สดุดี 105:1-20

จงขอบพระคุณองค์พระผู้เป็นเจ้า และร้องทูลออกพระนามของพระองค์ ให้ประชาชาติทั้งหลายได้รู้ถึงสิ่งที่พระองค์ทรงทำ จงร้องเพลงถวายพระองค์ ร้องสรรเสริญถวายพระองค์ บอกถึงพระราชกิจอันมหัศจรรย์ทั้งสิ้นของพระองค์ จงเทิดทูนพระนามอันบริสุทธิ์ของพระองค์ ให้จิตใจของผู้ที่แสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้าชื่นชมยินดี จงหมายพึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าและพระกำลังของพระองค์ จงแสวงหาพระพักตร์พระองค์เสมอ จงระลึกถึงปาฏิหาริย์ที่พระองค์ทรงกระทำ ถึงการอัศจรรย์และคำพิพากษาที่พระองค์ทรงประกาศ วงศ์วานอับราฮัมผู้รับใช้ของพระองค์เอ๋ย ลูกหลานของยาโคบที่ทรงเลือกสรรเอ๋ย พระองค์ทรงเป็นพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา คำพิพากษาของพระองค์อยู่ทั่วพื้นแผ่นดินโลก พระองค์ทรงระลึกถึงพันธสัญญาของพระองค์ตลอดกาล ทรงระลึกถึงพระดำรัสที่ทรงบัญชาไว้ตลอดพันชั่วอายุคน พันธสัญญาที่พระองค์ทรงทำกับอับราฮัม คำปฏิญาณที่พระองค์ทรงสัญญากับอิสอัค พระองค์ทรงยืนยันต่อยาโคบเป็นกฎเกณฑ์ ต่ออิสราเอลเป็นพันธสัญญานิรันดร์ “เราจะยกดินแดนคานาอันให้เจ้า ให้เป็นมรดกของเจ้าทั้งหลาย” เมื่ออิสราเอลยังมีจำนวนน้อยนัก น้อยเหลือเกิน และเป็นเพียงคนแปลกหน้าในดินแดนนั้น พวกเขาระเหเร่ร่อนจากชนชาติหนึ่งไปอีกชนชาติหนึ่ง จากอาณาจักรหนึ่งไปอีกอาณาจักรหนึ่ง พระองค์ไม่ทรงยอมให้ผู้ใดข่มเหงรังแกเขา เพราะเห็นแก่เขา พระองค์ทรงกำราบกษัตริย์ทั้งหลาย “อย่าแตะต้องบรรดาผู้ที่เราเจิมตั้งไว้ อย่าทำอันตรายใดๆ แก่เหล่าผู้เผยพระวจนะของเรา” พระองค์ทรงบัญชาให้เกิดการกันดารอาหารในดินแดนนั้น และทำลายเสบียงอาหารทั้งสิ้นของเขา และพระองค์ทรงส่งชายคนหนึ่งไปล่วงหน้าพวกเขา โยเซฟถูกขายไปเป็นทาส เท้าของเขาฟกช้ำเพราะถูกตีตรวน คอของเขาถูกค้ำอยู่ในคาเหล็ก ตราบจนสิ่งที่เขาบอกไว้เป็นจริงขึ้นมา ตราบจนพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าพิสูจน์ว่าเขาพูดจริง ฟาโรห์ได้ส่งคนมาปล่อยตัวเขา ประมุขของประชาชนปล่อยเขาเป็นอิสระ