Luka 24

BAP 24

1 FAKAT haftanın ilk gününde, seher vakti, kadınlar hazırlamış oldukları baharları getirerek kabre geldiler. 2Taşı kabirden yuvarlanmış buldular; 3ve içeri girip Rab İsanın cesedini bulmadılar. 4Ve vaki oldu ki, onlar bundan dolayı şaşırmış iken, işte, pırıldıyan esvapla iki adam yanlarında durdu; 5ve kadınlar korkup yüzlerini yere iğmiş oldukları halde, adamlar onlara dediler: Niçin diriyi ölüler arasında arıyorsunuz? 6O burada değil, fakat kıyam etti; daha Galilede iken, 7İnsanoğlunun günahkârların ellerine verilmesi, haça gerilmesi, ve üçüncü gün kıyam etmesi gerektir, diye onun size nasıl söylemiş olduğunu hatırlayın. 8Kadınlar da onun sözlerini hatırladılar; 9kabirden dönüp bütün bu şeyleri Onbirlere, ve bütün başkalarına söylediler. 10Bu kadınlar Mecdelli Meryem, Yoanna, ve Yakubun anası Meryemdi; ve onlarla beraber olan başka kadınlar bu şeyleri resullere söylediler. 11Bu sözler onların gözüne boş lakırdı göründü; ve kadınlara inanmadılar. 12Fakat Petrus kalkıp kabre koştu, iğilerek baktı, keten bezlerin yalnız durduğunu gördü; ve vaki olan şeye şaşarak evine gitti.

13Ve işte, yine o gün onlardan ikisi, Yeruşalimden altmış ok atımı uzakta Emmaus denilen bir köye gidiyorlardı. 14Olan bütün bu işleri birbirlerile söyleşiyorlardı. 15Ve vaki oldu ki, onlar söyleşir ve birbirlerine sorarlarken, İsa kendisi yaklaştı, onlarla beraber yürüdü. 16Fakat onu tanımasınlar diye gözleri tutulmuştu. 17Onlara dedi: Yürürken birbirinize söylediğiniz bu sözler nedir? Yüzleri kederli olarak durdular. 18Onlardan adı Kleopas olan biri cevap verip dedi: Misafir olarak Yeruşalimde oturur da, bu günlerde orada olan işleri bilmiyen yalnız sen misin? 19Onlara dedi: Hangi şeyler? Ve kendisine dediler: Allahın ve bütün halkın indinde işte ve sözde kudretli bir peygamber olan Nâsıralı İsa hakkındaki işler; 20ve başkâhinlerle bizim reislerimiz ölüme mahkûm edilmesi için onu nasıl ele verip haça gerdiler. 21Fakat biz, İsraili kurtaracak olan odur diye ummakta idik. Fakat bununla beraber, bu işler olalı üçüncü gündür. 22Bundan başka bizden bazı kadınlar sabah erken kabirde bulundular; 23onun cesedini bulmayınca geldiler; ve, o yaşıyor, diyen melekler rüyetini görmüş olduklarını söyliyip bizi şaşkın ettiler. 24Bizimle beraber olanlardan bazıları kabre gidip kadınların dedikleri gibi buldular; fakat onu görmediler. 25Ve onlara dedi: Ey anlayışsız adamlar, ve peygamberlerin bütün söylediklerine yürekleri geç inananlar! 26Mesihin bunları çekip izzetine girmesi gerek değil miydi? 27Ve Musa ile bütün peygamberlerden başlıyarak kitapların hepsinde kendi hakkındaki şeyleri onlara açtı. 28Varacakları köye yaklaştılar; ve o, daha ileri gidecekmiş gibi yaptı. 29Onu zorladılar: Bizimle beraber kal; çünkü akşam yakın, zaten gün bitmek üzredir, dediler. Onlarla beraber kalmak için içeri girdi. 30Ve vaki oldu ki, onlarla beraber sofraya oturduğu vakit, ekmeği aldı, şükran duasını etti; ve kırıp onlara verdi. 31Ve onların gözleri açıldı, onu tanıdılar; ve o, kendilerine görülmez oldu. 32Ve birbirine dediler: O, yolda bizimle konuşurken, kitapları bize açarken, içimizde yüreğimiz yanmıyor mıydı? 33Ve hemen o saatte kalktılar, Yeruşalime döndüler, Onbirler ile beraberlerinde olanları bir arada toplanmış buldular, ve: 34Rab gerçek kıyam etti, ve Simuna göründü, diyorlardı. 35Ve bunlar yolda vaki olanları, ve ekmeği kırdığında onun kendileri tarafından nasıl tanılmış olduğunu anlattılar.

36Onlar bu şeyleri söylerken, İsa kendisi ortalarında durup onlara: Size selâmet! dedi. 37Fakat onları yılgınlık aldı, ve çok korkarak bir ruh gördüklerini sandılar. 38Ve onlara dedi: Neden şaşırıyorsunuz? Niçin yüreğinizde düşünceler doğuyor? 39Ellerime, ayaklarıma bakın; bizzat benim, kendim; bana ellerinizi sürün ve bakın; çünkü bende olduğunu gördüğünüz gibi, bir ruhta et ve kemik yoktur. 40Bunu söyledikten sonra, onlara ellerini, ayaklarını gösterdi. 41Onlar sevinçten henüz inanmıyıp şaşmakta iken, onlara dedi: Burada yiyecek bir şeyiniz var mı? 42Kendisine bir parça kızarmış balık verdiler. 43Onu aldı ve önlerinde yedi.

44Ve onlara dedi: Benim hakkımda Musanın şeriatinde, peygamberlerde ve mezmurlarda yazılmış olan bütün şeylerin yerine gelmesi gerektir, diye daha sizin ile beraberken, söylediğim sözler bunlardır. 45O zaman kitapları anlamak için onların zihnini açtı; 46ve onlara dedi: Böyle yazılmıştır, Mesih elem çekecek, üçüncü gün ölülerden kıyam edecek, 47ve Yeruşalimden başlıyarak bütün milletlere günahların bağışlanması için onun isminde tövbe ilân edilecektir. 48Siz bu şeylerin şahitlerisiniz. 49Ve işte, ben Babamın vadini üzerinize gönderirim; fakat yukardan size kuvvet giydirilinciye kadar, siz şehirde oturun.

50Ve onları Beytanya karşısına kadar çıkardı; ellerini kaldırıp onları mubarek kıldı. 51Ve vaki oldu ki, onları mubarek kılarken kendilerinden ayrıldı, ve göke kaldırıldı. 52Onlar da ona secde kıldılar, büyük sevinçle Yeruşalime döndüler; 53ve daima Allaha hamdederek mabette idiler.

ที่ได้เลือกล่าสุด:

Luka 24: KMEYA

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก