สุภาษิต 3:21-35

สุภาษิต 3:21-35 TNCV

ลูกเอ๋ย อย่าให้สิ่งเหล่านี้คลาดไปจากสายตาของเจ้า จงรักษาดุลยพินิจและความสุขุมรอบคอบไว้ สิ่งเหล่านี้จะเป็นชีวิตสำหรับเจ้า และเป็นอาภรณ์ประดับคอของเจ้า แล้วเจ้าจะดำเนินไปตามทางของตนอย่างปลอดภัย และเท้าของเจ้าจะไม่สะดุด เมื่อเจ้าเอนกายลง เจ้าจะไม่กลัว เมื่อเจ้านอนลง เจ้าจะหลับสบาย ไม่ต้องหวั่นเกรงภัยพิบัติฉับพลัน หรือหายนะซึ่งจู่โจมคนชั่ว เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าจะอยู่เคียงข้างเจ้า และจะทรงป้องกันไม่ให้เท้าของเจ้าติดกับ อย่าหน่วงเหนี่ยวสิ่งดีไว้จากผู้ที่สมควรได้รับ เมื่ออยู่ในอำนาจของเจ้าที่จะจัดการได้ อย่าพูดกับเพื่อนบ้านว่า “กลับมาพรุ่งนี้แล้วกัน แล้วฉันจะให้” ในเมื่อเจ้าสามารถให้ได้ทันที อย่าคิดปองร้ายเพื่อนบ้านของเจ้า ผู้อาศัยอยู่ใกล้ๆ เจ้าอย่างไว้เนื้อเชื่อใจ อย่ากล่าวหาผู้ใดโดยไม่มีมูลเหตุ ในเมื่อเขาไม่ได้ทำร้ายเจ้า อย่าอิจฉาคนโหดเหี้ยม หรือเลือกวิถีทางใดๆ ของเขา เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังคนคดในข้องอในกระดูก แต่ทรงเชื่อใจคนเที่ยงธรรม คำสาปแช่งขององค์พระผู้เป็นเจ้าตกอยู่บนบ้านของคนชั่ว แต่พระองค์ทรงอวยพรครัวเรือนของคนชอบธรรม พระองค์ทรงเยาะเย้ยคนที่ชอบเยาะเย้ย แต่สำแดงพระคุณแก่คนถ่อมใจที่ถูกรังแก คนฉลาดได้รับเกียรติยศเป็นมรดก ส่วนคนโง่จะได้รับแต่ความอัปยศ