพ เรา​ได้​ฟัง​สิ่ง​ที่​ท่าน​พูด​ไว้ และ​เรา​จะ​ทำ​ตาม​คำขอ​ของ​ท่าน”
36เมื่อ​อาบีกายิล​กลับ​มา​หา​นาบาล เขา​กำลัง​มี​งาน​เลี้ยง​อยู่​ใน​บ้าน​อย่าง​กษัตริย์ เขา​กำลัง​รื่นเริง​มาก​และ​เมา​มาก นาง​เลย​ไม่​บอก​อะไร​เขา​จน​ถึง​รุ่งเช้า 37ใน​ตอน​เช้า เมื่อ​นาบาล​สร่าง​เมา เมีย​ของ​เขา​ก็​บอก​เขา​ถึง​เรื่องราว​ทั้งหมด และ​เส้น​สมอง​ของ​เขา​ก็​แตก และ​เขา​เป็น​อัมพาต​แข็ง​เหมือน​หิน 38ประมาณ​สิบ​วัน​ต่อ​มา พระยาห์เวห์​ตี​นาบาล​และ​เขา​ก็​ตาย
39เมื่อ​ดาวิด​รู้​เรื่อง​ที่​นาบาล​ตาย ก็​พูด​ว่า “สรรเสริญ​พระยาห์เวห์ ที่​แก้แค้น​นาบาล​ผู้​ดูถูก​เหยียด​หยาม​ข้าพเจ้า พระองค์​ได้​ยับยั้ง​ข้าพเจ้า​ไม่​ให้​ทำ​ความชั่ว และ​ให้​กรรม​ชั่ว​ที่​นาบาล​ทำ​นั้น​ตกลง​บน​หัว​เขา​เอง”
แล้ว​ดาวิด​ได้​ส่งข่าว​ไป​ถึง​อาบีกายิล ขอ​ให้​นาง​มา​เป็น​เมีย​ของ​เขา 40คน​รับใช้​ของ​ดาวิด​ไป​ยัง​คารเมล และ​บอก​กับ​นาง​อาบีกายิล​ว่า “ดาวิด​ส่ง​พวก​เรา​มา​หา​ท่าน เพื่อ​รับ​ท่าน​ไป​เป็น​เมีย​ของ​เขา”
41เธอ​ก้ม​หน้า​กราบ​ลง​ถึง​ดิน​แล้ว​พูด​ว่า “ผู้รับใช้​ของ​ท่าน​อยู่​นี่​แล้วค่ะ และ​ยินดี​รับใช้​และ​พร้อม​ที่​จะ​ล้าง​เท้า​แม้แต่​เท้า​ของ​พวก​ผู้รับใช้​ของ​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า”
42อาบีกายิล​รีบ​ขึ้น​บน​หลัง​ลา และ​มา​พร้อม​กับ​หญิง​รับใช้​ของ​นาง​ห้า​คน พวก​เขา​ทั้ง​หมด​ไป​พร้อม​กับ​คน​ส่งข่าว​ของ​ดาวิด และ​นาง​ก็​ได้​มา​เป็น​เมีย​ของ​ดาวิด
43ดาวิด​ยัง​แต่งงาน​กับ​นาง​อาหิโนอัม​ชาว​ยิสเรเอล และ​ทั้ง​สอง​ก็​เป็น​เมีย​ของ​เขา 44แต่​ซาอูล​ได้​ยก​มีคาล​ลูกสาว​ของ​เขา​ซึ่ง​เป็น​เมีย​ของ​ดาวิด ให้​กับ​ปัลที​ลูกชาย​ของ​ลาอิช​ซึ่ง​มา​จาก​กัลลิม

ที่ได้เลือกล่าสุด:

1 ซามูเอล 25: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้